Nie podobał mi się ten zbiór opowiadań. Nawet literacki styl Schmitta wydawał mi się uboższy niż zwykle i bardziej niechlujny, ale nie mam pojęcia, czy to kwestia oryginału, czy tłumaczenia.

Najgorsze opowiadanie to "Zemsta i przebaczenie". Z trudem dobrnęłam do końca. Matka, która odwiedza mordercę swojej córki i trajkocze z nim jak z kolegą na kawie, a potem bawi się w psychoanalityczkę i prowokuje do zwierzeń... Nie lubię, kiedy pokazuje się ludzi zaburzonych jako zwykłe osoby, które w prosty sposób ,,nawracają się” i ulegają przemianie. Zarówno psychopata, jak i matka ofiary nie sprawiają wrażenia wiarygodnych. Morderca to nie jest zwykły łobuz, który spsocił, bo miał trudne dzieciństwo i zrozumiał swój błąd po kilku dziecinnych rozmowach z jakąś kobietą. ,,One i tak by ci się oddały, nie musiałeś ich gwałcić i zabijać” – która matka powiedziałaby coś takiego do mordercy swojej córki?

Pierwszy tekst o bliźniaczkach miał zaskakujące jedynie zakończenie. Bohaterki bardzo powierzchownie zarysowane na zasadzie kontrastu - jedna dobra, druga zła. Można było łatwo przewidzieć, co wydarzy się dalej. Niemniej nie było aż tak źle, tyle że moim zdaniem nie zostaje w pamięci. Średnie.

Najbardziej podobała mi się ,,Madame Butterfly”. Szkoda, że w fabule pojawił się rozczarowujący, absurdalny plot twist i znów wróciło do mnie poczucie, że to bajka albo opowiastka dla młodych nastolatków. Skoro autor chce tworzyć romanse i powieści obyczajowe, to powinien zadbać o nadanie pozorów realizmu przedstawianej rzeczywistości. Ostatnie opowiadanie "Narysuj mi samolot" bardzo mdłe i pozbawione napięcia.

Moim zdaniem szkoda czasu i pieniędzy na tę książkę. Ogromne rozczarowanie. Uważam, że temat przebaczenia został potraktowany przez Schmitta po macoszemu i mało oryginalnie. Inaczej było w przypadku "Małżeństwa we troje" albo "Trucicelki". Polecam zwłaszcza "Trucicelkę" - o wiele lepsza od "Zemsty i przebaczenia".

Nie podobał mi się ten zbiór opowiadań. Nawet literacki styl Schmitta wydawał mi się uboższy niż zwykle i bardziej niechlujny, ale nie mam pojęcia, czy to kwestia oryginału, czy tłumaczenia.

Najgorsze opowiadanie to "Zemsta i przebaczenie". Z trudem dobrnęłam do końca. Matka, która odwiedza mordercę swojej córki i trajkocze z nim jak z kolegą na kawie, a potem bawi się w...