Pisk hamulców, gdy żelazne koła zatrzymują się na torach wdziera się do uszu i pulsuje w głowie. Ogromne, żelazne cielsko lokomotywy napawa zarazem lękiem, jak i spokojem, że jest w stanie pokonać każdą przeszkodę. Trzask otwieranych drzwi wagonu zdaje się zapraszać do drogi… Nie oglądajcie się za siebie. To będzie podróż, o której szybko nie zapomnicie. Zapraszam do „Bezkresnego”. Ale miejcie się na baczności, bo gdy pociąg ruszy, już nie zdołacie go zatrzymać…

„Bezkresny” Kennetha Oppela to genialna powieść o nieswoistym charakterze, która jest niczym jej żelazny bohater złożony z setek wagonów. Jest to powieść drogi utrzymana w nurcie realizmu magicznego, czerpiąca z XIX-wiecznej historii Kanady, ale także jej legend i historii opowiadanych przez prosty lud. Pędzona nasiąkniętym zagrożeniem wątkiem kryminalnym i delikatnie tknięta smużką rodzącej się pierwszej młodzieńczej miłości. To historia walki o życie – dosłownej i mentalnej, o poszukiwaniu swojej drogi i odkrywaniu prawideł rządzących światem. Zostajemy nie tylko porwani w ekscytującą podróż przez pierwotne tereny Kanady, ale stajemy się również mimowolnymi świadkami dorastania Willa – głównego bohatera.

Bezkresny stanowi swoiste miasto poruszające się po torach, ciągnąc setki wagonów przemierza góry, mokradła i równiny. Podróż nim jest przygodą samą w sobie, jednak Will ma tendencje do znajdywania się w czasie i miejscach, które sprawiają, że nie może zaznać ni nudy, ni spokoju. Będąc świadkiem zbrodni naraża się na zemstę człowieka, który nie spocznie nim nie uciszy chłopaka. Od tego momentu rozpoczyna się jego walka o przetrwanie w nieskończenie długim, zaskakującym i różnobarwnym pociągu. Will znajduje pomoc wśród trupy cyrkowej, tylko czy Maren i pan Dorian na pewno mają dobre intencje?

Akcja mknie niestrudzenie, zaskakuje licznymi zwrotami, nie pozwala się oderwać od historii nawet na sekundę, a po finale długo jeszcze kołacze w głowie i czytelniczym sercu… Dynamizm akcji, liczne suspensy, świetnie wykreowani bohaterowie, treść niosąca przesłanie – och, ta książka cała stworzona jest z atutów. Niesamowita!

Pisk hamulców, gdy żelazne koła zatrzymują się na torach wdziera się do uszu i pulsuje w głowie. Ogromne, żelazne cielsko lokomotywy napawa zarazem lękiem, jak i spokojem, że jest w stanie pokonać każdą przeszkodę. Trzask otwieranych drzwi wagonu zdaje się zapraszać do drogi… Nie oglądajcie się za siebie. To będzie podróż, o której szybko nie zapomnicie. Zapraszam do...

Jeśli najdzie Was ochota na książkę przygodową z motywem kolei i nieprzychylną naturą w tle - czytajcie „Bezkresnego”. 🚂

Dla mnie był to „comfort book” - siadając do lektury wiedziałem, że będę się dobrze bawił, jednak pomino luźnego podejścia zaangażowałem się w historię.

Willa nazwałbym bohaterem-gąbką. Bardzo podobała mi się próba wyrwania się ze złotej klatki. Chłopak był ciekawy świata i chłonął wszystkie doświadczenia, niestety czasem wykazując się naiwnością. Autor subtelnie wprowadził morały do powieści i w trakcie lektury nie czułem się pouczany. Na uwagę zasługuje interesujące porównanie klas społecznych bez podziału na lepsze i gorsze. ⚖️

W powieści działo się bardzo dużo, jednak schematyczne poskładanie wydarzeń pozwoliło uniknąć chaosu. Dostaliśmy wciągający wątek kryminalny, wyrazistych bohaterów i elementy fantastyczne - jak np. tytułowy pociąg. To, że w w ponad 900 wagonach zamknięto całe miasto (z barami, pocztą i basenem) było największym plusem książki, lecz tych mniejszych także nie brakowało. 😉

Jeśli najdzie Was ochota na książkę przygodową z motywem kolei i nieprzychylną naturą w tle - czytajcie „Bezkresnego”. 🚂

Dla mnie był to „comfort book” - siadając do lektury wiedziałem, że będę się dobrze bawił, jednak pomino luźnego podejścia zaangażowałem się w historię.

