Osiem opowiadań Polek, które wyjechały do Izraela albo z miłości do mężczyzny albo z miłości do tego kraju, Polek o różnym stażu emigracji – od kilku do kilkudziesięciu lat. Prywatne opowiadania o ich losach w tym istniejącym od 70 lat kraju, wstrząsanym wojną z Hamas. Wiele z tego, co już wiedziałam o Izraelu, potwierdziło się w tych opowieściach, dowiedziałam się też wiele nowego.
Zrozumiałam, dlaczego poznana przed 25 laty w Warszawie przemiła starsza Żydówka po powrocie do Izraela zaczęła mnie swatać na odległość z polskimi oficerami stacjonujacych tam wojsk ONZ – bo „kiedy Żyd kogoś swata, to zaświeci mu nad głową aureola – swatanie to jeden z 613 nakazów Tory, których wypełnienie obowiązuje dorosłych wiernych”. :D
Polki wyrażają się w samych superlatywach o Izraelczykach: nie piją, dbają o rodzinną atmosferę (wspólne posiłki całej rodziny, nie przed telewizorem). Są zwariowani na punkcie dzieci – pchają wózki na ulicy, noszą je na rękach, bawią się z nimi na placu zabaw. Facet z tatuażami na bicepsach i nosidełkiem z dzieckiem na brzuchu w Tel Awiwie to częsty widok. „Nie wolno niczego złego powiedzieć o swoich dzieciach, nawet, że córka ma tego dnia brzydką fryzurę. Córka nigdy nie ma brzydkiej fryzury!“ W Izraelu dzieciom wszystko wolno – krzyczeć, kłaść nogi na stół. Bo każdy rodzic ma w tyle glowy, że kiedy skończą 18 lat pójdą do armii i być może zginą albo zostaną ranne. Armia nauczy je zasad. A dopóki są dziećmi rozpieszcza się je niemożliwie.
Co jeszcze pozytywnego widzą Polki w mężach Izraelczykach? Poprzez wpływ tradycji i religii w judaizmie kobieta jest obdarzana bardzo dużym szacunkiem. Oczywiście są wyjatki, ale statystycznie szanse na zdradę w tym małżeństwie są dużo mniejsze.
Żydowski mąż będzie dbał o żonę i pilnował, żeby niczego jej nie brakowało i w sypialni i poza nią.
Są oczytani, inteligentni i z reguły bardzo dobrze wykształceni. Maja poczucie humoru, a wiekszość z nich jest tak przystojna, „że aż oczy bolą”.
Ostatnie opowiadanie Izraelity Avirana wyjaśniło mi, dlaczego te małżeństwa są takie udane. Cytat: „ Żyd, który ożeni się z Polką, nie będzie chciał już żadnej innej”. Polki sa taktowne, wrażliwe, wspaniałe gospodynie. I mało wymagające – Polka pracuje zawodowo, prowadzi dom, zajmuje się dziećmi, podczas gdy żona-Żydówka, idąc do pracy, wymaga zatrudnienia kucharki, niańki, kocha być obdarowywana prezentami, trzeba jej ciągle dogadzać i za nią gonić. Polka wszystko wybaczy, wytłumaczy sobie, zagryzie zęby i dźwignie więcej niż jakakolwiek inna kobieta. No to mamy pełny obraz tego doskonałego układu :D

Książkę polecam. Dobra rozrywka i dowiadujemy się czegoś nowego.

Osiem opowiadań Polek, które wyjechały do Izraela albo z miłości do mężczyzny albo z miłości do tego kraju, Polek o różnym stażu emigracji – od kilku do kilkudziesięciu lat. Prywatne opowiadania o ich losach w tym istniejącym od 70 lat kraju, wstrząsanym wojną z Hamas. Wiele z tego, co już wiedziałam o Izraelu, potwierdziło się w tych opowieściach, dowiedziałam się też...