Oczekiwałem czegoś ciekawszego. Tymczasem książka to streszczenie najbardziej znanych zamachów w historii, i to nie wszystkich. Takie opisy jak z wikipedii, a i tam jest to chyba bardziej szczegółowo przedstawione.

Oczekiwałem czegoś ciekawszego. Tymczasem książka to streszczenie najbardziej znanych zamachów w historii, i to nie wszystkich. Takie opisy jak z wikipedii, a i tam jest to chyba bardziej szczegółowo przedstawione.

Książka Johnathana Moore’a ,,Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” wraz z literaturą uzupełniającą, indeksem osobowym i spisem ilustracji ma 224 strony. To, co przemawia na korzyść omawianej pozycji to ciekawa szata graficzna. Wydrukowana na papierze kredowym, wzbogacona o liczne ilustracje w pierwszej chwili robi bardzo dobre wrażenie – do momentu, gdy przyjrzymy się treści.

,,Historia morderstwa” składa się z 7 rozdziałów. W każdym z nich w skrócie przedstawiona została historia osób, które stały się (lub miały stać się) ofiarami morderstw. Każda z części napisana została w sposób chronologiczny – opisane zostały w niej zbrodnie od tych, które wydarzyły się najwcześniej, do tych, mających miejsce w czasach późniejszych. Autor nie zawsze jest jednak konsekwentny – ma to miejsce np. w rozdziale siódmym – najpierw zaprezentowane zostały planowane ataki na Adolfa Hitlera (mające miejsce w latach 30 i 40 XX wieku),następnie zamach na Lenina, mający miejsce w roku 1918.

W czasie lektury wielokrotnie zastanawiałam się do kogo ta książka jest właściwe adresowana. Jeśli sięgnie po nią ktoś niezaznajomiony z historią, może mieć problem ze zrozumieniem niektórych kwestii. Wiele z tematów historycznych omówionych zostało pobieżnie. Może nie dla każdego mają one znaczenie, jednak ja zwracam uwagę na takie kwestie. Jeśli ktoś zna natomiast historię, prawdopodobnie słyszał o najgłośniejszych zabójstwach i zamachach – w takim przypadku książka ta nie pokazuje niczego odkrywczego.

Kolejną kwestią, która bardzo utrudniała lekturę jest niekonsekwencja autora. Tylko w przypadku niektórych osób podaje on krótkie życiorysy – zarówno, jeśli chodzi o ofiary, jak i sprawców zamachów. Zdecydowanie lepiej byłoby, gdyby o każdym z bohaterów napisano kilka zdań.

Książka nie spodobała mi się także na płaszczyźnie językowej. Styl wypowiedzi jest niedbały, często chaotyczny z wieloma zwrotami potocznymi i licznymi powtórzeniami. Zdaję sobie sprawę, że to pozycja popularnonaukowa, więc nie obowiązuje jej wyszukany język, ale wprowadzenie drobnej korekty mogłoby wpłynąć pozytywnie na jej odbiór. Nie wiem niestety czy za taki stan rzeczy odpowiada autor, czy tłumacz – nie czytałam książki w oryginale, w związku z tym nie mam odniesienia.

O ile wszystkie wymienione przeze mnie minusy są w pewnym stopniu do zaakceptowania, nie mogą pominąć kwestii błędów merytorycznych. Jeden z nich szczególnie przykuł moją uwagę i przelał czarę goryczy. Na stronach 55-60 opisany został zamach na Franciszka Ferdynanda Habsburga – następcy tronu Austro-Węgier, którego śmierć stała się przyczyną wybuchu I wojny światowej. Na stronie 61 czytelnik może znaleźć informacje na temat pierwszego sfilmowanego ataku na władcę – mowa o Aleksandrze I, królu Jugosławii. Na stronie 153 pojawiła się następująca informacja: ,,Zamach na arcyksięcia Franciszka Ferdynanda był pierwszym, który został sfilmowany”, co jest sprzeczne z informacją zamieszczoną na stronie 61. Przysłowiowym gwoździem do trumny jest natomiast zdanie zamieszczone na stronie 155 - ,,Nikt nie uwiecznił momentu, kiedy Gavrilo Princip strzelał do arcyksięcia Franciszka Ferdynanda”. Granice absurdu zostały w tym momencie przekroczone. Nie wiem niestety, kogo należy za to obwiniać.

