Jest. Pierwsza biografia Megadeth. Super, że w ogóle jest, bo lepiej późno niż wcale, a w Polsce cztery lata po wydaniu oryginalnym. Cieszy, że wydaje się kompletna, że omawia kolejne etapy twórczosci zespołu, poszczególne płyty, wchodzi też za kulisy, mówi o życiu prywatnym muzyków. Fajnie, że zawiera tak dużo wypowiedzi samych muzyków, też byłych członków zespołu, producentów płyt i osób z tzw. otoczenia.
Minusy: niechlujne wydanie, literówki, błędy w druku, toporne tłumaczenie, tylko czarno-białe zdjęcia. Irytuje to, że część ze wspomnianych wypowiedzi, w tym Mustaine’a, to często bełkot, powtórzenia i pierdoły, które nic nie wnoszą do książki, tylko ją zaśmiecają, niektóre są wrzucone – jak się wydaje – bez ładu i składu, bez żadnej redakcji, czyli jak leci, slowo w słowo, kopiowane tak, jak zostały powiedziane, z dziwnymi pauzami i niedokończonymi wątkami, ozdobione westchnieniami. Pojawiają się też wątki, które proszą się o pogłębienie, jak choćby nagłe odejście LoMenzo z zespołu, a tu są jakby porzucone lub potraktowane zbyt ogólnikowo, powierzchownie.
Ale wracając do początku – dobrze, że ta biografia została napisana i wreszcie wydana w Polsce. Banałem wydaje się więc stwierdzenie, że to obowiązkowa lektura dla fanów Megadeth i thrash metalu.

Jest. Pierwsza biografia Megadeth. Super, że w ogóle jest, bo lepiej późno niż wcale, a w Polsce cztery lata po wydaniu oryginalnym. Cieszy, że wydaje się kompletna, że omawia kolejne etapy twórczosci zespołu, poszczególne płyty, wchodzi też za kulisy, mówi o życiu prywatnym muzyków. Fajnie, że zawiera tak dużo wypowiedzi samych muzyków, też byłych członków zespołu,...