„Nie mam zamiaru robić tego, co ona mi każe. W końcu ani ja, ani ty nie jesteśmy jej narzędziami. Zabijanie, czy danie się zabić… Decyzja o tym należy tylko do nas.”

Po lekko rozczarowującej trzeciej odsłonie serii „Aniołowie Zbrodni”, nie miałam zbyt wielu oczekiwań wobec czwartej części. Wiedziałam, że wciąż będzie się ona rozgrywać na piętrze B3, którego szczerze powiedziawszy nie lubię. Jednakże praca Makoto Sanady oraz Kudan Naduki nie poszła na marne i zostałam naprawdę miło zaskoczona.

Zaprojektowane przez Cathy pokoje kary zdają się nie mieć końca. Wystawieni na próbę bohaterowie nie zamierzają się jednak poddać. Zacka nawiedzają koszmary własnej przeszłości, a plan kata tego piętra stara się wyzwolić w nim najgorsze żądze. Obietnica złożona przed Bogiem zostaje wystawiona na próbę, gdy obnażone zostaje jej egoistyczne brzmienie. Kto jednak wykorzystuje kogo w tej sytuacji? Czy z pokoju kary rozstrzelania jest jakiekolwiek wyjście, które nie skończy się śmiercią?

Historia w tej części pokrywa większą część piątego i połowę szóstego odcinka anime. Dość znaczącą różnicą jest pierwszy etap, który się tu pojawia. Zamiast charakterystycznego domku dla lalek, który można było zobaczyć w wersji animowanej, pojawia się niewielki „tor przeszkód” z dwoma alternatywnymi ścieżkami. Bohaterowie muszą się rozdzielić, a chcąca pomóc Rachel próbuje kierować Zacka tak, by ominęło go niebezpieczeństwo. Z jednej strony to rozwiązanie ma dużo więcej sensu i uzasadnienia (wszak skąd animowana Cathy miałaby znać aż takie szczegóły dzieciństwa Zacka, by je odtworzyć w pułapce),ale z drugiej… ciężej przez to zrozumieć jego reakcję na próbę pomocy. Największym atutem jest tu jednak dynamika relacji między Rachel i Zackiem: świetne dialogi, rewelacyjne sceny, zacieśnianie więzi. To najpewniej również jedna z przyczyn popularności tej serii – towarzyszący dziewczynce morderca potrafi przyprawić o szybsze bicie serca niejedną nastolatkę (a nawet niektóre odrobinę starsze od nich kobiety). Dramatyczne zakończenie wyłącznie potęguje te wszystkie emocje sprawiając, że natychmiast chce się sięgnąć po więcej.

Od strony rysunkowej tak naprawdę nie ma nic nowego względem poprzednich tomów. Rysunki są udane, lecz nie było tu plansz, które zachwyciłyby mnie od strony typowo technicznej. Pojawia się kilka naprawdę brutalnych momentów, szczególnie w przypadku flashbacków z przeszłości Zacka. Jednak poza tym, wszystko wygląda niemal tak samo, jak w trzeciej części. Pojawia się kilka dodatków na końcu (tym razem żadne nie przerywają opowieści),które sprowadzają się do fragmentu wywiadu z autorem. Można poczytać odrobinę o Cathy, a także sierocińcu, z którego uciekł Zack. Nie są to jednak szczególnie fascynujące materiały.

Manga „Aniołowie Zbrodni 4#” zaskoczyła mnie bardziej niż się spodziewałam. Emocje, napięcie, wszystko to powróciło (a przy okazji nie musiałam słuchać aż tyle Cathy, co w trzeciej części),wracając do poziomu początkowych odsłon. Przyznaję ocenę 8/10, więc mój optymizm i oczekiwania względem kolejnych tomów wyłącznie rośnie.

„Nie mam zamiaru robić tego, co ona mi każe. W końcu ani ja, ani ty nie jesteśmy jej narzędziami. Zabijanie, czy danie się zabić… Decyzja o tym należy tylko do nas.”

Po lekko rozczarowującej trzeciej odsłonie serii „Aniołowie Zbrodni”, nie miałam zbyt wielu oczekiwań wobec czwartej części. Wiedziałam, że wciąż będzie się ona rozgrywać na piętrze B3, którego szczerze...

"Aniołowie zbrodni" to mangowa adaptacja gry fabularnej z gatunku horroru o tej samej nazwie.
Ta pozycja spodoba się każdemu, kto liczy na mało skomplikowaną fabułę i historię łączącą dramat psychologiczny z horrorem.
Podoba mi się kreska w tej mandze. Jest dopracowana, a w dodatku styl rysowania zmienia się w zależności od klimatu stron. Kiedy atmosfera gęstnieje i prezentowane są krwawe sceny, kreska robi się niedbała i psychodeliczna.
Z kolei podczas rozmów Ray i Zacka dostajemy piękne, czyste kadry. Bardzo podoba mi się to połączenie.
Dodatkowo w każdym tomie znajdziemy kolorowe strony, więc można nacieszyć oczy pięknymi rysunkami. Dialogów jest mało, więc czyta się ją błyskawicznie. Polecam!

"Aniołowie zbrodni" to mangowa adaptacja gry fabularnej z gatunku horroru o tej samej nazwie.
Ta pozycja spodoba się każdemu, kto liczy na mało skomplikowaną fabułę i historię łączącą dramat psychologiczny z horrorem.
Podoba mi się kreska w tej mandze. Jest dopracowana, a w dodatku styl rysowania zmienia się w zależności od klimatu stron. Kiedy atmosfera gęstnieje i...