Willa nazwałbym bohaterem-gąbką. Bardzo podobała mi się próba wyrwania się ze złotej klatki....

Powieść przygodowa dla młodzieży (i nie tylko) w której nie brakuje akcji, będąca jednocześnie fikcją historyczną, choć nie do końca.
Powinna spodobać się nie tylko miłośnikom kolei ale również zamiłowanym w literaturze ze wspomnianego gatunku.

Ciekawostki historyczne, pościgi, cyrkowcy, magicy, wiedźma, Wielka Stopa.... a to zaledwie początek, tego co znajdziecie na kartach tej książki. To sprawia, że czytelnicy nie powinni narzekać na nudę.

Jest także przesłanie i morał, czyli to co ważne w powieściach miedzy innymi o tym, że każdy popełnia błędy, ma dwa oblicza, swoje mocne i słabe strony. Jednak to tylko jedna z kilku lekcji, które niesie ze sobą historia. Zastanawiam się tylko, czy młody czytelnik je dostrzeże, kiedy w wybieranej lekturze szuka przygód i emocji, których tutaj nie brakuje. To przyjemna i godna uwagi książka dla czytelników w różnym wieku.

Powieść przygodowa dla młodzieży (i nie tylko) w której nie brakuje akcji, będąca jednocześnie fikcją historyczną, choć nie do końca.
Powinna spodobać się nie tylko miłośnikom kolei ale również zamiłowanym w literaturze ze wspomnianego gatunku.

Ciekawostki historyczne, pościgi, cyrkowcy, magicy, wiedźma, Wielka Stopa.... a to zaledwie początek, tego co znajdziecie na...

W ramach wstępu powiem tylko, że jeśli ktoś uważa, że książki dla dzieci to książki tylko dla dzieci popełnia jeden z największych czytelniczych błędów. Dzieci zazwyczaj skupiają się na samej fabule, podczas gdy dorosły w lekturze odnajduje drugie dno i to jest według mnie najwspanialsze w całej książkowej przygodzie. Że można tę samą opowieść przeżywać na różny sposób. Dziś chcemy z córką zaprezentować Wam niesamowitą powieść ukazaną nakładem Wydawnictwa Dwukropek, którą do tej pory przeczytałam dwa razy. Co rzadko mi się zdarza, ponieważ zazwyczaj brakuje mi czasu na kolejne pokonywanie kilkuset stron podczas gdy inne książki czekają. Pierwszy raz pochłonęłam ją w ciągu jednej nocy – miało to być tylko przekartkowanie, jednak po kilku stronach przepadłam na amen. A drugi raz czytałyśmy wspólnie i tym razem przepadła prawiedziewięciolatka. Żebyście wiedzieli, jaka to wspaniała książka jest! I jakie szczęście, że ją odkryłam w końcu. I jak dobrze, że mogę sobie pozwolić na subiektywizm i wychwalać pod niebiosa coś, co chwyciło mnie za serce. Za fabułę, za wartkość akcji, kreację bohaterów, przygody, przekład, przesłanie i milion, milion rzeczy, które sprawiają, że książka zostaje w czytelniku na długo, długo.
Książka rozpoczyna się w chwili, kiedy główny bohater, kilkuletni William Everett czeka na powrót swojego taty pracującego jako układacz torów przy budowie linii kolejowej łączącej wschodnie i zachodnie wybrzeże Kanady. Chłopiec bardzo tęskni za tatą, więc kiedy przypadkowo poznany dyrektor kolei proponuje mu wycieczkę do obozu, w którym przebywa jego ojciec, chłopiec zgadza się bez wahania. Tam dochodzi do tragedii, a tata Willa zostaje bohaterem. Od tej pory nie są już biedakami ledwie wiążącymi koniec z końcem, a ludźmi świetnie sytuowanymi, których stać na godne życie i zapewnienie dzieciom najlepszego wykształcenia.
James Everett zabiera syna w podróż pociągiem własnoręcznie przez siebie zaprojektowanym, nazywanym Bezkresnym z racji swojej ponad jedenastokilometrowej długości. To prawdziwe miasto na torach. Właściwie od tego momentu rozpoczyna się prawdziwa, niesamowita, fascynująca przygoda, od której nie można się oderwać. Wrażliwy, uzdolniony artystycznie Will będzie świadkiem morderstwa, będzie musiał zmierzyć się z grupą skorumpowanych hamulcowych, ocalić pociąg, a w szczególności pewien szczególny wagon, do którego klucz przypadkiem trafi w jego ręce. Spotka na swojej drodze specyficzną trupę cyrkową, z którą zacznie współpracować, a pracująca tam wyjątkowa dziewczynka, poznana kilka lat wcześniej stanie się jego prawdziwą przyjaciółką. Będą ludzie dobrzy i źli, szczerzy i fałszywi. Będzie o tym, jak pieniądze zmieniają człowieka i o tym, że trzeba dążyć do spełnienia marzeń wbrew temu, co myślą inni. Będzie o odgrywaniu różnych życiowych ról i o spotkaniu z fantastycznymi zwierzętami.
O strachu, pokonywaniu własnych słabości i odwadze. I o przygodzie będzie…przygodzie pierwsza klasa. A wszystko to w pędzącym olbrzymim pociągu pędzącej trasą Kanadyjskiej Kolei Pacyficznej.
Książka jest z tych grubszych, bez ilustracji. Ma za to piękną, twardą okładkę, na której widnieje majestatyczna, ogromna lokomotywa Bezkresnego. Aż chce się wziąć do ręki i przeżywać razem z Willem przygodę jego życia. Dla nas ta książka okazała się niespodzianką, bo nie ukrywam, spodziewałam się banalnej, prostej, łatwiutkiej historyjki. Jakież było moje zdziwienie, kiedy po nocy spędzonej nad lekturą – ujrzałam ostatnią stronę. Przeznaczona dla starszych dzieci 9+, ale historię usłyszeć też mogą młodsze. Polecamy z całego serca!