Nie jestem w stanie nikomu polecić tej książki, gdyż próba przebrnięcia przez nią jest stratą czasu. Na rynku istnieje wiele wartościowych pozycji, które warte są uwagi – niestety książki Moore’a nie mogę do niej zaliczyć.

Książka Johnathana Moore’a ,,Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” wraz z literaturą uzupełniającą, indeksem osobowym i spisem ilustracji ma 224 strony. To, co przemawia na korzyść omawianej pozycji to ciekawa szata graficzna. Wydrukowana na papierze kredowym, wzbogacona o liczne ilustracje w pierwszej chwili robi bardzo dobre wrażenie – do momentu, gdy...

Robi wrażenie, ale szatą graficzną, a to zasługa wydawcy. Robi zawód, treścią, a to już wina autora. Jako, że książka wizualnie przypomina podręcznik pozostaje mi tylko zacytować, to co każdy niedouczony uczeń usłyszał znienacka wyrwany do odpowiedzi - lejesz wodę.
Lejesz zatem wodę panie Jonathan.

Robi wrażenie, ale szatą graficzną, a to zasługa wydawcy. Robi zawód, treścią, a to już wina autora. Jako, że książka wizualnie przypomina podręcznik pozostaje mi tylko zacytować, to co każdy niedouczony uczeń usłyszał znienacka wyrwany do odpowiedzi - lejesz wodę.
Lejesz zatem wodę panie Jonathan.

Zbiór dość chaotyczny, ciekawostek na temat zabójstw, zamachów, gwałtów...
Książka w dość sensacyjnym tonie opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie.
Szału nie ma.

Zbiór dość chaotyczny, ciekawostek na temat zabójstw, zamachów, gwałtów...
Książka w dość sensacyjnym tonie opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie.
Szału nie ma.

może być

może być

Książka nie jest zła, ale nie jest też rewelacyjna. Przede wszystkim na wielki plus jest to jak wygląda w środku - zaskoczyło mnie to, bardzo ładna oprawa graficzna, mnóstwo ilustracji. Choć dla niektórych może to przypominać trochę podręcznikowy wygląd 😅.
Dużą zaletą jest też to w jaki sposób książka jest napisana - nie ma w niej wtrąceń ani dodatkowych przemyśleń autora. Dzięki temu czytamy o prawdziwych faktach, a nie subiektywnych opiniach, z czym często się spotykałam w tego rodzaju książkach i pozostawiało to duży niesmak.
Pozycja ta jest zdecydowanie dla osób, które o historii coś wiedzą. Dla kogoś kto zna mało faktów historycznych może to być ciężka książka, ponieważ autor nie robi prawie żadnego wprowadzenia do danego tematu, trzeba więc się dobrze orientować w niektórych wydarzeniach z historii.
Dla mnie była to dobra powtórka z historii, a niektóre informacje były dla mnie zupełnie nowe i nieznane, więc też się czegoś nauczyłam 😄.

Książka nie jest zła, ale nie jest też rewelacyjna. Przede wszystkim na wielki plus jest to jak wygląda w środku - zaskoczyło mnie to, bardzo ładna oprawa graficzna, mnóstwo ilustracji. Choć dla niektórych może to przypominać trochę podręcznikowy wygląd 😅.
Dużą zaletą jest też to w jaki sposób książka jest napisana - nie ma w niej wtrąceń ani dodatkowych przemyśleń autora....

„Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” autorstwa Jonathana J. Moore’a opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie. Przedstawione w książce sprawy podzielono na kilka rozdziałów, które poświęcono, np. władcom i królom, rewolucjonistom, ludziom mafii. W każdym z nich starano się chronologicznie opisywać kolejne przypadki (choć nie zawsze). I tak możemy dowiedzieć się między innymi o tym jak tak naprawdę zabito Juliusza Cezara, w jaki sposób rozpoczęła się I wojna światowa oraz jak to było z tym zabójstwem Johna Lennona. Nie zabrakło oczywiście klasycznego zamachu na JFK. Ostatni rozdział wyróżnia się nieco, ponieważ autor skupia się w nim na nieudanych zamachach na istotne z punktu widzenia historii świata persony – Adolf Hitler, Fidel Castro, Jan Paweł II i nie tylko. Dla lepszego kontekstu, poza opisem przebiegu poszczególnych zabójstw, znajdziemy tu również krótkie tło historyczne dotyczące danej postaci. Wszystkie opisy wzbogacone są o zdjęcia, portrety oraz inne elementy pomagające przybliżyć nam kulisy zbrodni. Samo wydanie dość mocno kojarzyło mi się z licealnym podręcznikiem do historii z błyszczącym papierem, małą czcionką i zdjęciami. Nie do końca jednak podoba mi się, że autor zatytułował książkę jako historię morderstwa, bo jednak treść nie do końca odpowiada temu co mógłbym uznać za historię. Pewnie się trochę czepiam, ale z drugiej strony może to chwyt marketingowy. Ponadto, zdziwiony byłem jak nie dostałem na końcu lektury żadnego, nawet najmniejszego podsumowania ze strony autora. Ot tak zakończony kolejny rozdział. Podsumowując, to zbiór ciekawostek o znaczących morderstwach osób istotnych, czasem nawet bardzo, dla historii świata przeznaczona dla hmmm... sam nie wiem dla kogo. Jednak jako całkiem przyjemny i niezobowiązujący wypełniacz wolnego czasu sprawdza się bardzo dobrze.

„Zastrzelić, zadźgać i otruć czyli historia morderstwa” autorstwa Jonathana J. Moore’a opisuje przebieg czy kulisy wybranych morderstw osób, które w danym okresie historycznym mogły odgrywać większe znaczenie. Przedstawione w książce sprawy podzielono na kilka rozdziałów, które poświęcono, np. władcom i królom, rewolucjonistom, ludziom mafii. W każdym z nich starano się...

Bardzo dobra i ciekawa książka. Moore skrótowo ale w interesujący sposób opisał wybrane zabójstwa, morderstwa i nieudane zamachy na bardziej i mniej znane persony ze świata polityki, sztuki czy historii, dzieląc wszystkie przypadki na kilka grup. Całość treści świetnie dopełniają rysunki, ryciny i zdjęcia. Autor nie przynudza i umie wzbudzić zainteresowanie przez co książkę w zasadzie pochłania się w kilka godzin. Naprawdę dobra książka. Polecam

Bardzo dobra i ciekawa książka. Moore skrótowo ale w interesujący sposób opisał wybrane zabójstwa, morderstwa i nieudane zamachy na bardziej i mniej znane persony ze świata polityki, sztuki czy historii, dzieląc wszystkie przypadki na kilka grup. Całość treści świetnie dopełniają rysunki, ryciny i zdjęcia. Autor nie przynudza i umie wzbudzić zainteresowanie przez co książkę...

Szczerze książka bardzo rozluźniająca i przyjemna, warta zapłacenia tych 30 złotych czy iluś tam, miłe ciekawostki i po prostu jest dobrym wypełniaczem czasu gdy nasz mózg nie jest na najwyższych obrotach. Podobna do poprzednika albo następcy (nie pamiętam, który był który) powiesić, wybebeszyć i poćwiartować

Szczerze książka bardzo rozluźniająca i przyjemna, warta zapłacenia tych 30 złotych czy iluś tam, miłe ciekawostki i po prostu jest dobrym wypełniaczem czasu gdy nasz mózg nie jest na najwyższych obrotach. Podobna do poprzednika albo następcy (nie pamiętam, który był który) powiesić, wybebeszyć i poćwiartować

Nie wiadomo dla kogo ta książka :D Zbiór ciekawostek. Nie warta swojej ceny.

Nie wiadomo dla kogo ta książka :D Zbiór ciekawostek. Nie warta swojej ceny.