W szkole o wierzeniach dawnych Słowian nas nie uczą tłumacząc, że nie ma wystarczających źródeł do badań. W konsekwencji okazuje się, że o wiele więcej wiemy o religii Rzymian, Greków, czy innych odległych kultur niż o tym w co wierzyli nasi przodkowie. Autor przeciwstawia się temu poglądowi, swoją analizę oparł więc nie tylko na powszechnie znanych źródłach pisanych, ale też etnograficznych, językoznawczych i archeologicznych.
Książka podzielona jest na dwie części. Pierwsza, dość mocno filozoficzna, wprowadza nas w zagadnienia słowiańskiej kosmologii. Z mojego poziomu tekst ten jest dość trudny, mocno naukowy i czytanie wymaga mocnego skupienia. Jednak nawet laikowi daje solidne podstawy do zrozumienia dalej prowadzonych rozważań.
W części drugiej otrzymujemy już bezpośrednią wizję zaświatów: krain i bogów nimi się opiekujących. Autor porządkuje dostępne informacje, dodając do nich własne spostrzeżenia i koncepcje, co w efekcie tworzy spójny obraz życia po śmierci według Słowian.

W szkole o wierzeniach dawnych Słowian nas nie uczą tłumacząc, że nie ma wystarczających źródeł do badań. W konsekwencji okazuje się, że o wiele więcej wiemy o religii Rzymian, Greków, czy innych odległych kultur niż o tym w co wierzyli nasi przodkowie. Autor przeciwstawia się temu poglądowi, swoją analizę oparł więc nie tylko na powszechnie znanych źródłach pisanych, ale...