Świetna. Czasami nieco przewidywalna i niekonsekwentna, ale mimo to świetna. Chętnie sięgnę po kontynuację. Poza tym w wersji audio czytana przez nieżyjącego już niestety Miłogosta Reczka, który moim zdaniem był jednym z najlepszych lektorów. Kolejne części z innym lektorem to już nie będzie to samo...

Świetna. Czasami nieco przewidywalna i niekonsekwentna, ale mimo to świetna. Chętnie sięgnę po kontynuację. Poza tym w wersji audio czytana przez nieżyjącego już niestety Miłogosta Reczka, który moim zdaniem był jednym z najlepszych lektorów. Kolejne części z innym lektorem to już nie będzie to samo...

Jestem całkowicie nieprzekonany, na początku wszystko się ciągnie jakoś rozwleka, a potem nagle ekspres. Główny bohater tak po prostu się zmienia, żadnych większych rozterek czy głębszych przemyśleń. Zabijam bo muszę, to droga do osiągnięcia celu, wychodzi na to że tak naprawdę główny bohater od samego początku był psychopatą.
Retrospekcje wtrącane w nieodpowiednich momentach często przeszkadzają na pełne zanurzenie się w historii. Mogło być lepiej wyszło przeciętnie.

Jestem całkowicie nieprzekonany, na początku wszystko się ciągnie jakoś rozwleka, a potem nagle ekspres. Główny bohater tak po prostu się zmienia, żadnych większych rozterek czy głębszych przemyśleń. Zabijam bo muszę, to droga do osiągnięcia celu, wychodzi na to że tak naprawdę główny bohater od samego początku był psychopatą.
Retrospekcje wtrącane w nieodpowiednich...

Kim trzeba być, by dostać się ciężkiego więzienia w Rosji? Ano trzeba mieć pecha (co, nie przewidziałeś tego?),postradać rozum i źle ocenić ludzi z którymi robi się interesy. To ostatnie to czynnik ludzki. Najbardziej zawodny. Thomas Rasmussen analizuje zjawiska, które mogą mieć wpływ na przyszłość. Bada rozkład prawdopodobieństw, ocenia stałe i szuka zmiennych. Na tej podstawie przepowiada zdarzenia, przewiduje co się wydarzy. Dlatego tak ważne są dla niego prognozy i statystyki z włączeniem, wspomnianego już, czynnika ludzkiego. Thomas odnosi sukcesy , niestety zawodzi sam siebie i jest za to kara. Dodatkowo firma Rasmussena ma kłopoty z mafią. Te dwie zmienne doprowadzają go do Czarnego Delfina. A z tego więzienia wychodzi się tylko w trumnie….. Autor świetnie poradził sobie z narracją w pierwszej osobie. Książka jest ciekawa, fabuła nieprawdopodobna, ale to fikcja literacka jest, więc wszystko w porządku. Oczywiście należą nam się pewne wyjaśnienia, dlatego mam nadzieję na szybką część drugą.

Kim trzeba być, by dostać się ciężkiego więzienia w Rosji? Ano trzeba mieć pecha (co, nie przewidziałeś tego?),postradać rozum i źle ocenić ludzi z którymi robi się interesy. To ostatnie to czynnik ludzki. Najbardziej zawodny. Thomas Rasmussen analizuje zjawiska, które mogą mieć wpływ na przyszłość. Bada rozkład prawdopodobieństw, ocenia stałe i szuka zmiennych. Na tej...

Historia ciekawa, wykonanie audio jeszcze lepsze, ale mamy tutaj sporo zgrzytów, szczególnie w postaci postawy bohatera. Kompletnie bzdurne wybory życiowe niby powodowane miłością, potem z faceta, który całe życie siedział za biurkiem robi się jakiegoś więziennego zabijakę by wreszcie postanowić ciągnąć historię dalej, którą w zasadzie można było równie dobrze skończyć. Zobaczymy jaki autor ma pomysł na dalsze losy "zabyła".

Historia ciekawa, wykonanie audio jeszcze lepsze, ale mamy tutaj sporo zgrzytów, szczególnie w postaci postawy bohatera. Kompletnie bzdurne wybory życiowe niby powodowane miłością, potem z faceta, który całe życie siedział za biurkiem robi się jakiegoś więziennego zabijakę by wreszcie postanowić ciągnąć historię dalej, którą w zasadzie można było równie dobrze skończyć....

Wow.
Dobrze napisane.
Dobrze przeczytane - Miłogost Reczek.

