“Całe lato bez Facebooka” była dla mnie trudną książką. Chwilami czytało mi się ją opornie, lecz nie odłożyłam jej na półkę. A zdarzało mi się już porzucać czytanie książki. W tej coś mnie zaintrygowało, ale niestety nie odnajduję się w tym stylu. Komedia detektywistyczna - mogło być spoko. Zagadka do rozwiązania mi się spodoba, lecz nie grała ona głównej roli w tej książce. Jeżeli chodzi o komedie, to zdecydowanie wolę je oglądać i potwierdziła to już druga książka.
Pierwsze skrzypce w tej powieści odgrywa bohaterka. Jest ona bardzo charyzmatyczną postacią. Agatha Crispies jest porucznikiem policji. Niegdyś pracowała w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork. Została jednak dyscyplinarne przeniesiona do Nowego Jorku w stanie Kolorado. Jest to mała miejscowość licząca 150 mieszkańców. Na domiar złego jest to miasteczko w którym nie ma zasięgu a współczynnik przestępczości jest równy zeru. Pracownicy posterunku wynajdują sobie przeróżne zajęcia np. szydełkowanie, gry w rzutki, sudoku, wędkowanie. Agatha prowadzi klub czytelniczy, ale jej członkiem jest tylko sprzątaczka Rosita.
Nasza puszysta, czarnoskóra bohaterka marzy o powrocie do Nowego Jorku w stanie Nowy Jork. Do tego jest jej jednak potrzebna zbrodnia, by mogła ją rozwiązać w spektakularny sposób. Wkrótce nadarza się okazja. W oddalonym o dwie godziny jazdy Woodville dochodzi do makabrycznego morderstwa. W wannie zostaje znalezione ciało mężczyzny przerobione na tatar za pomocą 150 ciosów szydełkiem. Porucznik Crispies pomimo iż zbrodnia nie podlega jej jurysdykcji, podstępem przejmuje śledztwo. Czy uda jej się rozwiązać tą sprawę, a tym samym awansować na kapitana policji w Nowym Jorku w stanie Nowy Jork?

Ta książka jest dla mnie przeciętniakiem. Nie zachwyciła mnie, momentami nużyła. Było wiele ciekawostek, które mnie nie osobiście nie zawsze zaciekawiły. Ok. Kilka razy byłam rozbawiona. Bohaterka jest nietypowo, specyficzna i zabawna, ale czasem też irytująca. Autor bardzo dobrze wykreował jej charakter.
Największym plusem tej książki było dla mnie zakończenie. Nietypowe i nieprzewidywalne. Książka jest idealna dla moli książkowych. Jest wiele odwoływań do największych dzień literatury np. Duma i uprzedzenie, Wojna i pokój. Plusem też były cytaty na temat czytania książek. Mogłabym ich tutaj wiele wymienić, ale ograniczę się do jednego.


“Książka to wspaniały towarzysz, przyjaciel, kochanek. Wsuwa się do naszego łóżka, do naszej wanny, ląduje na naszej kanapie. Lektura jest chwilę samotności, czasem, który dzielimy wyłącznie z bohaterami, opowieścią, która staje się nasza. Książka to coś niezwykle osobistego. Każdy interpretuje ją na swój sposób, u każdego budzi ona inne emocje. Niech ludzie czytają to, na co mają ochotę! Co tylko pobudza ich wyobraźnię, pozwala im śnić, marzyć, wierzyć - byle tylko czytali!”

“Całe lato bez Facebooka” była dla mnie trudną książką. Chwilami czytało mi się ją opornie, lecz nie odłożyłam jej na półkę. A zdarzało mi się już porzucać czytanie książki. W tej coś mnie zaintrygowało, ale niestety nie odnajduję się w tym stylu. Komedia detektywistyczna - mogło być spoko. Zagadka do rozwiązania mi się spodoba, lecz nie grała ona głównej roli w tej...