Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Muza.
Po "Pejzaż nocnych rozmów" nie sięgnęłabym 'z własnej woli', z nie do końca zrozumiałych dla mnie przyczyn niechętnie sięgam po polskich autorów (nie raz już dochodząc do wniosku, że to wielki błąd), fakt faktem, gdyby nie prezent od wydawnictwa Muza, najpewniej nie miałabym pojęcia o istnieniu tej pozycji, jej wydanie gdzieś by mnie ominęło, nie zainteresowałabym się nią.
Nie chcę nawet myśleć o tym ile by mnie ominęło.
Nie mam słów by wyrazić podziw dla Pani Wandy Majer-Pietraszak za stworzenie tak przepięknej, ciepłej i sympatycznej powieści, jaką jest "Pejzaż nocnych rozmów". Spotkało mnie jedno z najprzyjemniejszych możliwych zaskoczeń - gdy nie spodziewasz się nic wybitnego, a historia przekracza twoje najśmielsze oczekiwania i zakochujesz się w niej. Ja właśnie to poczułam.
"Ten dzień należał do mnie. Cały. Miałam wolne. W warczącej maszynie wycisnęłam sok z jabłek i marchwi, upiekłam kurczaka z szalotką, kieliszek czerwonego wina do niego - pieśń niebiańska. Darzyłam się życzliwością i byłam cudownie rozluźniona. Telewizor wyłączony był przez cały dzień, gościłam Mozarta". Taka właśnie jest ta książka. Jak wolny dzień, który poświęcasz na relaks, jak świeży sok, który Cię orzeźwi, jak kieliszek najpyszniejszego wina, który musuje na języku i bąbelkuje w głowie. Ta książka to życzliwość i rozluźnienie. To przyjemna cisza, lub ulubiona piosenka.
"Pejzaż nocnych rozmów" kojarzy mi się z ulubionymi polskimi komediami romantycznymi jak "Listy do M", czy "Tylko mnie kochaj" - przecudowny, sielski klimat, któremu uległam, który mnie pochłonął, w którym się zakochałam, zabawne perypetie, kilka szokujących momentów, kartki przewracały się same.
Przez powieść się płynie, wchłania się ją, czyta się z tak czystą przyjemnością, że na samą myśl, czuję przyjemny dreszczyk.
Tą książką się delektuje, nią się syci, smakuje.
Lektura idealna na letnie leżakowanie na świeżym powietrzu czy wieczorne czytanie pod kocem z ciepłą herbatką i świeczką nieopodal.
Ta książka ma świetną historię, niebanalną fabułę, przesłanie, łączy momenty zabawne z poważnymi - pokazuje zwykłe-niezwykłe życie, ma klimat zwierzeń, ciepłych szczerych rozmów, aż ma się wrażenie, że samemu bierze się udział w wydarzeniach, zna bohaterów, że słucha się ich zwierzeń i samemu zwierza.
Pani Wando, będę miała na Panią oko i na pewno sięgnę po więcej Pani książek.
A tę z czystym sercem polecam!

Książkę miałam okazję przeczytać dzięki uprzejmości Wydawnictwa Muza.
Po "Pejzaż nocnych rozmów" nie sięgnęłabym 'z własnej woli', z nie do końca zrozumiałych dla mnie przyczyn niechętnie sięgam po polskich autorów (nie raz już dochodząc do wniosku, że to wielki błąd), fakt faktem, gdyby nie prezent od wydawnictwa Muza, najpewniej nie miałabym pojęcia o istnieniu tej...