Rozumiem rozgoryczenie jakie przemawia przez innych czytelników ze zmianą postawy bohatera. Dla mnie słuchanie retrospekcji ujawnianych nieliniowo (raz coś dziejącego się całkiem niedawno, raz początki zdarzeń) pozwala na zbudowanie wielowymiarowej przestrzeni świata, a także tłumaczy radykalne zachowania u bohaterów. Owszem, zastanawia mnie co się stało z talentem matematycznym głównego bohatera, ale mam nadzieję, że odpowiedź znajdę w drugim sezonie.

Wow.
Dobrze napisane.
Dobrze przeczytane - Miłogost Reczek.

Rozumiem rozgoryczenie jakie przemawia przez innych czytelników ze zmianą postawy bohatera. Dla mnie słuchanie retrospekcji ujawnianych nieliniowo (raz coś dziejącego się całkiem niedawno, raz początki zdarzeń) pozwala na zbudowanie wielowymiarowej przestrzeni świata, a także tłumaczy radykalne zachowania u...

Nie za dobrze oceniam tę książkę. Jest fabuła, jest bohater i mocne tło, ale wszystko razem jakoś niezbyt płynnie jedzie. Opowiedzenie historii przez retrospekcje nie posłużyło całości. Mało wiarygodnie umocowana, choć z detalami objaśniona, życiowa motywacja bohatera zarówno na etapie wplątywania się w cały ten bajzel, jak i w toku akcji. Trochę tak, jakby koleś za szybko i za łatwo przechodził do porządku dziennego nad zmianami decydującymi o wszystkim. I za duży, jak dla mnie, przeskok od postaci jaką jawi się bohater na wstępnie, a jaką okazuje się w sytuacji zagrożenia. "Tyle o sobie wiemy, ile nas sprawdzono", ale żeby aż tak??? Łiii tam!

Nie za dobrze oceniam tę książkę. Jest fabuła, jest bohater i mocne tło, ale wszystko razem jakoś niezbyt płynnie jedzie. Opowiedzenie historii przez retrospekcje nie posłużyło całości. Mało wiarygodnie umocowana, choć z detalami objaśniona, życiowa motywacja bohatera zarówno na etapie wplątywania się w cały ten bajzel, jak i w toku akcji. Trochę tak, jakby koleś za szybko...

Tytułowego więzienia nie ma tutaj za dużo. Na początku nasz genialny bohater stara się dzięki liczbie kroków poznać jego rozkład, wsłuchuje się w odgłosy z zewnątrz i stara się ze słuchu uczyć rosyjskiego. Próbuje zdobyć choć trochę zaufania strażników, co wreszcie mu się udaje i zaczyna brać udział w walkach, dzięki którym może zbliżyć się choć odrobinę do wyjścia. Początek zapowiadał się naprawdę smakowicie, ale później gdzieś ten cały matematyczny geniusz i aura tajemniczości gdzieś uleciało. Sporo dostaliśmy retrospekcji, poznajemy najbliższych głównego bohatera i Katię - kobietę, dla której gotowy jest zrobić wszystko. To w sumie wokół niej toczy się akcja i to dzięki niej ma jeszcze nadzieję na wyjście.

Kiedy pojawi się drugi sezon, to pewnie po niego sięgnę, ale raczej nie z wypiekami na twarzy. Można było zrobić to lepiej, mam nadzieję, że kontynuacja zaspokoi mój rozbudzony na początku apetyt.

Tytułowego więzienia nie ma tutaj za dużo. Na początku nasz genialny bohater stara się dzięki liczbie kroków poznać jego rozkład, wsłuchuje się w odgłosy z zewnątrz i stara się ze słuchu uczyć rosyjskiego. Próbuje zdobyć choć trochę zaufania strażników, co wreszcie mu się udaje i zaczyna brać udział w walkach, dzięki którym może zbliżyć się choć odrobinę do wyjścia....

Recenzja dla starych - motywacje głównego bohatera, a co za tym idzie główna oś akcji jest oparta na jakimś idiotycznym schemacie. Co gorsza wbrew temu, co na temat bohatera dowiadujemy się na początku.

Recenzja dla młodych - X D

Recenzja dla starych - motywacje głównego bohatera, a co za tym idzie główna oś akcji jest oparta na jakimś idiotycznym schemacie. Co gorsza wbrew temu, co na temat bohatera dowiadujemy się na początku.

Recenzja dla młodych - X D