(Opinia, dotycząca całości serii)

Jeśli sami chcecie się przekonać czy warto przeczytać tą pozycje, możecie przeczytać moje streszczenie (może zaoszczędzę Wam to rozczarowania..? Albo wydanej kasy ;'D)
https://ko-fi.com/s/6710f9b960


Recka
Angels of Death to nie jest mój ulubiony tytuł. Jest on dość popularny, jednak na pewno nie zaskarbił sobie miejsca w moim sercu, przez wiele rzeczy. Mimo wszystko oczywiście cieszę się że miałam okazję przeczytać tą serię, bo poszerzyłam w ten sposób horyzonty
Aniołowie zbrodni to seria w której nie ma za dużo wyjaśnień. Mamy jakiś morderców, w jakimś ośrodku, mających jakiś cel. Bardzo wkurza mnie w tym tytule też beznamiętność postaci, zarówno głównych jak i pobocznych.

Nie do końca rozumiem czemu główna bohaterka, Rachel, nagle zmieniła się w obojętną na wszystko ale przez całą serię podciągnęłam to pod to, że nie miała po co żyć.
O ile jej towarzysz, Zack, był już trochę bardziej barwny, to poboczne postacie są mdłe.
Mordercy mordują z kiepskim motywem i w razie wu, to można się ich w serii szybko pozbyć, żeby bohaterowie nie mieli przeszkód w dalszej podróży.
Więc z tych iluś postaci, żadna nie reprezentowała sobą czegoś ciekawego i nie dało się z nimi zżyć przez płytkość albo nielogiczność

Nie jest to ani minus, ani plus, ale muszę wspomnieć o kresce. Ten autor ma bardzo mocną styl, lubuje się w dużym cieniowaniu czernią i wszystko jestem tam ostre i kanciaste. Na pewno nie jest to typowy styl z każdej mangi. Po jakimś czasie dało się przyzwyczaić, ale nie ukrywam, przez ten styl mangaki, niektóre "mroczniejsze" kadry wychodziły naprawdę super

Sama fabuła mangi idzie identycznie z akcją w anime, więc jeśli jesteście zainteresowani zapoznaniem się z tym tytułem, możecie go znaleźć na Internecie w formie animowanej.
Czy według mnie ten tytuł jest warty uwagi? Z braku laku.. może? Ale na pewno nie zasługuje na taką popularność jaką ma, bo znam o wiele więcej lepszych tytułów niż Aniołowie Zbrodni, a cieszą się mniejszą popularnością..

Uważam że największym minusem tego tytułu jest właśnie te obojętne postacie, które szybko się pojawiają i znikają. Główni antagoniści to dno totalne, których autor może usunąć w każdej chwili i fabuła szła by dalej.
Sama główna bohaterka, ma jakieś rozdwojenie jaźni i jej postępowanie jest nielogiczne. W niektórych tomach nawet czułam się jakby ktoś miał niezły odjazd podczas pisania.. mamy jakaś tam fabułę, nagle odjazd w kosmos (szczególnie z motywem Boga i religijności) ,a potem znów wracamy do normalności.. taka dziwna sinusoida. Dlatego też nie, nie uważam żeby ten tytuł zasługiwał na popularność. Obsatwiam, że było to głównie związane z głównym bohaterem Zackiem, który był "tym złym hot mordercą"

Natomiast chyba jedną rzeczą jaką tak szczerze lubię w tym tytule jest zakończenie, bo jest ono otwarte, a interpretacja zależy od osoby. Myślałam że jak przed pandemią oglądałam anime coś mnie tam poruszyło to teraz nie.. ale się myliłam, teraz też to zakończenie mnie złamało i dalej nie wiem czemu, skoro całość była kiepska

Dlatego też taka ocenka, było ok, trochę za dużo dziwnych odjazdów ale da się przeżyć, z braku laku

4/10

(Opinia, dotycząca całości serii)

Jeśli sami chcecie się przekonać czy warto przeczytać tą pozycje, możecie przeczytać moje streszczenie (może zaoszczędzę Wam to rozczarowania..? Albo wydanej kasy ;'D)
https://ko-fi.com/s/6710f9b960


Recka
Angels of Death to nie jest mój ulubiony tytuł. Jest on dość popularny, jednak na pewno nie zaskarbił sobie miejsca w moim sercu,...

Aniołowie zbrodni z perspektywy pierwszych pięciu tomów to tytuł, który można zaliczyć do grona pozycji dobrych, ale nie na tyle porywających, aby biec co sił do księgarni w dniu premiery kolejnych tomików. Historia ma swój pewien potencjał, który może ewoluować w coś naprawdę ciekawego. Tytuł śmiało można polecić każdemu, kto szuka czegoś dynamicznego z pewną dawkę widowiskowej przemocy i nie boi się pewnych uproszczeń stosownych przez twórców. Na pewno nie jest to jednak manga dla miłośników horrorów, bo tak jak zostało wspomniane nie ma tutaj niczego co naprawdę mogłoby przerazić czytelnika. Cała recenzja na Stronie PopKulturowy Kociołek.

https://gameplay.pl/news.asp?ID=119085

Aniołowie zbrodni z perspektywy pierwszych pięciu tomów to tytuł, który można zaliczyć do grona pozycji dobrych, ale nie na tyle porywających, aby biec co sił do księgarni w dniu premiery kolejnych tomików. Historia ma swój pewien potencjał, który może ewoluować w coś naprawdę ciekawego. Tytuł śmiało można polecić każdemu, kto szuka czegoś dynamicznego z pewną dawkę...

Nadal ten sam przeciwnik? Już robi się nużąca.

Nadal ten sam przeciwnik? Już robi się nużąca.