W ramach wstępu powiem tylko, że jeśli ktoś uważa, że książki dla dzieci to książki tylko dla dzieci popełnia jeden z największych czytelniczych błędów. Dzieci zazwyczaj skupiają się na samej fabule, podczas gdy dorosły w lekturze odnajduje drugie dno i to jest według mnie najwspanialsze w całej książkowej przygodzie. Że można tę samą opowieść przeżywać na różny sposób....

Niezwykła podróż...
Nie ma chyba osoby, która nie lubi się bawić kolejkami, lub też koleją podróżować. Ta ekscytacja związana z wyjazdem, wielka maszyna, która mknie ciągnąc wagony i wioząc nas ku przygodzie – wszystko to wspaniale działa na naszą wyobraźnię. I trudno nam sobie wyobrazić czasy, w których nie było jeszcze kolei czy też niedostępne rejony świata, które pociąg przemierzał z wielkim trudem, przedzierając się przez góry.
W Kanadzie, linia kolejowa łącząca dwa miasta portowe: Montreal z Vancouver, leżące na przeciwnych krańcach kraju, powstawała pod koniec XIX wieku, zaś jej budowa trwała dziesięć lat. Jedną z osób pracujących przy powstaniu Kanadyjskiej Kolei Pacyficznej, bo tak się ona nazywała, był ojciec Williama Everetta. Chłopca poznajemy, kiedy przyjeżdża wraz z mamą powitać tatę, z którym tak długo się nie widział. Dzięki uprzejmości dyrektora kolei, Corneliusa Van Horne, który proponuje chłopcu wspólną podróż pociągiem służbowym, ma szansę zrobić ojcu wspaniałą niespodziankę zjawiając się w niedostępnym dla przeciętnych osób miejscu, gdzie wszyscy świętować mają zakończenie budowy tej najdłuższej kolei na świecie. Niestety wydarzenie to przerywa gwałtowne zejście lawiny, która – gdyby nie interwencja ojca Williama – pozbawiłaby życia dyrektora Van Horne.
Trzy lata później ponownie spotykamy się z Williamem, choć witamy go już w nieco innych okolicznościach. Dyrektor kolei, pragnąć odwdzięczyć się swojemu wybawicielowi, awansował go na coraz to wyższe stanowiska, ostatecznie pozostawiając po swojej śmierci realizację największego z planów dyrektora. Oto w drogę po raz pierwszy wyrusza najdłuższy pociąg, zwany Bezkresnym. W swoim składzie ma nie tylko wagony trzech klas, ale również klasę osadniczą i wagony towarowe, a także wagony w których podróżuje trupa cyrkowa. To istne miasto na torach, pasażerowie znajdą tu bowiem przestrzenie rozrywkowe i usługowe, a długie godziny podróży mogą spędzić w ekscytujący sposób nawet nie odczuwając trudów jazdy. W składzie pociągu jest też jeden niezwykły wagon, przewożący ciało zmarłego Van Horne. To swego rodzaju grobowiec kryje nie tylko denata ale też złoty szyniak oraz bogatą kolekcję przedmiotów zgromadzonych za życia dyrektora, który był zapalonym kolekcjonerem. Życzeniem mężczyzny była nieustanna podróż, dlatego też nie został on pochowany w tradycyjnym grobie, zaś wagon został specjalnie zabezpieczony przed potencjalnymi rabusiami – nie dość, że klucz do niemal niewidocznych drzwi mają wyłącznie dwie osoby, w tym ojciec Williama, to jeszcze obudowa wagonu jest pod napięciem elektrycznym.
