Niesamowite historie, życiorysy wspinaczy, traperów nepalskich i innych, osób szczególnie niedocenianych. To dzięki nim całe rzesze bogatych Europejczyków i Amerykanów mogą się szczycić zdobywaniem kolejnych najwyższych szczytów świata. Gdyby nie ich nadludzki wysiłek i wystawienie na bliską śmierć, nie byłoby wielu sukcesów innych.
Szerpowie - niedoceniana grupa robotnicza - o taką pewnie definicję można by się pokusić w jakimś słowniku wyrazu obcych ;) W rzeczywistości tak naprawdę elita światowa wspinaczy, bez wspomagaczy, udogodnień. Ryzykująca swoje życie, podejmująca nadludzkie wyzwania często w celu poprawy bytu rodziny (chociaż jednocześnie zagrażająca bytowi przez wielkie prawdopodobieństwo braku powrotu żywiciela do domu cało i zdrowo).

Niesamowite historie, życiorysy wspinaczy, traperów nepalskich i innych, osób szczególnie niedocenianych. To dzięki nim całe rzesze bogatych Europejczyków i Amerykanów mogą się szczycić zdobywaniem kolejnych najwyższych szczytów świata. Gdyby nie ich nadludzki wysiłek i wystawienie na bliską śmierć, nie byłoby wielu sukcesów innych.
Szerpowie - niedoceniana grupa...

OCENA - 8/10 REWELACJA

Rzadko mówi się podczas wspinaczek wysokogórskich organizowanych przez międzynarodowe organizacja alpinistyczne o Szerpach, których korzenie wywodzą się z ludów tybetańskich zamieszkujących Himalaje w Indiach i Nepalu. A przecież Szerpowie są doskonałymi przewodnikami górskimi i tragarzami, na swoich plecach i barkach przenoszą tony sprzętu alpinistycznego w stronę kolejnych obozów, zakładają poręczówki i wykonują masę innych ciężkich zajęć w górach. Niezależnie od ich ogromnego wkładu zawsze pozostają w cieniu, a przecież bez ich pomocy niejedna wyprawa nie osiągnęłaby sukcesu. Ich znajomość gór jest bezcenna a siła i wytrwałość którymi są naturalnie obdarowani musi budzi szacunek, dlaczego więc tak mało się o nich mówi i pisze?.

Reportaż „POCHOWANI W NIEBIE” Petera Zuckermana i Amandy Padoan w końcu zrywa z dotychczasowym spojrzeniem na Szerpów i ukazuje ich jako równoprawnych bohaterów wypraw na najwyższe szczyty świata, razem z alpinistami z zachodu. Dzięki tej książce poznany losy dwóch niezwykłych postaci Chhiringa Dorje i Pasanga Lama, którzy uczestniczyli w tragicznej wyprawie na K2 w roku 2008 w której jedenaście osób straciło życie. Szerpowie to ludzie odważni, silni i bardzo skromni, tolerujący zachodnie stereotypy i spojrzenie na nich, dzieje się tak dlatego ponieważ zachodni alpiniści dają im pracę o to przynosi pieniądze co pozwala na utrzymanie wieloosobowych rodzin, stąd godzą się pozostawać cichymi bohaterami o których na ogół nikt nie pamięta. a przecież są ważną częścią wypraw.

Wspaniały reportaż dzięki któremu możemy zagłębić się w świat zwyczajów i wierzeń Szerpów, poznać ich skomplikowaną kulturę, a przede wszystkim wspinaczkowe umiejętności. To co mnie szczególnie zainteresowało to wyjaśnienie w czym tkwi fenomen unikalnej przewagi genetycznej Szerpów nad innymi grupami ludzi, co powoduje iż są bardziej odporni na choroby i uszkodzenia mózgu przy dużych wysokościach. Warto sięgnąć po tę lekturę i poznać dramatyczną historię rozpisaną minutę po minucie. Uwielbiam takie książki bo opisują fakty które naprawdę miały miejsce i się wydarzyły. To bardzo ciekawa pozycja, napisana z pazurem, pełna napięcia i emocji opisująca feralną wyprawę na K2 opowiedziana przez tych którzy ją przeżyli. Pozdrawiam. _Jack.

