Pierwszy raz czytałam "Nieznośną lekkość bytu" jako studentka. Pamiętam, że książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie.
Trudno ją było wówczas zdobyć, gdyż od razu znikała z księgarskich i bibliotecznych półek. Była wielkim wydarzeniem, gdyż w latach 80. minionego wieku do rzadkości należały oficjalnie wydawane powieści w tak otwarty sposób krytykujące komunę i przedstawiające bez osłonek niewygodne dla systemu fragmenty historii (w tym przypadku Praskiej Wiosny i krwawej inwazji wojskowej na Czechosłowację w 1968 roku).

Na tle tych wydarzeń poznajemy losy kilku bohaterów (w tym pewnego czworonoga nazwanego na cześć powieści Tołstoja Kareninem), jednak czasem można zastanawiać się, co jest dla czytelnika ważniejsze - perypetie postaci i rola przypadku w ich życiu czy historyczne wydarzenia, które uznaje się za najbardziej krwawą operację w Europie po drugiej wojnie światowej.

"Nieznośna lekkość bytu" to książka kultowa, w pełni zasługująca na to miano. Można odczytywać ją na różnych poziomach. Łączy cechu prozy obyczajowej, historycznej, satyrycznej i utrzymana jest w klimacie typowym dla Kundery - obok powagi występują tu elementy zabawne, groteskowe, hiperboliczne.
Duży plus należy się na pewno tłumaczce, którą jest Agnieszka Holland.

Po latach z wielkim sentymentem wróciłam do tej powieści - tym razem w formie audiobooka czytanego świetnie przez Marka Barbasiewicza.
Polecam z czystym sumieniem:)

Pierwszy raz czytałam "Nieznośną lekkość bytu" jako studentka. Pamiętam, że książka zrobiła na mnie ogromne wrażenie.
Trudno ją było wówczas zdobyć, gdyż od razu znikała z księgarskich i bibliotecznych półek. Była wielkim wydarzeniem, gdyż w latach 80. minionego wieku do rzadkości należały oficjalnie wydawane powieści w tak otwarty sposób krytykujące komunę i...