"Żeby zrozumieć świat, trzeba mieć jakiś system"

Jak to jest, gdy całe życie jesteśmy chowani pod kloszem przed trudnościami codziennego życia aż tu nagle... musimy zupełnie bez przygotowania poradzić sobie w "normalnym" świecie?
Do tego wszystkiego - wcale go nie rozumiemy.
Takie wyzwanie stoi przed Elvirą, która ma 27 lat i zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Jej ojciec umiera, a matka dostaje udaru.

Od tego momentu Elvira musi zacząć sobie radzić sama z codziennością.

•••

,,Siedem reguł..." to niesamowicie ciepła i krzepiąca książka. Pokazuje, że pomimo bycia "innym" zawsze można odnaleźć swoje miejsce. To idealna lektura dla tych, którzy czują się "niedopasowani".

Czyta się naprawdę szybko i często z uśmiechem. Dodatkowym smaczkiem jest tajemnica rodzinna. Głęboko skrywany sekret główna bohaterka odkrywa sama i stawia czoło nowej rzeczywistości.

Postać Elviry pokazuje z jakimi trudnościami muszą się mierzyć osoby z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Udowadnia także jak silni muszą być ci, którzy funkcjonują samodzielnie mimo to.

Słynne "Siedem reguł" może przydać się każdemu.

Ale najważniejsza jest Reguła Ósma.

Aby poznać ją, pozostałe siedem, Elvirę oraz jej historię biegnijcie czytać tę książkę 💙

Warto 💙

"Żeby zrozumieć świat, trzeba mieć jakiś system"

Jak to jest, gdy całe życie jesteśmy chowani pod kloszem przed trudnościami codziennego życia aż tu nagle... musimy zupełnie bez przygotowania poradzić sobie w "normalnym" świecie?
Do tego wszystkiego - wcale go nie rozumiemy.
Takie wyzwanie stoi przed Elvirą, która ma 27 lat i zaburzenia ze spektrum autyzmu.
Jej ojciec...

Irytowała mnie ta książka na początku ogromnie. A właściwie sposób przedstawienia tytułowej bohaterki Elviry Carr. Elvira ma dwadzieścia siedem lat i mieszka z matką. Matka opiekuje się nią, a właściwie należałoby napisać “odcina od świata”, bo młoda kobieta jest w spektrum autyzmu i wiele spraw w codziennym funkcjonowaniu sprawia jej kłopot. Frances Maynard, autorka książki Siedem niedoskonałych reguł Elviry Carr, zajmuje się nauczaniem języka angielskiego dorosłych z problemami komunikacyjnymi. W tym również osób z autyzmem.

Moja irytacja brała się stąd, że miałem wrażenie, że autorka – oddając głos Elvirze, jako narratorowi – częściowo opowiada o świecie tak jak widzą to osoby neurotypowe. Elvira nam wyjaśnia, że ma problem z odczytywaniem komunikatów nie wprost, że nie rozumie gier słownych, żartów i Figur Retorycznych (ważne rzeczy dla bohaterki, pisane są wielką literą),ale było w tym coś, co mi nie pasowało. Przeczytałem sporo książek pisanych przez osoby w spektrum, kilka z nich wydaliśmy w naszej serii Biała Plama (m.in. Dziewczyna w spektrum, Pieśni plemienia goryli, Pod lodem, Patrz mi w oczy). Autorzy i autorki pisali o niemal tych samych kłopotach, o których mówi Elwira, a jednak było w tym dużo więcej naturalności, wynikającej z tego, że to po prostu jest ich świat.

Mimo tej drobnej wady, powieść niesie niezmiernie ważny przekaz.
[...]
całość:
https://www.speculatio.pl/siedem-niedoskonalych-regul-elviry-carr/

Irytowała mnie ta książka na początku ogromnie. A właściwie sposób przedstawienia tytułowej bohaterki Elviry Carr. Elvira ma dwadzieścia siedem lat i mieszka z matką. Matka opiekuje się nią, a właściwie należałoby napisać “odcina od świata”, bo młoda kobieta jest w spektrum autyzmu i wiele spraw w codziennym funkcjonowaniu sprawia jej kłopot. Frances Maynard, autorka...

