"Kiedy Pan Piecho gryzie" to książka, którą ogromnie chciałam przeczytać i zdecydowanie nie żałuję podjętej decyzji. Brian Conaghan stworzył fantastyczną powieść, która na długo zostanie w moim sercu. Dylan, młody chłopak z zespołem Touretta. To jest okropna choroba, która wymusza w nim niekontrolowane tiki i wulgarne słowa. I choć zdaję sobie sprawę, że słowa, które wykrzykuje są niemiłe, nieodpowiednie, nie jest w stanie nad tym zapanować.
"Błagam, oby Pan Piecho nie zerwał się ze smyczy...
Błagam, oby Pan Piecho nie zerwał się ze smyczy...
W kółko i w kółko.
I wiecie, co się stało?
Pan piecho zerwał się ze smyczy."
"W środku Pan Piecho próbował mnie zmusić, żebym krzyknął w stronę Michelle "DUPODAJKA" i "ROZKLAPIOCHA". AAAAAAAAACH... To była tortura przez duże T, dusić to wszystko w sobie. Głową szarpało mi na lewo i prawo. Zacząłem majstrować przy uszach, wcisnąłem sobie do dziurek małżowiny. Miętosiłem dłoniąją Zielonego, aż spociła się jak w saunie.
Chciałem wziąć nogi za pas.
Chciałem płakać.
Chciałem być normalny.
Chciałem chodzić do innej szkoły.
Chciałem móc rozmawiać z dziewczynami, nie krzycząc im prosto w twarz "SUKA", "ZDZIRA" czy "KROWA", zanim się jeszcze zdążę przywitać.
Chciałem, żeby mama mocno mnie przytuliła okazała mi miłość.
Chciałem, żeby tato wrócił do domu, bo wtedy znów bylibyśmy w komplecie.
Chciałem, żeby na moją chorobę wynaleziono jakieś genialne lekarstwo - a wtedy ja i ten szczwany doktorek zostalibyśmy światowymi celebrytami, cykaliby nam fotki na celebryckich ściankach, chodzilibyśmy na celebryckie imprezy i dostawalibyśmy zajawkowe prezenty, takie jak DVD i komóry, no i oczywiście spotykalibyśmy innych celebrytów: Simona Cowella czy Kevina Costnera."
To musi być straszne uczucie kiedy nie ma się kontroli nad swoimi emocjami, odruchami. Dylan to fantastyczny dzieciak, który już od pierwszych stron podbił moje serce. Mimo, iż jest to trudny temat, autor w bardzo zabawny sposób (nie chodzi oczywiście, że się naśmiewa) prowadzi postać Dylana. Jego konwersacje z Amirem (najlepszym kumplem) zwalają mnie z nóg. Są przecudowni i tak prosto do wszystkiego podchodzą.
Wiecie najgorsze jest to, że zdrowe dzieci nie są uświadamiane o tym, że na świecie są osoby chore. Ludzie, którzy codziennie muszą się zmagać ze swoimi problemami. Bo powiedzmy sobie szczerze, dziecko, które jest przez rodziców wychowywane w odpowiedni sposób, kulturalnie, nie będzie się naśmiewać z kogoś kto ma problemy zdrowotne. To okropne ile kilka negatywnych słów może wyrządzić szkód.
"Nie znosiłam jeździć autobusami komunikacji miejskiej, bo ludzie rechotali, gapili się i gromili mnie wzrokiem, mając głęboko w czterech literach, jak ja się wtedy czuję."
Mnie to bardzo dotyka i nie rozumiem jak można tak obrażać innych. Przecież to taki sam człowiek jak my. Zamiast go poniżać, należy pomóc. Nasze dzieci powinny się tego uczyć od samego początku, gdyż szacunek należy się każdemu.
Jeśli więcej takich książek by powstało może nasze społeczeństwo by się zmieniło? Może w końcu byłoby lepiej? Trochę empatii, to nikomu nie zaszkodzi, a przyniesie wiele dobrego. Podsumowując: książka jest fantastyczna, napisana z humorem, przekazuje wiele i czyta się zdecydowanie za szybko. Ogromnie polecam! Jest powieść, którą powinien przeczytać każdy!

"Kiedy Pan Piecho gryzie" to książka, którą ogromnie chciałam przeczytać i zdecydowanie nie żałuję podjętej decyzji. Brian Conaghan stworzył fantastyczną powieść, która na długo zostanie w moim sercu. Dylan, młody chłopak z zespołem Touretta. To jest okropna choroba, która wymusza w nim niekontrolowane tiki i wulgarne słowa. I choć zdaję sobie sprawę, że słowa, które...