"Niby w takich miejscowościach jak Dobre Miasto wszyscy się znają, ale to przecież nieprawda. Ile to tajemnic wychodzi z czasem, ile razy człowiek wydaje się znany, a potem okazuje się zupełnie obcy. Patrzysz na uśmiechniętą twarz, myślisz: sympatyczna taka, a potem wychodzi, że to jaki łobuz"

Dobre Miasto jakich wiele, małe, duszne, brudne, przepełnione bezrobociem i nudą. Gdy zostaje zamordowana Agnieszka lokalna filantropka i żona najbogatszego mieszkańca miasta-lokalnego browarnika, na miasto pada strach. Mnożą się domysły, z każdej strony padają podejrzenia a ludzie w zakamarkach klatek schodowych rozmawiają tylko o zbrodni.

Tymczasem by opisać tą historię do miasta wraca Małgorzata, obecnie dziennikarka kiedyś mieszkanka miejscowości. Odkrywa jak dużo niedomówień i niedopowiedzeń znajduje się w historii trzech mężczyzn oskarżonych o morderstwo Agnieszki, czy możliwe jest by to nie oni byli winni ? Kobieta będzie musiała zmierzyć się z murem milczenia, historiami z przeszłości, ale także z biznesmenami, którzy trzymają w kieszeni wiele osób. 

"Dąbek nagle przestał mówić zabawnym tonem, przestał się uśmiechać i wycedził poważnie:

-Lepiej niech się pani trzyma oficjalnych wersji, pani redaktor. Jeśli postawi pani w swoim artykule na jakieś absurdalne tezy bez pokrycia, może pani spotkać kogoś gorszego niż moi prawnicy, może pani spotkać mnie osobiście jeszcze raz w zupełnie innych od dzisiejszych okolicznościach. Proszę się dobrze zastanowić. Czy warto wstawiać się za ludźmi, których wszyscy już skazali?"

Czapki z głów i kłaniam się w pas ! Co to jest za książka!! Nie jestem w stanie określić jej wszystkich walorów, bo zajmują one 479 stron- każda kartka powieści to niesamowita przyjemność. 

Mariusza Zielke- autora lubię od dawna, znam część jego książek wiem jak lekkie ma pióro, ale tym razem wywrócił mnie do góry nogami. "Dobre miasto" to kryminał absolutnie niesamowity. Jest mroczny, pokryty kurzem, pokazuje ludzi, którzy stracili już nadzieję i takich, którzy ze wszystkich sił pragną ją mieć. Przyznaję się bez bicia- przeklinałam podczas czytania, uroniłam kilka łez i mocno przeżywałam losy wszystkich bohaterów, a  choć ich wielu, to autor prowadzi nas przez historie tak, że czytelnik może nadążyć, nie gubi się a jednocześnie brata z nimi w mniejszy czy większy sposób, część wywołuje lęk, część odruch współczucia a część po prostu złość. 

"Uciekaj dziewczyno, jak najdalej od tego miejsca. Znikaj, nie pozwól, by cię wchłonęło, oblepiło gliną i już nie puściło. Wciąż masz dokąd uciec. To nic, że Paweł to albo tamto. Nic nie jest gorsze od dobrego miasta i tego co cię może tu spotkać"

Jestem zakochana w tej książce, według mnie to na pewno pierwsza trójka najlepszych książek jakie przeczytałam w tym roku, a kto wie czy nie najlepsza. Zrobiła na mnie gigantyczne wprost wrażenie i nie zapomnę jej na bardzo długo. 

To jak z niektórymi, wybitnymi filmami w kinie, seans się kończy, ale światła się jeszcze nie zapalają a ludzie siedzą na sali kinowej w milczeniu, dokładnie tak się czułam po jej przeczytaniu. Wrażenie jakie mnie zrobiła to coś czego nie można doświadczyć "ot tak" po prostu. 

"- Wiesz jednego się nauczyłem. Nie można oglądać się na szczęście innych. Trzeba zadbać o własne. Wtedy świat będzie lepszy, bo zamiast frustracji dołożymy jeszcze jedną dobrą cegiełkę."

Jeśli choć trochę zawierzacie moim opiniom to kupcie tą książkę a nie pożałujecie.

"Niby w takich miejscowościach jak Dobre Miasto wszyscy się znają, ale to przecież nieprawda. Ile to tajemnic wychodzi z czasem, ile razy człowiek wydaje się znany, a potem okazuje się zupełnie obcy. Patrzysz na uśmiechniętą twarz, myślisz: sympatyczna taka, a potem wychodzi, że to jaki łobuz"

Dobre Miasto jakich wiele, małe, duszne, brudne, przepełnione bezrobociem i...