Książka Ma Jiana pokazuje, że w życiu każdego człowieka potrzeba zbalansowania. Na początku autor ucieka od miejskiej dżungli, ale koniec końców do niej wraca - szczęśliwy, że może wyrwać się z nieskończonej głębi przyrody. Jednak życie w cywilizacji, a w "Czerwonym Pyle" mamy do czynienia z chińskim społeczeństwem lat 80' XX w., ma swoje koszta. Ma Jian w trakcie swojej 3-letniej podróży dostrzega wiele przykładów, iż bycie "bliżej natury" nie jest tak wyzwalające jak mu się wydawało na początku. Brudny i osaczający Pekin zaczyna mu się jawić jako "dom", do którego warto wrócić.

W "Czerwonym Pyle" dostrzegam pewne analogie do "Wszystko nad życie" Jona Krakauera - w obu przypadkach mamy motyw podróży, ucieczki od cywilizacji oraz chęci powrotu. Jednak to Ma Jian miał okazję własnoręcznie napisać swoją historię. Miał szczęście? Hm, a może dostatecznie szybko zdał sobie sprawę, że współczesny człowiek jest przede wszystkim dzieckiem cywilizacji, w której żyje? Cywilizacji, która od pierwszych lat życia socjalizuje nas do bycia członkiem społeczności, a nie pustelnikiem, który w pojedynkę podporządkowuje sobie przyrodę, osiągając tym sposobem indywidualne oświecenie.

Książka Ma Jiana pokazuje, że w życiu każdego człowieka potrzeba zbalansowania. Na początku autor ucieka od miejskiej dżungli, ale koniec końców do niej wraca - szczęśliwy, że może wyrwać się z nieskończonej głębi przyrody. Jednak życie w cywilizacji, a w "Czerwonym Pyle" mamy do czynienia z chińskim społeczeństwem lat 80' XX w., ma swoje koszta. Ma Jian w trakcie swojej...