William, jako syn dyrektora nowej linii transoceanicznej, podróżuje w pierwszej klasie, mając do dyspozycji wszelkie wygody. Chłopca jednak wcale one nie cieszą, przygniata go bowiem świadomość, że nie może być tym, kim chce, czyli artystą. Jego marzeniem jest szkoła, w której mógłby doskonalić swoją umiejętność rysunku, ale ojciec pamiętając niedawne problemy finansowe i swoją ciężką pracę, chce dla syna czegoś więcej, najchętniej widziałby go na kolei w charakterze inżyniera. Tymczasem William chciałby żyć biedniej, ale prawdziwiej – zamiast chodzić w eleganckich ubraniach przeżywać niebezpieczne przygody, a zamiast projektować lokomotywy, szkicować ludzi, którzy niezbyt mu wychodzą. Szczególnie chciałby namalować pewną linoskoczkę z cyrku Dante, poznaną trzy lata wcześniej, zwłaszcza że znów ją spotyka podczas cyrkowego przedstawienia inaugurującego podróż.
To właśnie w jej poszukiwaniu wysiada z pociągu podczas jednego z postojów. Co prawda Cudownej Maren nie znajduje, wpada za to prosto w objęcia … przygody. I to niebezpiecznej, bowiem wszystko wskazuje na to, że ktoś pragnie dostać się do przedziału z ciałem dyrektora i przejąć przewożone tam zbiory. Nie cofnie się przy tym nawet przed morderstwem, którego zresztą William jest świadkiem. Kiedy przez przypadek chłopiec wchodzi w posiadanie klucza do cennego wagonu, zainteresowanie mordercy skupia się na nim. Jak się okazuje chłopiec musi wykazać się nie tylko niezwykłą odwagą, ale i doskonałą intuicją bowiem nie wiadomo, ilu członków liczy złodziejska szajka.
Czy zdoła ujść z życiem? Czy cyrk Dante okaże się pewnym schronieniem? To zaledwie dwa z wielu pytań pojawiających się w trakcie tej porywającej lektury, która wciąga nas w wir wielkiej przygody. Opublikowana nakładem Wydawnictwa Dwukropek powieść pt. „Bezkresny”, autorstwa Kennetha Oppel, to niezapomniana wyprawa na którą otrzymujemy bilet pierwszej klasy. Po książkę sięgnąć mogą nie tylko czytelnicy w wieku szkolnym, którzy płynnie już czytają, ale i nieco młodsi, których wspomagać będą rodzice. Wspólne przeżywanie ekscytujących wydarzeń może być też wstępem do rodzinnej wyprawy pociągiem, a także bodźcem do rozmowy o marzeniach dziecka, jego talentach oraz uniwersalnych wartościach. W rozmowie na temat książki i bohaterów pomaga wyraźnie zarysowany podział na tych dobrych i złych, zaś plastyczny język książki sprawia, że bez problemu przenosimy się na miejsce wydarzeń, pędząc Bezkresnym ku największej przygodzie swojego życia ...

Niezwykła podróż...
Nie ma chyba osoby, która nie lubi się bawić kolejkami, lub też koleją podróżować. Ta ekscytacja związana z wyjazdem, wielka maszyna, która mknie ciągnąc wagony i wioząc nas ku przygodzie – wszystko to wspaniale działa na naszą wyobraźnię. I trudno nam sobie wyobrazić czasy, w których nie było jeszcze kolei czy też niedostępne rejony świata, które pociąg...

Rewelacyjna przygodowa powieść dla młodzieży. Niebanalna, świetnie wyważona, wciągająca.

Rewelacyjna przygodowa powieść dla młodzieży. Niebanalna, świetnie wyważona, wciągająca.

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam

Fajna książka. Krótkie rozdziały. Szybko się czyta. Polecam