Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Poleca gen. Rajmund Andrzejczak, GROUND ZERO #14

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

Andrzej Nowak – Dzieje Polski (2014-2023) (8.4)

I znowu, biorąc kolejny tom rewelacyjnych "Dziejów Polski", cieszę się, że ktoś taki jak prof. Nowak podjął się tego ogromnego, wymagającego wielu lat pracy zadania...

Tom IV to panowanie Kazimierza Jagiellończyka, Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta. Dwóch ostatnich zupełnie bezpodstawnie (wg mnie) uznawanych często za jednych z naszych najlepszych królów. Jak to naprawdę wyglądało - możemy przekonać się właśnie tutaj. Dla mnie szczególnie interesujące były kwestie związane z królową Boną. Tak bardzo znienawidzona i opluwana zarówno w epoce, w której żyła jak również i później - jest dla mnie jedną z najbardziej fascynujących kobiet w naszej historii. Zawsze wyobrażam sobie, że przeniesiona w dzisiejsze czasy, byłaby prawdopodobnie geniuszem biznesu. Wystarczy spojrzeć na jej dokonania w sferze gospodarczej! Szkoda, że te dwie niedojdy (mam na myśli obu Zygmuntów) nie potrafiły docenić i wykorzystać obecności kogoś takiego obok siebie. Może inaczej by nasza dalsza historia wtedy wyglądała - z pełną sakiewką zawsze łatwiej dzieje wg swojej myśli kształtować...

Książkę, podobnie jak pozostałe tomy, czyta się trudno i długo. Ale jak komuś za dokładnie, zbyt dużo nazwisk, faktów, bitew, polityki i dat - niech sobie do podręczników wróci. Tam będzie miał bardziej ogólnie:). Ja po prostu pomiędzy jednym a drugim tomem robię sobie przerwę na inne lektury by później, z tym większym zapałem, po kolejny sięgnąć...

I znowu, biorąc kolejny tom rewelacyjnych "Dziejów Polski", cieszę się, że ktoś taki jak prof. Nowak podjął się tego ogromnego, wymagającego wielu lat pracy zadania...

Tom IV to panowanie Kazimierza Jagiellończyka, Zygmunta Starego i Zygmunta Augusta. Dwóch ostatnich zupełnie bezpodstawnie (wg mnie) uznawanych często za jednych z naszych najlepszych królów. Jak to...

Pomimo wiedzy Pana Profesora Nowka idealny przepis jak zniechecic do historii mlodych ludzi ( nie pisze o sobie )...Pan Nowak tak samo pisze jak möwi......nudno i powoli. Imie goni Imie......Historia jest pasjonujäca,ciekawa...niestety nie w tym wydaniu.V tomu nie kupuje.

Pomimo wiedzy Pana Profesora Nowka idealny przepis jak zniechecic do historii mlodych ludzi ( nie pisze o sobie )...Pan Nowak tak samo pisze jak möwi......nudno i powoli. Imie goni Imie......Historia jest pasjonujäca,ciekawa...niestety nie w tym wydaniu.V tomu nie kupuje.

Czwarty tom "Dziejów Polski" (i zarazem pierwszy, który przeczytałem) to świetna publikacja, zasługująca na uznanie przede wszystkim ze względu na wnikliwe rozważania geopolityczne. Znalazło się w niej miejsce również dla kwestii społecznych, gospodarczych i kulturowych, choć wydaje się, że nie były one kluczowe z punktu widzenia zamierzeń autora. Trudno się temu dziwić, skoro w swojej pracy naukowej nie podejmuje on zazwyczaj tych tematów - opracował je jednak w najlepszy możliwy sposób, to znaczy wielokrotnie odwołując się do ustaleń najważniejszych historyków działających na tym podwórku.

Andrzej Nowak pisze w porywający sposób. Miejscami do jego wywodu wkrada się moim zdaniem zbyt wiele patosu i luźno związanych z wątkiem przewodnim dygresji - to jednak kwestia gustu. Na minus zaliczyłbym tylko rozmieszczenie ilustracji w książce - często są one znacząco (o np. kilkanaście stron) oddalone od miejsc w tekście, z którymi są bezpośrednio związane. Pomimo to lekturę oczywiście gorąco polecam!

Czwarty tom "Dziejów Polski" (i zarazem pierwszy, który przeczytałem) to świetna publikacja, zasługująca na uznanie przede wszystkim ze względu na wnikliwe rozważania geopolityczne. Znalazło się w niej miejsce również dla kwestii społecznych, gospodarczych i kulturowych, choć wydaje się, że nie były one kluczowe z punktu widzenia zamierzeń autora. Trudno się temu dziwić,...

Przywiązałem się do tych „Dziejów”. Napisane pięknym językiem, z poszanowaniem dla nauki, prawdy (czasami się mijają),tamtych czasów i ludzi. Profesor w logiczny sposób, argumentami obala tezy kilku pseudonaukowców o pańszczyźnie, chłopach, szlachcie. Niezbyt często analizuje sytuacje „co by było gdyby”, stara się oddać bieg historii taką jaką była, a nie poprzez wymyślanie nowej historii, co ostatnio staje się popularne w pewnych kręgach. Dla polskiego humanisty, człowieka wykształconego, otwartego na świat lektura nie tyle obowiązkowa, co wskazana. Znakomita i przy tym bardzo przyjemna w czytaniu.