OCENA - 8/10 REWELACJA

Rzadko mówi się podczas wspinaczek wysokogórskich organizowanych przez międzynarodowe organizacja alpinistyczne o Szerpach, których korzenie wywodzą się z ludów tybetańskich zamieszkujących Himalaje w Indiach i Nepalu. A przecież Szerpowie są doskonałymi przewodnikami górskimi i tragarzami, na swoich plecach i barkach przenoszą tony sprzętu...

Pierwsza moja tego typu przeczytana książka i chyba drugi lub trzeci reportaż w ogóle. Były momenty gdzie nie mogłam się oderwać, ale też takie przy których się męczyłam. Niemniej nie żałuję. Poszerzyła moje horyzonty, wiedzę i spojrzenie na himalaizm.

Pierwsza moja tego typu przeczytana książka i chyba drugi lub trzeci reportaż w ogóle. Były momenty gdzie nie mogłam się oderwać, ale też takie przy których się męczyłam. Niemniej nie żałuję. Poszerzyła moje horyzonty, wiedzę i spojrzenie na himalaizm.

Literatura górska pojawiła się w gronie moich zainteresowań dopiero pod koniec zeszłego roku i to w sumie przez kompletny przypadek - od postanowiłam rozszerzyć zakres reportaży. A okazało się, że cholernie mnie to fascynuje, mimo że moje zainteresowanie górami ogranicza się do wtaszczenia dupska na Śnieżkę. Nie znałam wcześniej tej tragedii - nie oszukujmy się, żyję pod kamieniem, a w czasach, gdy to się wydarzyło zaczynałam liceum i tłukło mi się do głowy "za dwa lata matura". Nie wiem też, jak wypada ta książka na tle innych i na ile jest wiarygodna, ale dla mnie jest cholernie fascynująca.

Pierwsza połowa dotyczy historii Szerpów - dowiadujemy się, kim są, jaka jest ich rola i jak to się stało, że na stałe zapisali się w historii alpinizmu, choć na co dzień w ogóle się o nich nie słyszy. Opowieść o nich jest fascynująca, chłonęłam ją, bo bardzo lubię takie tematy. Druga część to już historia wyprawy i tragiczne konsekwencję i nie powiem, kontrast między dwiema połowami jest ogromny.

Napisane jest to zgrabnie, prostym językiem, ale ma w sobie moc. Opowieść o tragicznej wyprawie na K2 sprawiła, że kilkakrotnie klnęłam pod nosem, wciągałam powietrze i zatrzymywałam się nad pracą, żeby skupić się na słowach. Niejednokrotnie łapałam się na myśli, że można by temu zapobiec, ale jak łatwo jest tak myśleć, siedząc w ciepłym pomieszczeniu z dala od wszystkiego. Nie mnie oceniać wydarzenia, ani zachowanie ludzi, bo nigdy nie znalazłam się i nie znajdę w takim położeniu.

Sama książka - warta uwagi, nawet, a może zwłaszcza wtedy, gdy kompletnie nie ogarniacie tematu, bo ja jestem nią zachwycona i choć nie byłam pewna, czy się polubimy, to nie mogłam przestać jej słuchać.

Literatura górska pojawiła się w gronie moich zainteresowań dopiero pod koniec zeszłego roku i to w sumie przez kompletny przypadek - od postanowiłam rozszerzyć zakres reportaży. A okazało się, że cholernie mnie to fascynuje, mimo że moje zainteresowanie górami ogranicza się do wtaszczenia dupska na Śnieżkę. Nie znałam wcześniej tej tragedii - nie oszukujmy się, żyję pod...

Zdecydowanie najlepsza książka o tragedii na K2 z 2008 roku jaką czytałam. Autorzy zadali sobie trud odnalezienia i zebrania świadectw od szerpów, którzy również ponieśli na górze swoją ofiarę. Większość autorów, opisujących te wydarzenia uznała je, co smutne, za niepotrzebne, skupiając się tylko na tragedii zdobywców - klientów.

