Wielkie dzieło, Wielkiego Pisarza, pisane przez kilkanaście lat, niestety nie dokończone, pełne zabawnych sytuacji, przepełnione życiową mądrością i głębią refleksji.
„Martwe dusze” to precyzyjne i niezwykle kunsztowne ukazanie czytelnikowi pewnego dość reprezentatywnego wycinka rosyjskiego ziemiaństwa XIX w., uwikłanego w korupcję, stagnację i wszech obezwładniające„nie chciejstwo”.


Nie tylko ciemne strony ziemiańskiego życia ukazuje nam Gogol w swoim dziele, jest to niezwykle interesujące kompendium wiedzy na temat czasów przez autora opisywanych, dowiadujemy się o szczegółach codziennego życia, obyczajach, zwyczajowych zachowaniach. Dzięki „Martwym duszom” przy odrobinie wyobraźni mamy możliwość niemalże bezpośrednio uczestniczyć w wydarzeniach opisywanych przez mistrza Gogola, poczuć atmosferę czasów rosyjskiej prowincji sprzed prawie dwustu lat
M. Gogol, wielki prześmiewca czasów sobie współczesnych, będący niejako sumieniem środowiska, z którego przecież sam się wywodził, bez skrupułów obnaża bolączki kulejącego, żeby nie powiedzieć kalekiego systemu społeczno-ekonomicznego Rosji pierwszej połowy XIX w. Systemu, który w konsekwencji swej niewydolności i niesprawiedliwego podziału dóbr musiał doprowadzić wcześniej czy później do wydarzeń 1917 roku.

Dzieło Gogola to lektura obowiązkowa dla każdego miłośnika literatury, lecz dla wielbiciela literatury rosyjskiej jest to dzieło, bez którego przeczytania nie ma prawa dyskutować na temat literatury rosyjskiej, jest to niejako punkt wyjścia obok Lermontowa i Puszkina do napoczęcia podróży przez bogactwo dzieł literackich naszego wschodniego sąsiada, otwiera nam Gogol swą twórczością drogę, robi niejako przetarcie do późniejszych dzieł: Turgieniewa, Dostojewskiego, L. Tołstoja, Czechowa, czy bardziej współczesnych naszym czasom: Cwietajewej, Pasternaka, Bułhakowa, Mandelsztama, Szałamowa, Sołżenicyna i innych. POLECAM.

Wielkie dzieło, Wielkiego Pisarza, pisane przez kilkanaście lat, niestety nie dokończone, pełne zabawnych sytuacji, przepełnione życiową mądrością i głębią refleksji.
„Martwe dusze” to precyzyjne i niezwykle kunsztowne ukazanie czytelnikowi pewnego dość reprezentatywnego wycinka rosyjskiego ziemiaństwa XIX w., uwikłanego w korupcję, stagnację i wszech obezwładniające„nie...