Stęskniłam się za Kostką i jej zwariowanymi mieszkańcami. Stęskniłam się do tego stopnia, że jak czwarty tom ich przygód trafił w moje ręce to aż podskakiwałam z ekscytacji.

I faktycznie warto było czekać ponad rok w moim przypadku, by znów choć trochę pobyć z Marią i kompanią, mimo, że głównymi postaciami w 'Fali przestępstw na zamku Kostka' nie do końca są ci sami ludzie.
I jak rozumiem, że trzeba było odświeżenia, że czytanie w kółko o tych samych problemach i narzekaniach nie jest fajne, tak przewijający się w tle pan Spock, Józef czy hrabia Kostka zdecydowanie nie zaspokaja mojej potrzeby na ich obecność.
Ale z drugiej strony nowi bohaterowie, jednorazowi, tego jestem niemal pewna, nie zawodzą. Kostka ma chyba jakieś bioprądy, albo inne wudu, które wpływają na fale mózgowe i ludzie robią dziwne rzeczy. Ale naprawdę dziwne dziwne :P

Uśmiałam się po pachy. Ubawiłam. Mimo, że gdzieś z tyłu głowy paliła mi się lampeczka, że to już nie do końca to, nadal jestem zadowolona. Zwłaszcza, że kończąc 'Arystokratkę na koniu' byłam przekonana, że to będzie koniec i nic więcej o Kostce nie przeczytam.

Teraz mam nadzieję, że Evzen Bocek nie zakończy na czterech tomach, ale że w kolejnych wróci do starych bohaterów, pozwoli nam pobyć z nimi dłużej. Pan Spock w narkotycznym śnie w trumnie i Józef w mundurze Himmlera tylko zaostrzyli mi apetyt.

Stęskniłam się za Kostką i jej zwariowanymi mieszkańcami. Stęskniłam się do tego stopnia, że jak czwarty tom ich przygód trafił w moje ręce to aż podskakiwałam z ekscytacji.

I faktycznie warto było czekać ponad rok w moim przypadku, by znów choć trochę pobyć z Marią i kompanią, mimo, że głównymi postaciami w 'Fali przestępstw na zamku Kostka' nie do końca są ci sami...