Zdecydowanie najlepsza książka o tragedii na K2 z 2008 roku jaką czytałam. Autorzy zadali sobie trud odnalezienia i zebrania świadectw od szerpów, którzy również ponieśli na górze swoją ofiarę. Większość autorów, opisujących te wydarzenia uznała je, co smutne, za niepotrzebne, skupiając się tylko na tragedii zdobywców - klientów.

Książka „Pochowani w niebie. Niezwykła historia Szerpów i tragicznego dnia na K2” Amandy Padoan i Peter’a Zuckerman’a zabiera czytelnika w świat ciekawego reportażu, który bazuje na wydarzeniach z 2008 roku, gdy jedenaście osób straciło życie na K2, a tylko dwóch Szerpów przeżyło. Bazując na wywiadach i niedostępnych wcześniej materiałach Zuckerman i Padoan po raz pierwszy oddają im głos.
Autorzy opowiadają historię Chhiringa Dorje i Pasanga Lamy, podążając za nimi od ich rodzinnych wiosek, położonych wysoko w Himalajach, przez slumsy Katmandu, lodowce Pakistanu aż do obozu u stóp K2. Obserwujemy ich, gdy czekają na śmierć, bez czekanów i narzędzi, i towarzyszymy im podczas akcji ratunkowej, która przeszła do historii himalaizmu.
Pochowani w niebie to porywająca, pełna napięcia historia górskiej wspinaczki, ale również opowieść o kulturze i zwyczajach Szerpów.
Przyznam szczerze, że z miłą chęcią sięgam po książki dotyczące gór. Nie każdy rozumie pasję wspinaczki, wybory życiowe dotyczące rodziny oraz dylematy.
Wysoko w górach, gdy brakuje tlenu, a warunki są ekstremalne jaką podejmiesz decyzję? Będziesz człowiekiem i pomożesz, czy będziesz uciekał, aby się uratować?
Dlaczego doszło do takiej tragedii?
Jaką rolę odgrywają Szerpowie?
Czy można się na tym wzbogacić?
Książka warta uwagi dla ludzi, którzy interesują się górami.

Książka „Pochowani w niebie. Niezwykła historia Szerpów i tragicznego dnia na K2” Amandy Padoan i Peter’a Zuckerman’a zabiera czytelnika w świat ciekawego reportażu, który bazuje na wydarzeniach z 2008 roku, gdy jedenaście osób straciło życie na K2, a tylko dwóch Szerpów przeżyło. Bazując na wywiadach i niedostępnych wcześniej materiałach Zuckerman i Padoan po raz pierwszy...

Pozycja, która dość znacząco wyróżnia się od wszystkich przeczytanych przeze mnie do tej pory książek traktujących o himalaizmie. Cała opisana w niej historia nie skupia się bowiem na osobach atakujących szczyty, tylko na ich często niezauważalnych i mocno niedocenianych pakistańskich pomocnikach, popularnie zwanych "szerpami", przy czym te pojęcie należy rozumieć tutaj dwojako, ponieważ oznacza zarówno lud zamieszkujący podnóża Himalajów (Szerpowie),jak i tragarzy, specjalistów od wnoszenia olbrzymich ciężarów na duże wysokości (wówczas: szerpowie).

Fabuła książki opiera się tutaj na dwóch filarach. Pierwsza część to szczegółowo opisana historia i kultura HAP- sów, w drugiej napotykamy tragedię jaka miała miejsce na K2 w 2008 roku. Ta szalona i pełna błędów wyprawa na szczyt kosztowała życie 11 osób, ocalały dwie - Chhiring Dorje i Pasang Lama. Bazując na wywiadach z ocalałymi, ich rodzinami i przyjaciółmi, autorzy po raz pierwszy oddają im głos.

Czuję się mocno poruszona tą książką a zarazem wstrząśnięta zdumiewającą odwagą szerpijskich wspinaczy. Ich determinacją, lojalnością i walką o każdego powierzonego im człowieka, nawet kosztem własnego życia. Opis akcji ratunkowej, która przeszła do historii himalaizmu, robi potężne wrażenie i wzbudza ogromy szacunek do tych anonimowych, górskich bohaterów....

