Przeczytałam. Teraz siedzę i myślę, co o tej książeczce napisać, żeby Was zachęcić lub zniechęcić. I nie wiem :) Mam mieszane uczucia. Fajna, bo się lekko czytało (mimo że prawie cała powieść to monolog), ale... No właśnie jest to "ale", bo w moim odczuciu z każdej strony wyzierała ogromna samotność, mimo pewnego epizodu, kiedy jej nie było (tak się wydaje).
Myślę sobie, że jestem takim szczurkiem - samotnym, mimo ludzi wokół, uciekającym od rzeczywistości w świat fantazji, zakochanym w wyobrażeniach, nieufnym, walczącym o przetrwanie, zranionym i... niedocenionym. Pesymistycznie dosyć, prawda?... A jednocześnie życie potrafi zaskoczyć, dając namiastkę szczęścia i poczucia bezpieczeństwa.
A książki? Kiedyś zastępowały mi ludzi, były przyjaciółmi, wypełniały samotność. Ale tak się chyba nie da...
A może to powieść nie o samotności, ale o wolności? O byciu niezależnym? Nie wiem... przeczytajcie i oceńcie sami :)

Przeczytałam. Teraz siedzę i myślę, co o tej książeczce napisać, żeby Was zachęcić lub zniechęcić. I nie wiem :) Mam mieszane uczucia. Fajna, bo się lekko czytało (mimo że prawie cała powieść to monolog), ale... No właśnie jest to "ale", bo w moim odczuciu z każdej strony wyzierała ogromna samotność, mimo pewnego epizodu, kiedy jej nie było (tak się wydaje).
Myślę sobie, że...