„Nie potrafiłam mu powiedzieć, że ilekroć patrzę mu w oczy, czuję się, jakbym tonęła i równocześnie była uratowana; ani że gdybym musiała wybierać między natychmiastową śmiercią a perspektywą spędzenia reszty życia bez niego, skłaniałabym się ku tej pierwszej możliwości”.

Axi Moore, szesnastolatka z małego miasteczka, postanawia uciec. Nastolatka zaplanowała sobie podróż w najciekawsze miejsca USA. Bohaterce towarzyszy jej przyjaciel- Robinson, w którym też jest skrycie zakochana.
Przemierzając mile, bohaterka odkrywa siebie na nowo.
Jednak wkrótce dziewczyna dowie się, że nie wszystko można uwzględnić, bo zawsze może zdarzyć się coś, co zepsuje nawet najlepiej sformułowany plan.

James Patterson pisząc tę książkę, inspirował się własną młodzieńczą miłością, którą tragicznie stracił. FIRST LOVE to smutna historia, którą nie da się łatwo zapomnieć.
Może dlatego, że nie było wyświechtanego happy-endu. A może dlatego, że problem poruszony przez autorów, ma teraz skalę globalną?
Największą zaletą książki jest zdecydowanie narracja. Napisana lekkim piórem, przez co nie można oderwać się od wydarzeń opowiedzianych przez Axi. Poznajemy uczucia bohaterki, jej lęki, oraz najskrytsze pragnienia. Nie możemy przestać jej oceniać, dziwić się, a może zazdrościć wolności?
Co mnie trochę nudziło to właśnie ta podróż. Chyba jak każdy tułacz zmęczony przebytymi kilometrami, ja również się umęczyłam, chociaż tylko poznawałam tę historię z wygodnego punktu siedzenia.

Jeśli spodziewasz się, że to lektura wysokiego kalibru, to Cię rozczaruję.
Książka, która powinna „skraść Twoje serce” (jak jest napisane na okładce), jednak aż tak nie zawładnęła moimi uczuciami, żeby była tego warta. Spodziewam się, że nastolatkowie będą innego zdania.
Zaczytując się we wcześniejszych książkach Pattersona, czuję zawód.
Wiem, że to coś innego, niż te dzieła do których mnie przyzwyczaił pisarz, ale czy nie można spodziewać się czegoś więcej po romansidle?

PS: Dla mało kreatywnych czytelników ułatwieniem są ilustracje, stworzone przez Sashę Illingworth.

„Nie potrafiłam mu powiedzieć, że ilekroć patrzę mu w oczy, czuję się, jakbym tonęła i równocześnie była uratowana; ani że gdybym musiała wybierać między natychmiastową śmiercią a perspektywą spędzenia reszty życia bez niego, skłaniałabym się ku tej pierwszej możliwości”.

Axi Moore, szesnastolatka z małego miasteczka, postanawia uciec. Nastolatka zaplanowała sobie podróż w...