Bardzo potrzebna książka o historii ludzi mających ogromny wkład w sukces innych, a o których tak bardzo się milczy. I o szaleństwie, które ciężko wytłumaczyć....

Pozycja, która dość znacząco wyróżnia się od wszystkich przeczytanych przeze mnie do tej pory książek traktujących o himalaizmie. Cała opisana w niej historia nie skupia się bowiem na osobach atakujących szczyty, tylko na ich często niezauważalnych i mocno niedocenianych pakistańskich pomocnikach, popularnie zwanych "szerpami", przy czym te pojęcie należy rozumieć tutaj...

"Pochowani w niebie. Niezwykła historia Szerpów i tragicznego dnia na K2" to dobry reportaż górski, który wymaga nieco cierpliwości i samozaparcia podczas czytania.

Pierwsza część książki sprawia bowiem wrażenie, że czytamy książkę jakby nie na temat. Są w niej opisani szerpowie, którzy zdobywali np. Mount Everest, jakieś miejscowe legendy i życiorysy osób, których początkowo zupełnie nie kojarzymy.

Druga część wciąga jak dobry, mroczny thriller. Jeśli ktoś nie ma zielonego pojęcia o tym, co stało się na K2 w 2008 roku to śledzi całą fabułę z zapartym tchem. Wie, że wydarzy się coś złego, ale zastanawia się jak i dlaczego doszło do tego wszystkiego.

Początkowo myślałam, że będę na nie, ale ostatecznie polecam tę pozycję wszystkim wielbicielom górskich opowieści. Książka uzupełniona jest o zdjęcia i mapy, co dodaje jej charakteru. Po odłożeniu skłoniła mnie do refleksji, co oceniam jako jej dodatkowy atut.

"Pochowani w niebie. Niezwykła historia Szerpów i tragicznego dnia na K2" to dobry reportaż górski, który wymaga nieco cierpliwości i samozaparcia podczas czytania.

Pierwsza część książki sprawia bowiem wrażenie, że czytamy książkę jakby nie na temat. Są w niej opisani szerpowie, którzy zdobywali np. Mount Everest, jakieś miejscowe legendy i życiorysy osób, których...

W zeszłym roku do chodzenia po górach dodałam czytanie o ich zdobywaniu przez innych - w poszukiwaniu kolejnych pozycji eksploruję zbiory "mojej" biblioteki miejskiej i księgarnie, z każdą dobrą książką pragnąc więcej.

I taka jest ta pozycja - napisana w sposób, który sprawia, że się jej nie czyta, a połyka, nie trzeba za każdym razem cofać się do spisu "bohaterów", gdyż zostali przedstawieni w taki sposób, iż nie ma problemów ze zidentyfikowaniem, o kim mowa, a napięcie budowane jest stopniowo.

Jestem górołazem amatorem, choć pod wpływem lektur wybieram się na wspinaczkę częściej i coraz lepiej przygotowana. W Himalaje czy Karakorum raczej już nie pojadę (no chyba że byłaby szansa pracować przy organizacji wspinaczek z bazy),ale polecam wszystkim tę pozycję książkową w celu nie tylko przybliżenia się do tych pięknych, fascynujących gór, ale przede wszystkim w celu obserwacji, do czego ludzka głupota, arogancja i egoizm mogą doprowadzić.

Bardzo duży plus ode mnie dla autorów za pokazanie tych mniej znanych bohaterów - miejscowych wspinaczy i tragarzy, bez których wyprawy w najwyższe góry świata nie byłyby możliwe.

W zeszłym roku do chodzenia po górach dodałam czytanie o ich zdobywaniu przez innych - w poszukiwaniu kolejnych pozycji eksploruję zbiory "mojej" biblioteki miejskiej i księgarnie, z każdą dobrą książką pragnąc więcej.

I taka jest ta pozycja - napisana w sposób, który sprawia, że się jej nie czyta, a połyka, nie trzeba za każdym razem cofać się do spisu "bohaterów", gdyż...

Bardzo ciekawa

Bardzo ciekawa