Name: Psychiczne życie władzy. Teorie ujarzmienia
Rating: 7,5 (2 reviews)
Author: Judith Butler
ISBN: 9788365853585

Question 1

O czym jest Psychiczne życie władzy. Teorie ujarzmienia?

Accepted Answer

Jak to się dzieje, że nie tylko pragniemy władzy, ale potrzebujemy jej do życia? Judith Butler, czerpiąc z teorii Foucaulta i psychoanalizy, pokazuje, jak władza stwarza podmiot w jego najbardziej intymnym wymiarze. Rzeczywiście niebezpieczne we władzy nie są represje czy zakazy, ale to, że składa nam ona obietnicę istnienia i miłości – obietnicę, w którą musimy uwierzyć, by stać się podmiotami czy też stać się „sobą”. Nie wszystko jednak stracone –ponieważ władza nigdy nie jest ze sobą tożsama ani stabilna, mamy wpływ na jej działanie, możemy ją podważać i buntować się.

Niniejsza książka w nowatorski sposób łączy w sobie elementy teorii społecznej, filozofii i psychoanalizy, przedstawiając dokładniejszą analizę teorii uformowania podmiotu, obecną w innych pracach Butler, takich jak Bodies That Matter: On the Discursive Limits of „Sex” czy Uwikłani w płeć: Feminizm i polityka tożsamości.

Niniejsza książka w nowatorski sposób łączy w sobie elementy teorii społecznej, filozofii i psychoanalizy, przedstawiając dokładniejszą analizę teorii uformowania podmiotu, obecną w innych pracach Butler, takich jak Bodies That Matter: On the Discursive Limits of „Sex” czy Uwikłani w płeć: Feminizm i polityka tożsamości.

Question 2

Kim jest Judith Butler?

Accepted Answer

Amerykańska filozofka feministyczna, profesor literatury porównawczej i retoryki University of California w amerykańskim Berkeley, zajmuje się teoriami władzy, tożsamości i płci. Współtwórczyni teorii queer.

Jej najbardziej znaną książką jest wydana w 1990 roku Gender Trouble: Feminism and The Subversion of Identity, która zapoczątkowała queer theory. Butler jest znana z przekonań feministycznych oraz krytyki tożsamości płciowych, autorka terminu performatywność płci.

Punktem wyjścia dla Judith Butler jest krytyka feminizmu jako ruchu, który próbował ściśle samookreślać się przez wyznaczanie granic własnego głosu. Feministki, definiując się w sposób ograniczający (poprzez klasę, przynależność kulturową itd.),automatycznie wykluczały inne kobiety, które nie stosowały się do wzorca zakładanego wprost lub pośrednio (na przykład białe heteroseksualne kobiety wykluczały kobiety homoseksualne, czarnoskóre itp.). Butler dopatrywała się w tym niepokojącego echa znanych w tradycyjnym społeczeństwie twardych podziałów na płeć (męską i żeńską),które wyznaczały hierarchię. Wyciągnęła z takiego rozumowania wniosek, że feminizm unifikował i zamykał.

Butler, radykalizując opozycję między płcią kulturową (inaczej: gender) a płcią biologiczną (sex),jest zdania, że płeć biologiczna nie powinna być traktowana wiążąco i wymuszać zachowań zgodnych z narzucaną płcią kulturową. Płeć kulturową należy rozpatrywać w kontekście historycznym, co odnosi się także do czasów obecnych. Butler twierdzi, że naszą płeć kulturową definiuje nie to, czym jesteśmy, ale raczej to, co robimy, jak się zachowujemy. Płeć biologiczna może więc być lub nie być podstawą czyjejś tożsamości. Ważny jest sposób, w jaki chcemy, czy musimy wyrażać samych siebie. Judith Butler jest autorką terminu performatywność płci, teorii opisującej sposób konstrukcji płci społeczno-kulturowej poprzez jej nieustanne powtarzanie i odgrywanie.

Od 2017 roku zasiada w międzynarodowej Radzie Naukowej polskiego czasopisma naukowego "Polish Political Science Yearbook".