Książka przedstawia relacje między czterema kobietami: babcią, matką, wnuczką i partnerką wnuczki. Zawarte są w niej często trudne problemy społeczne. Niemniej jednak książka w mojej ocenie czasami jest nudna. Spodziewałam się czegoś bardziej interesującego.

Książka przedstawia relacje między czterema kobietami: babcią, matką, wnuczką i partnerką wnuczki. Zawarte są w niej często trudne problemy społeczne. Niemniej jednak książka w mojej ocenie czasami jest nudna. Spodziewałam się czegoś bardziej interesującego.

Przeczytałam całą sagę. Pierwszy tom zupełnie mnie zaskoczył, ale przeczytałam z zainteresowaniem, drugi mi się nie podobał, trzeci natomiast wydaje mi się najlepszy. Jest tu wszystko - relacje matka/córka/babcia, miłość, ale ta trudniejsza i wątek sensacyjny. Naprawdę niezła książka.

Przeczytałam całą sagę. Pierwszy tom zupełnie mnie zaskoczył, ale przeczytałam z zainteresowaniem, drugi mi się nie podobał, trzeci natomiast wydaje mi się najlepszy. Jest tu wszystko - relacje matka/córka/babcia, miłość, ale ta trudniejsza i wątek sensacyjny. Naprawdę niezła książka.

Intuicja mi podpowiadała, żeby przed napisaniem opinii o pierwszym tomie sagi poznać także pozostałe dwa. I dobrze podpowiadała. Teraz mogę czytelnikom przedstawić więcej i pełniejszych wrażeń po przeczytaniu całości. Mam nadzieję, że tym samym pomogę przy wyborze lektury. Katarzyna Błeszyńska to dla mnie nowe nazwisko wśród współczesnych pisarek polskich. Kilka jej książek zamieszczonych na serwisie LC nie znalazło jak dotąd zbyt wielu czytelników i opinii. „Sagę pokolenia końca świata” tworzą trzy powieści, które łączy po pierwsze konstrukcja. Każda z nich zbudowana jest z prologu, następnie części pierwszej, części drugiej i epilogu. Po drugie, mamy w każdej z nich, choć zupełnie odmiennej natury, ale wyraziste wydarzenie, które przewartościowuje i zmienia bohaterów i ludzi im bliskich. Nie mogę pisać jaśniej, bo nie chcę spoilerować, jednak powtarzalność faktów skutkujących ekstremalnymi zmianami życia głównych postaci tworzy pewien schemat, wpisujący się w reguły cyklu. Wszystkie trzy tomy łączą też różne, dotykające bohaterów zjawiska metafizyczne i niewytłumaczalne, co wzbogaca treść o swego rodzaju poetyckość. A przede wszystkim przełamuje racjonalne poglądy głównych bohaterów. Choć każda z powieści tworzących tryptyk dzieje się około roku 2015, w Warszawie, i dotyczy głównie pokolenia wchodzącego w dorosłość na przełomie wieków, nie stanowi sagi rozumianej wąsko. Bohaterowie „Życia szczęśliwego” nie pojawiają się w tomie drugim pt. „Mężczyzna doskonały”, ani w trzecim pt. „Kobiecy raj”. Jednak pomiędzy drugim, a trzecim wątki już się przenikają, choć sami bohaterowie nie mają okazji poznać się osobiście.
Widać dojrzały warsztat pisarski. Język jest prosty, ale przypuszczam że to zabieg celowy, bez udziwnień, czy rażącej maniery. Słownictwo postaci stosowne do środowiska ich życia i pracy. Oszczędne, ale i wyraziste opisy. Forma narracji w każdej z trzech książek jest inna. W pierwszej, opowieść jest prowadzona w trzeciej osobie. W drugiej narratorem jest główny bohater, relacjonujący swoje życie w czasie teraźniejszym. W trzeciej są dwie narratorki: córka i matka, opisujące wydarzenia ze swojej perspektywy w czasie teraźniejszym.
No, nie wiem czy komuś się chciało do tego miejsca doczytać. Bo należałoby coś dodać o „Kobiecym raju”. Zatem krótko. Książka dobrze napisana, wciągająca, z dynamiczną akcją, ale i trudna i kontrowersyjna. O miłości, tolerancji, wybaczaniu, zrozumieniu, albo i nie. Ma też intrygujący, kryminalny wątek. Polecam.

Intuicja mi podpowiadała, żeby przed napisaniem opinii o pierwszym tomie sagi poznać także pozostałe dwa. I dobrze podpowiadała. Teraz mogę czytelnikom przedstawić więcej i pełniejszych wrażeń po przeczytaniu całości. Mam nadzieję, że tym samym pomogę przy wyborze lektury. Katarzyna Błeszyńska to dla mnie nowe nazwisko wśród współczesnych pisarek polskich. Kilka jej...

Sięgnęłam po wszystkie trzy tomy i niestety nic z tego nie wyszło. Chęci były ale to nie jest mój styl pisarski. Po prostu mi nie zagrało i stwierdziłam, że szkoda mojego czasu.

Sięgnęłam po wszystkie trzy tomy i niestety nic z tego nie wyszło. Chęci były ale to nie jest mój styl pisarski. Po prostu mi nie zagrało i stwierdziłam, że szkoda mojego czasu.

Książka godna polecenia. Stadium trzech pokoleń kobiet. Gdzie jak wiadomo córki zazwyczaj surowo oceniają matki.
Warto poświęcić czas na przeczytanie. Daje dużo do przemyślenia. Można łatwo utożsamiać się z bohaterkami, ponieważ akcja toczy się tu i teraz w polskich realiach.
Poruszane są ważne problemy społeczne, przekazywane wartości rodzinne, dotykane intymne sprawy orientacji seksualne.
Książka napisana przez kobietę, dla kobiet.

Książka godna polecenia. Stadium trzech pokoleń kobiet. Gdzie jak wiadomo córki zazwyczaj surowo oceniają matki.
Warto poświęcić czas na przeczytanie. Daje dużo do przemyślenia. Można łatwo utożsamiać się z bohaterkami, ponieważ akcja toczy się tu i teraz w polskich realiach.
Poruszane są ważne problemy społeczne, przekazywane wartości rodzinne, dotykane intymne sprawy...