Aktualności
2
Popularne wyszukiwania
- Polecamy
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LC
Patronat LCPowiązane treści
Kolor samotności Rhiannon Navin
Czerwony - wstyd Szary - smutek Czarny - strach Zielony - złość, wściekłość Żółty - radość, szczęście Przezroczysty - samotność, bo nikt cię nie dostrzega. Tak określił i pokolorował swoje uczucia 6-letni Zach Taylor, uczucia, które przepełniły go i splątały się w jego sercu i duszy po śmierci starszego o 4 lata brata Andy'ego, który stał się jedną z 19 ofiar podczas strzelaniny w szkole. On sam też był uczestnikiem tych zdarzeń; poznajemy jego przeżycia, odczucia i emocje z tamtych chwil, strach z nimi związany, rozpacz rodziców, czuwanie przy zmarłym, pogrzeb, stypę, a w tym wszystkim jest ogromne osamotnienie i zagubienie, poczucie "odstawienia na boczny tor". Pogrążeni w bólu i rozpaczy rodzice, a zwłaszcza matka, nie mają czasu i zrozumienia dla swego młodszego syna, dla jego traum, stresu, bólu; on żałobę po bracie przeżywa na swój własny sposób - w garderobie Andy'ego stworzył swoją kryjówkę, w której rozmawia ze zmarłym bratem, opowiada o rzeczach, o których nie miał okazji mu powiedzieć za życia, czyta na głos książki, wspomina wspólne chwile. Próbuje znaleźć sposób, aby znów rodzice go zauważali i poświęcali mu czas, aby nie było kłótni, żalów i pretensji. Mimo bardzo młodego wieku Zach z przykrością i złością obserwuje i krytycznie ocenia poczynania matki, która udziela wywiadów, publicznie obnosi się ze swoim bólem, a przede wszystkim za wszelką cenę dąży do pociągnięcia do odpowiedzialności rodziców sprawcy, który okazał się synem szkolnego ochroniarza, zastrzelonym podczas działań policji. Zach próbuje robić wszystko, aby rodzina znów się nią naprawdę stała - buntuje się, krzyczy, ucieka nawet z domu. Czy mu się to uda, czy jego dziecięca wrażliwość, empatia i mądrość zmienią sposób patrzenia matki na ten dramat, który w końcu stał się również tragedią dla rodziny sprawcy? Czy jego desperacja i dziecięca pomysłowość przyniosą zamierzony efekt? Czy znalezienie w czytanych książkach "czterech sekretów szczęścia" pozwoli uzdrowić jego bliskich? Bardzo dobrze napisana książka, poruszająca ważny problem straty ukochanego dziecka i zaniedbań, jakie czynimy wobec bliskich, którzy też przeżywają ból i pustkę po śmierci bliskiej i kochanej osoby. Tym bardziej cenna, że napisana z perspektywy dziecka, też będącego uczestnikiem rodzinnego dramatu, które straciło ukochanego brata. Czasem zastanawiała mnie i dziwiła ogromna dojrzałość tego sześciolatka, który wykazywał więcej wrażliwości i współczucia niż niejeden dorosły.Kolor samotności Rhiannon NavinMiały być łzy, a głównie towarzyszyła mi irytacja. Tak sobie myślę, że historie, w których tematem są strzelaniny w szkoły chyba nie powinny znajdować się w moim kanonie… Historia opowiadana jest z perspektywy sześcioletniego Zacha. Czy takiego języka używają sześciolatki? Nie znam się, ale wydaje mi się, że nie. Język, wypowiadane zdania, uczucia… to wszytko jest zbyt dojrzałe jak na sześcioletnie dziecko. Początkowo byłam przekonana, że młody ma conajmniej trzynaście, czternaście, a jego starszy brat około siedemnastu. Także… Sam Zach jest dzieckiem cudownym, który na swój sposób próbuje radzić sobie z uczuciami po śmierci brata, napiętą sytuacją w domu i szkole. Jest przerażony, zdezorientowany, ale przede wszystkim samotny. I to o tą samotność się głównie rozchodzi. W pewnemu momencie chłopiec maluje kartki na różne kolory i nadaje in nazwę każdego z uczuć i to chyba mój ulubiony fragment w książce. Bardzo pomagają mu też książki z serii „Magiczny Domek na Drzewie” - co ja odczułam jako mrugnięcie do starszych czytelnikowi, bo znam te książki z dzieciństwa. Ale przede wszystkim ta historia mnie denerwuje. Denerwuje mnie sytuacja, w jakiej znalazł się mały chłopiec kompletnie pozbawiony wsparcia rodziny. Nikt z nim nie usiadł, nie porozmawiał, nie wytłumaczył. Denerwują mnie rodzice zafiksowani na punkcie własnej straty, zwłaszcza matka, dążąca do tego, żeby zniszczyć rodziców chłopca, który strzelał. Dlaczego nikt się nie zastanowił, dlaczego do tego doszło, tylko zwalili wszytko na problemy psychiczne chłopaka? Denerwuje mnie w tej historii wiele rzeczy, ale z jednej strony to dobrze, bo to oznacza, że w jakiś sposób się nią przejęłam, zalazła mi za skórę, namieszała w głowie. Ale też przepełnia mnie ogrom czułości dla tego małego człowieczka, który pomimo tak strasznej sytuacji ma w sobie więcej empatii niż otaczający go dorośli i był w stanie dojrzeć to, czego nie widział nikt inny. Wyciągnąć rękę tam, gdzie inni woleli rzucać nienawistne słowa. Tylko przykrość że w tym wszystkim był zupełnie sam…Popularni autorzy
Popularne w kategorii książek autora
