Jesteśmy społecznością, która kocha książki

Tytułowego więzienia nie ma tutaj za dużo. Na początku nasz genialny bohater stara się dzięki liczbie kroków poznać jego rozkład, wsłuchuje się w odgłosy z zewnątrz i stara się ze słuchu uczyć rosyjskiego. Próbuje zdobyć choć trochę zaufania strażników, co wreszcie mu się udaje i zaczyna brać udział w walkach, dzięki którym może zbliżyć się choć odrobinę do wyjścia. Początek zapowiadał się naprawdę smakowicie, ale później gdzieś ten cały matematyczny geniusz i aura tajemniczości gdzieś uleciało. Sporo dostaliśmy retrospekcji, poznajemy najbliższych głównego bohatera i Katię - kobietę, dla której gotowy jest zrobić wszystko. To w sumie wokół niej toczy się akcja i to dzięki niej ma jeszcze nadzieję na wyjście. Kiedy pojawi się drugi sezon, to pewnie po niego sięgnę, ale raczej nie z wypiekami na twarzy. Można było zrobić to lepiej, mam nadzieję, że kontynuacja zaspokoi mój rozbudzony na początku apetyt.