Elvira jest młodą dziewczyną, mieszka z mamą, i w zasadzie jest niesamodzielna. Aż pewnego dnia jej mama upada, a Elvira w wieku 27 lat, musi stawić czołu życiu.
I, nie, Elvira nie była trzymana pod kloszem. Elvira wymaga specjalnej opieki, ale za nic nie chce iść do zakładu. Dzielnie odkrywa reguły rządzące światem, próbuje samodzielnego życia. Ma przy tym pomocną sąsiadkę Sylvię, która dla Ellie staje się przewodniczką po codzienności.
To ciepła, krzepiąca i poruszająca książka. Napisana przez terapeutkę osób ze spektrum autyzmu. Pokazuje nam ich świat, myślenie, i trudy prostego życia.
Czytałam tę książkę z dużą ciekawością, uważam, że jest bardzo wartościowa i krzepiąca.

Elvira jest młodą dziewczyną, mieszka z mamą, i w zasadzie jest niesamodzielna. Aż pewnego dnia jej mama upada, a Elvira w wieku 27 lat, musi stawić czołu życiu.
I, nie, Elvira nie była trzymana pod kloszem. Elvira wymaga specjalnej opieki, ale za nic nie chce iść do zakładu. Dzielnie odkrywa reguły rządzące światem, próbuje samodzielnego życia. Ma przy tym pomocną...

"Zabawna, ciepła i niezwykle krzepiąca książka" tak jest napisane na tyłach książki. Bohaterką jest 27 letnia dziewczyna w spektrum autyzmu. I tutaj już są moje wątpliwości. W całej książce nie widziałam nic zabawnego ... nic ... Ciepła? Dla mnie ogólnie to słowo jakoś nie tak brzmi, ale pokrzepiająca owszem. Bohaterka po śmierci rodziców bardzo dobrze sobie radzi. Odkąd w książce pojawił się jej przyrodni brat ... książka jest mega ciekawa. Matka całe życie ją tłamsiła. Sąsiadka była życzliwa, ale jej rodzina? O losie zwłaszcza mąż - straszna postać. Bohaterka opracowuje swoich 7 reguł, których stara się trzymać ... ogólnie jestem na nie ...

"Zabawna, ciepła i niezwykle krzepiąca książka" tak jest napisane na tyłach książki. Bohaterką jest 27 letnia dziewczyna w spektrum autyzmu. I tutaj już są moje wątpliwości. W całej książce nie widziałam nic zabawnego ... nic ... Ciepła? Dla mnie ogólnie to słowo jakoś nie tak brzmi, ale pokrzepiająca owszem. Bohaterka po śmierci rodziców bardzo dobrze sobie radzi. Odkąd w...

Bardzo dobra.
Wydaje mi się, że autorka całkiem dobrze opisała świat autystycznej Elviry i jej problemy ze zrozumieniem reguł obowiązujących w świecie "Typowych".

Bardzo dobra.
Wydaje mi się, że autorka całkiem dobrze opisała świat autystycznej Elviry i jej problemy ze zrozumieniem reguł obowiązujących w świecie "Typowych".

To z pewnością nie jest NormalnaTypowa książka. Tak, jak Elvira nie jest NormalnąTypową kobietą. Opowieść jest punktem widzenia 27-letniej kobiety z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Byłam tego ogromnie ciekawa, bo możliwość poznania punktu widzenia innych osób, a zwłaszcza osób, których wcale nie spotykamy często, zawsze jest dla mnie bardzo interesująca. Ja Elvirę polubiłam od początku, niemalże odczuwałam to, co mogła czuć ona. "Obserwowałam" rozwój wydarzeń tak jakby podwójnie- z jej punktu widzenia i swojego, jako osoby zdrowej. I to jest naprawdę niesamowite doświadczenie, choć tylko na papierze. Może patrzę na to inaczej niż inni czytelnicy, ponieważ jestem pedagogiem i pracuję z dziećmi, którym niejednokrotnie sama muszę objaśniać kwestie, które były niezrozumiałe dla Elviry. Mimo to uważam, że takie książki są niezwykle ważne i potrzebne. Może dzięki temu więcej osób poznałoby istotę różnych zaburzeń i byłoby bardziej empatycznych i wyrozumiałych. Ja puściłam książkę w obieg, by dołożyć do tego swoją cegiełkę do tego, by choć te kilka osób z mojego otoczenia mogło poszerzyć swój punkt widzenia i być po prostu bardziej wyrozumiałymi. Ogromny szacunek dla autorki, piękna inicjatywa i wspaniała robota! Polecam lekturę każdemu.

