Druga część "prowincjonalnej" serii podobnie jak pierwsza obfituje w mnóstwo zdarzeń. We wspólnym życiu Martina i Ludmiły wiele się dzieje. Po kameralnym ślubie i przyjęciu jakim kończy się "Prowincja pełna marzeń" przychodzi czas na codzienne życie, radości i smutki, zmierzenie się z różnymi problemami...

Bohaterowie rozpoczynają budowę swego wymarzonego drewnianego domu w mazurskim stylu. Przedsięwzięcie to wymaga ogromnego poświęcenia, załatwiania mnóstwa spraw i nadzorowania prac budowlanych. Ludmiła jest w tym nieoceniona, choć coraz ciężej jej to przychodzi, gdyż do rozwiązania coraz bliżej...
Martin pracuje w szkole i udziela prywatnych lekcji aby zabezpieczyć finansowo swoją rodzinę i podjęte zobowiązania. Niespodziewanie spada na nich wiadomość o chorobie Eriki - matki Martina, z którą również Ludmiła (pomimo krótkiego czasu) bardzo się polubiła. Ponieważ stan matki jest poważny, syn decyduje się na wyjazd do Niemiec podczas ferii zimowych na dwa tygodnie przed planowanym terminem narodzin jego dziecka. Ludmiła zostaje w Mrągowie sama z siostrą, która stara się odciążać ją w obowiązkach. Okazuje się jednak, że maleństwo nie chce zaczekać z pojawieniem się na świecie i już następnego dnia Martin dowiaduje się, że został ojcem. Przyjaciel Ludmiły i obecny narzeczony jej siostry - Piotr znów okazuje się nieoceniony i pomaga Ludmile w tej ważnej dla niej chwili.
Po narodzinach malutkiej Zosi młoda mama przez kilka dni zdana jest wyłącznie na siebie. Mąż przebywa daleko, siostra pracuje i spędza więcej czasu z narzeczonym. W głowie Ludmiły pojawiają się wątpliwości...

Bohaterom nie jest łatwo zmierzyć się z trudną rzeczywistością. Syn przywozi Erikę do Mrągowa, aby mogła zobaczyć swoją maleńką wnuczkę, ale pogarszający się stan zdrowia kobiety nie pozwala jej już na powrót do Niemiec. Wszyscy bliscy muszą się zmierzyć z jej odejściem. Przez cały czas Martinem targają wątpliwości, czy Zosia jest naprawdę jego dzieckiem i w tajemnicy przed żoną wykonuje testy DNA. Między małżonkami nie układa się najlepiej, Ludmiłę pochłaniają bez reszty codzienne obowiązki, opieka nad Zosią i powrót do pracy nad rękodziełem, Martin natomiast zajęty lekcjami coraz bardziej oddala się od żony i znajduje sobie powiernika w osobie znajomej. Stopniowo coraz mniej ich łączy, a odkryte przypadkowo wyniki testów są dla Ludmiły kolejnym bolesnym "policzkiem", oszustwem ze strony jej męża. Ich związek przechodzi poważny kryzys, z którego trudno byłoby mu się podnieść, gdyby nie pewien... mediator.

Kto jest owym mediatorem i jak małżonkowie poradzą sobie z trudnymi sytuacjami w ich życiu opowie Katarzyna Enerlich w swojej powieści.

Ciekawe wątki, wartka akcja, poszukiwanie korzeni rodziny Goldów, zaskakujące rozwiązania - za to właśnie cenię tę powieść. Przeszkadza mi jednak naiwność i łatwowierność Ludmiły, ciągła zmienność Martina, który swoimi humorami uprzykrza życie najbliższym. Dorośli, dojrzali można by rzec ludzie zachowują się jak nastolatki. Nie potrafią się kompletnie porozumieć w trudnych sytuacjach. Zostawianie niewyjaśnionych spraw na później to ich metoda na życie, która jak wiadomo nie może się sprawdzić. Mam nadzieję, że kolejna część "prowincjonalnej" serii ukaże bohaterów w nieco innym świetle. Może wreszcie dojrzeją i czegoś się nauczą, wyciągną wnioski ze swoich zachowań.Polecam.

Druga część "prowincjonalnej" serii podobnie jak pierwsza obfituje w mnóstwo zdarzeń. We wspólnym życiu Martina i Ludmiły wiele się dzieje. Po kameralnym ślubie i przyjęciu jakim kończy się "Prowincja pełna marzeń" przychodzi czas na codzienne życie, radości i smutki, zmierzenie się z różnymi problemami...

Bohaterowie rozpoczynają budowę swego wymarzonego drewnianego domu...