Przywiązałem się do tych „Dziejów”. Napisane pięknym językiem, z poszanowaniem dla nauki, prawdy (czasami się mijają),tamtych czasów i ludzi. Profesor w logiczny sposób, argumentami obala tezy kilku pseudonaukowców o pańszczyźnie, chłopach, szlachcie. Niezbyt często analizuje sytuacje „co by było gdyby”, stara się oddać bieg historii taką jaką była, a nie poprzez...

A oto jest potęga i chwała Rzeczpospolitej w zenicie...

Kolejny etap podróży w czasie wraz z profesorem Andrzejem Nowakiem jest równie udany co trzy poprzednie. Tenże właśnie etap nazywany bywa "złotym wiekiem". Czy rzeczywiście była to złota epoka? W sferze kultury, sztuki i gospodarki z pewnością tak.

Pewne "zanieczyszczenia" tej sztaby złota pojawiają się jednak w sferze politycznej i militarnej. Zresztą sam autor książki zwraca na to uwagę i chyba z tego powodu do nazwy tego tomu dołożył przymiotnik "trudny". Problemów i trudności z pewnością nie można było uniknąć, ponieważ Kazimierzowi Jagiellończykowi, Zugmuntowi Staremu i Zygmuntowi Augustowi przyszło panować w czasach, gdy wzrastały potęgi Habsburgów, Imperium Osmańskiego oraz Księstwa Moskiewskiego. Profesor Nowak przedstawia zawiłości polityki zagranicznej tamtych czasów w interesujący i zarazem piękny sposób. Dzięki temu łatwiej jest zrozumieć punkt widzenia ówczesnych władców Polski i Litwy. Łatwiej jest również zrozumieć dlaczego podejmowali takie, a nie inne decyzje, nawet jeśli po latach okazały się one błędne. Czas był niełatwy, siły militarne nie zawsze były w stanie zwyciężać, choć pod Orszą czy Obertynem żołnierz polski i litewski zapisał piękną kartę w swej historii. Nie raz i nie dwa pozostawało zdać się na sztukę dyplomacji. Ostatni Jagiellonowie potrafili prowadzić ją nie gorzej od Kazimierza Wielkiego.

Dzięki tej książce z pewnością można wreszcie docenić dorobek twórców takich jak Jan Kochanowski i Mikołaj Rej, uczonych w postaci Mikołaja Kopernika, czy duchownych reprezentowanych przez Stanisława Hozjusza. Na przełomie XV i XVI wieku Rzeczpospolita nie była z pewnością peryferią kontynentu, jeśli idzie o naukę i sztukę. Patrząc przez pryzmat tolerancji religijnej śmiało można stwierdzić, że wyprzedzaliśmy resztę Europy. Te fakty również mocno podkreślił autor książki.

Takie dzieła można czytać bez końca. Ocena 10 gwiazdek jest oczywista, choć i tak nie oddaje wartości "Dziejów Polski". Z niecierpliwością czekam na kolejne tomy, a każdemu, kto ich jeszcze nie czytał, z całego serca polecam nadrobienie zaległości.

A oto jest potęga i chwała Rzeczpospolitej w zenicie...

Kolejny etap podróży w czasie wraz z profesorem Andrzejem Nowakiem jest równie udany co trzy poprzednie. Tenże właśnie etap nazywany bywa "złotym wiekiem". Czy rzeczywiście była to złota epoka? W sferze kultury, sztuki i gospodarki z pewnością tak.

Pewne "zanieczyszczenia" tej sztaby złota pojawiają się jednak w...

Książka stanowi bardzo dokładny opis historii Polski od zakończenia wojny 13-letniej z Zakonem do końca panowania Zygmunta Augusta.

Dużą zaletą autora jest to, że stara się wczuć w poglądy i możliwości tamtej epoki. Konfrontuje swój opis z powszechnie panującymi opiniami na temat tamtego okresu. Często odnosi się do twórczości takich historyków jak Michał Bobrzyński czy Paweł Jasienica.

Autor unika myślenia życzeniowego, że coś można było zrobić lepiej. Stara się dokładnie przedstawić jakie wybory były dostępne i jakie przynosiły konsekwencje. Dokładnie opisuje sytuację międzynarodową, miejscami bardzo trudną, wokół państwa polsko-litewskiego. Podkreśla także rolę technicznych trudności w rządzeniu tak rozległym państwem. Pokazuje także swój pozytywny stosunek do kształtującego się ustroju demokracji szlacheckiej.

Na minus zaliczyłbym rozdziały, które skupiają się na kwestiach kulturalnych. Kompletnie mnie nie zainteresowały.

Książka stanowi bardzo dokładny opis historii Polski od zakończenia wojny 13-letniej z Zakonem do końca panowania Zygmunta Augusta.

Dużą zaletą autora jest to, że stara się wczuć w poglądy i możliwości tamtej epoki. Konfrontuje swój opis z powszechnie panującymi opiniami na temat tamtego okresu. Często odnosi się do twórczości takich historyków jak Michał Bobrzyński czy...

Serdecznie polecam! Prawdziwy mercedes wśród książek historycznych.

Serdecznie polecam! Prawdziwy mercedes wśród książek historycznych.

Polska spokojna, tolerancyjna, otwarta. Taki obraz kraju w XVI wieku pozostanie w mojej pamięci po przeczytaniu tej książki.

Polska spokojna, tolerancyjna, otwarta. Taki obraz kraju w XVI wieku pozostanie w mojej pamięci po przeczytaniu tej książki.