To z pewnością nie jest NormalnaTypowa książka. Tak, jak Elvira nie jest NormalnąTypową kobietą. Opowieść jest punktem widzenia 27-letniej kobiety z zaburzeniami ze spektrum autyzmu. Byłam tego ogromnie ciekawa, bo możliwość poznania punktu widzenia innych osób, a zwłaszcza osób, których wcale nie spotykamy często, zawsze jest dla mnie bardzo interesująca. Ja Elvirę...

Prosta historia napisana prostym językiem z perspektywy osoby dotkniętej zaburzeniem ze spektrum autyzmu.
.
Żeby poradzić sobie w świecie zdominowanym przez Normalnych Typowych ludzi, Elvira opracowuje system postępowania. Jednak szybko okazuje się, że nie da się sprowadzić czegoś tak skomplikowanego jak relacje międzyludzkie do siedmiu reguł, a przystosowanie się do otoczenia to proces rozciągający się na całe życie.
.
Słodko-gorzka opowieść, która pozwala dostrzec to, na co na co dzień nie zwracamy uwagi.

Prosta historia napisana prostym językiem z perspektywy osoby dotkniętej zaburzeniem ze spektrum autyzmu.
.
Żeby poradzić sobie w świecie zdominowanym przez Normalnych Typowych ludzi, Elvira opracowuje system postępowania. Jednak szybko okazuje się, że nie da się sprowadzić czegoś tak skomplikowanego jak relacje międzyludzkie do siedmiu reguł, a przystosowanie się do...

Pouczająca książka pokazująca życie, problemy osoby z zaburzeniem. Skłania do refleksji, pokazuje, że każdy człowiek jest inny ale każdy zasługuje na szczęście. Uważam, że książka powinna być obowiązkową lekturą szkolną. 7/10

Pouczająca książka pokazująca życie, problemy osoby z zaburzeniem. Skłania do refleksji, pokazuje, że każdy człowiek jest inny ale każdy zasługuje na szczęście. Uważam, że książka powinna być obowiązkową lekturą szkolną. 7/10

Nie wszyscy jesteśmy jednakowi ale na pewno dobrzy by było dla świata i dla nas wszystkich gdyby wszyscy stosowali się do niedoskonałych reguł Elviry. Może nie o to chodziło autorce ale przy czytaniu miałam wrażenie, że choroba, a potem śmierć matki pomogło Elli wyrwać się z czterech ścian domu i własną ciężką pracą dostać się do "normalnego" świata i zostać może bardziej szczęśliwą...

Nie wszyscy jesteśmy jednakowi ale na pewno dobrzy by było dla świata i dla nas wszystkich gdyby wszyscy stosowali się do niedoskonałych reguł Elviry. Może nie o to chodziło autorce ale przy czytaniu miałam wrażenie, że choroba, a potem śmierć matki pomogło Elli wyrwać się z czterech ścian domu i własną ciężką pracą dostać się do "normalnego" świata i zostać może bardziej...

Ogłuszająco pokazana obłuda nasza codzienna, głupota i zwyczajne ludzkie zło, którego nie zauważają NormalniTypowi. Delikatnie opisany proces żegnania się z rodzicem i żałoba. Przyda się paczka herbatników do czytania. I może nic się w niej specjalnego nie dzieje, ale były momenty, w których przestałam oddychać.

Ogłuszająco pokazana obłuda nasza codzienna, głupota i zwyczajne ludzkie zło, którego nie zauważają NormalniTypowi. Delikatnie opisany proces żegnania się z rodzicem i żałoba. Przyda się paczka herbatników do czytania. I może nic się w niej specjalnego nie dzieje, ale były momenty, w których przestałam oddychać.