Nicka poznajemy w momencie, kiedy staje na życiowym zakręcie. Opuściła go żona, a on samotnie wychowuje dwie córki. Dziewczynki nie mogą pogodzić się z tym, że matka je zostawiła i tak za namową dyrektorki szkoły trafiają do terapeutki Elsy Andreas. Kobieta ma pomóc im się z tym uporać i zrozumieć. Elsa natomiast zaszyła się w lesie z dala od ludzi po traumatycznych przeżyciach z przeszłości.

Po "Dom na farmie" sięgnęłam głównie ze względu na to, że czytałam pierwszy tom i tamten bardzo mi się spodobał. Pomyślałam, że fajnie będzie wrócić do rodziny Staffordów i sprawdzić jaką historię autorka przygotował dla drugiego z braci. Teraz pozostało oczekiwanie na historię trzeciego i ostatniego z braci.

Mimo, iż książka ma swoje plusy i szybko ją przeczytałam, to jakoś mnie nie porwała. Była jakaś taka smętna, sama nie wiem jak ją określić. Naprawdę nie mam pojęcia, dlaczego tak się stało, ponieważ pierwszy tom był naprawdę świetną pozycją, i pokochałam ją od pierwszych stron. Możliwe, że chodzi tutaj o mnie, a nie o książkę, niestety nie mam pojęcia. Myślę, że zabrakło mi w niej "tego czegoś". "Dom na farmie", to historia o traumatycznych przeżyciach, porzuceniu, uzależnieniu, a także o miłości.

Całą opinię znajdziecie na moim blogu!
www.zaczytanaanielka.blogspot.com
~Zaczytana Anielka~

Nicka poznajemy w momencie, kiedy staje na życiowym zakręcie. Opuściła go żona, a on samotnie wychowuje dwie córki. Dziewczynki nie mogą pogodzić się z tym, że matka je zostawiła i tak za namową dyrektorki szkoły trafiają do terapeutki Elsy Andreas. Kobieta ma pomóc im się z tym uporać i zrozumieć. Elsa natomiast zaszyła się w lesie z dala od ludzi po traumatycznych...