To najbardziej fantastyczna książka, jaką było mi dane przeczytać. Przy czym określenie "fantastyczna" odnosi się do fantazji autora, tak niezwykłej, że mimo upływu czasu, wciąż mnie zachwyca. Nie potrafię sobie wyobrazić jak można stworzyć tak wielki, magiczny świat, który jednocześnie jest bliski czytelnikowi i tak daleki od wszystkiego, co ziemskie i zwyczajne, że to aż niewyobrażalne. Mamy miasto Księgogród, w którym wszyscy, ale to absolutnie wszyscy zajmują się profesją z książkami mniej lub bardziej związaną. Jeśli już ich nie piszą, nie wydają ani nie sprzedają, to z pewnością kolekcjonują albo przynajmniej przeglądają w jednym z setek antykwariatów.

Głównym bohaterem jest młody (bo mający zaledwie siedemdziesiąt siedem lat) smok Hildegunst Rzeźbiarz Mitów. Można powiedzieć, że jest on skazany na karierę literacką przez samo pochodzenie z Twierdzy Smoków, skąd wywodzą się wszyscy pisarze. Jednak zamiast próbować swoich sił w zawodzie, postanawia wyruszyć na poszukiwanie autora najbardziej idealnego tekstu, który otrzymał w spadku po swoim mistrzu. I tak Hildegunst prowadzi nas przez zakamarki Księgogrodu, w którym roi się od przeraźnic, psiarzy i innych dziwacznych stworzeń. Poznajemy katakumby, tunele i całe osiedla pod miastem, gdzie poza milionami książek (z których niektóre patrzą, inne gryzą lub biegają) znajdziemy urocze buchlingi, niebezpiecznych łowców książek i legendarnego Króla Cieni.

Książka, poza baśniowością i kunsztem autora, zachwyca też... jego talentem rysowniczym. W całości jest ilustrowana pięknymi szkicami, z których zerkają na czytelnika wszystkie te stworzenia, które zobaczył oczami wyobraźni Walter Moers, a których zwykły śmiertelnik nie potrafiłby sobie wyobrazić samodzielnie.

Ta powieść jest pokazem wielowymiarowego talentu autora, który zdaje się świetnie bawić tworzeniem nowych światów, rysowaniem i... słowotwórstwem! Wszystkie nazwy brzmią logicznie, nawiązują do czegoś konkretnego, a wiele z nazwisk księgogrodzkich autorów powstało z przestawienia liter w nazwiskach znanych nam pisarzy. To wyzwanie i zachęta do włączanie się w zabawę. Naprawdę warto z niej skorzystać!

To najbardziej fantastyczna książka, jaką było mi dane przeczytać. Przy czym określenie "fantastyczna" odnosi się do fantazji autora, tak niezwykłej, że mimo upływu czasu, wciąż mnie zachwyca. Nie potrafię sobie wyobrazić jak można stworzyć tak wielki, magiczny świat, który jednocześnie jest bliski czytelnikowi i tak daleki od wszystkiego, co ziemskie i zwyczajne, że to aż...