Przyznajcie się, kto dzisiaj wozi w samochodzie papierową mapę Polski? Kto pyta przechodnia jak trafić do najbliższej piekarni? Kto zatrzymuje się przy pierwszej napotkanej osobie, opuszcza szybę w aucie i pyta o miejsce docelowe? Nawigacje samochodowe i wszelkie urządzenia GPS tak zdominowały współczesne życie, że tradycyjne mapy powoli odchodzą do lamusa. Dzisiaj idąc na rozmowę kwalifikacyjną uruchamiamy odpowiednią aplikację w telefonie, która pokażę nam na ekranie smartfona potencjalnego pracodawcę, przedstawiciele handlowi pewnie nie wyobrażają sobie życia bez tych wszystkich wyłapywaczy radarów czy idąc na grzybobranie oznaczamy położenie naszego samochodu, by w spokoju oddać się łowom i bezproblemowo trafić na miejsce startu.

„Teatr świata. Mapy, które tworzą historię” (autor: Thomas Reinertsen Berg) to opowieść o marzeniach i o tym by sięgać coraz dalej, poza wzrok i wyobraźnię. To w przystępny sposób przedstawiona chronologiczna historia powstawania map, od czasów ludzi którzy zamieszkiwali jaskinie, po rolę satelity w tworzeniu Google Maps. To również przedstawienie metod i narzędzi, które przez wieki mocno ewoluowały, a dzięki którym powstaje mapa.

Najstarszą mapę wyryto ponoć w kle mamuta. Ma między 38 000 a 32 500 lat. Istnieje również teoria, że malowidła naścienne z jaskini w Lascaux to pierwsza mapa gwiazd (17 000 – 15 000 lat p.n.e.). Co dowodzi, że mapy towarzyszą ludzkości od zawsze i z biegiem lat przyjmowały one inne role. Od dokumentowania własności ziemskiej, przez podkreślanie boskości, wymiar praktyczny map żeglarskich, prowadzenie wojny czy zwyczajne wskazywanie kierunków.

Dużo miejsca autor poświęca Norwegii, co zapowiada na samym początku, że to jego ojczyzna i logiczne jest że będzie o niej pisał. Miłym akcentem jest kilka fragmentów o Polsce, a nawet na kilku przedrukach starych map można wypatrzeć coś co kształtem i nazwą przypomina naszą ojczyznę.

Miałam duże oczekiwania co do tej książki, przede wszystkim dzięki rekomendacji, że to najlepsza norweska książka kategorii non-fiction w 2017 roku. Realnie poza kilkoma ciekawostkami, których nie chcę tutaj przytaczać by nie odbierać przyjemności z czytania, miałam do lektury typowo podręcznikowe podejście. Są fragmenty, które mocno przykuwają uwagę, niestety jest też sporo takich, które zwyczajnie nudzą. Ciekawym uzupełnieniem każdego rozdziału są kopie map i ilustracje, które pomagają zrozumieć zgłębiany temat, co ułatwia i poprawia jakość czytania.

Dla historyków, pasjonatów czy znawców tematu to naprawdę świetna rzecz! Zwykłym czytelnikom-śmiertelnikom pozostaje kilka ciekawych fragmentów i ciągłe zachwyty nad pięknym wydaniem książki, które niewątpliwie przykuwa uwagę. I tak jak kilkaset lat temu ludzie kupowali mapy ze względów estetycznych (szczególnie te barwione), książka ta z pewnością przyozdobi niejeden regał.

Przyznajcie się, kto dzisiaj wozi w samochodzie papierową mapę Polski? Kto pyta przechodnia jak trafić do najbliższej piekarni? Kto zatrzymuje się przy pierwszej napotkanej osobie, opuszcza szybę w aucie i pyta o miejsce docelowe? Nawigacje samochodowe i wszelkie urządzenia GPS tak zdominowały współczesne życie, że tradycyjne mapy powoli odchodzą do lamusa. Dzisiaj idąc na...