"Wdech. Policz do pięciu. Wydech.
Dobrze.
Właśnie tak. Nie przestawaj."

"Bezbronne" to literacki debiut Taylora Adamsa. I ten świetny debiut sprawił, że na pewno jeszcze będziemy słyszeć o tym amerykańskim pisarzu.
Serce bijące jak oszalałe, paznokcie zgryzione do krwi i kolejna zarwana noc - tymi określeniami można opisać kilka ostatnich wieczorów mojego życia. A to wszystko za sprawą Wydawnictwa Otwartego, które przysłało tę książkę do recenzji. Nie ukrywam, że thrillery, zwłaszcza psychologiczne, to chyba mój ulubiony gatunek książek. Za każdym razem zadziwia mnie, jak to możliwe, że kilka czarnych kresek z tuszu może wzbudzać tak intensywne emocje. Ale przejdźmy do konkretów.
Akcja powieści toczy się w przededniu Świąt Bożego Narodzenia. Studentka Darby jedzie do swojej chorej mamy, z którą nie ma najlepszych relacji. Plany krzyżuje jej śnieżyca oraz zasypane drogi - musi zatrzymać się i przenocować w przydrożnym zajeździe. Nie ma pojęcia, że utknie tam na całą noc z grupką kilku nieprzyjemnych ludzi...
Akcja jest wartka, stale przyspiesza i momentami mrozi krew w żyłach. Oprócz prawdziwej walki o przetrwanie, Darby toczy też wewnętrzny bój - daje o sobie znać trudne dzieciństwo. Wychodzą braki w rodzicielskiej miłości. Jednocześnie dziewczyna wie, że musi zachować zimną krew i trzeźwe myślenie, bo jest odpowiedzialna za życie drugiej osoby. Kogo? Nie chcę zdradzać wszystkiego i psuć zabawy. Po przeczytaniu blurbu koniecznie udajcie się do księgarni i zafundujcie sobie noc pełną wrażeń.

"- Wymówki są jak trucizna - powtórzył Ed. - Najtrudniej jest zrobić to, co należy. Wykpienie się od tego to łatwizna. Czy to, co mówię, ma w ogóle sens?"
"Śmierć przemienia nas z ludzi w abstrakcyjne byty."

"Wdech. Policz do pięciu. Wydech.
Dobrze.
Właśnie tak. Nie przestawaj."

"Bezbronne" to literacki debiut Taylora Adamsa. I ten świetny debiut sprawił, że na pewno jeszcze będziemy słyszeć o tym amerykańskim pisarzu.
Serce bijące jak oszalałe, paznokcie zgryzione do krwi i kolejna zarwana noc - tymi określeniami można opisać kilka ostatnich wieczorów mojego życia. A to...