Ileż przyjemności kryje się w tej opowieści!
Po kokardę! Po uszy! Psie uszy! To właśnie pies o imieniu Azalia w historii miłosnej Mac i Gavina odegrał najważniejszą rolę. Śmiem twierdzić, że gdyby nie znaleziony przez Mac szczeniak w jednym z zaułków miasteczka Bluff Point, może nigdy dziewczyna nie zrozumiałaby, że są dla siebie stworzeni. Bo Gavin to rozumiał i czuł. Kochał Mac od najmłodszych lat. Nie przeszkadzała mu pięcioletnia różnica wieku. Gorzej było z Mac. Nie domyślała się uczuć chłopaka. Swoje próbowała lokować w innych mężczyznach. Po ucieczce narzeczonego sprzed ołtarza (dosłownie!), związała się z Trevorem. Zraniona utknęła w nowym związku, który zmierzał donikąd, bo ryzyko powtórki z porzucenia było minimalne. Trevor „był dla niej idealny. Nie stanowił przyczyny bólu, konfliktów, smutku – i właśnie tego zawsze pragnęła w chłopaku. Kropka.” Była zadowolona!
Ale czy na pewno?
Jej dotychczasową postawę życiową i pewność swoich uczuć zweryfikowało życie, kiedy wróciła po latach do Bluff Point na ślub jednej ze swoich przyjaciółek – Emmy. Siostry Gavina, któremu, po śmierci matki, zastąpiła mu ją. Było jeszcze coś. Coś karygodnego. Niemalże kazirodczego w pojęciu Emmy. Mac w dniu porzucenia, oddała się w pocieszające ramiona zawsze obecnego przy niej Gavina. Za nic w życiu Emma nie mogła się o tym fakcie „zdrady” dowiedzieć. Gdyby „ujawniła swoje zainteresowanie Gavinem, Emma uznałaby ją za zboczeńca, Boże uchowaj, kobietę polująca na młodszych mężczyzn”. Jednak trudno było zapomnieć „ten niesamowity pocałunek i najbardziej niesamowitą noc” sprzed lat. Teraz musiała przypilnować siebie, aby to się więcej nie powtórzyło.
Za nic w świecie!
Oczywiście świat miał inne zdanie na ten temat. Sprzysiągł się przeciwko jej planom i każdą przeszkodę, którą wymyśliła na drodze ku sercu Gavina, likwidował z zapałem i skutecznie, wywołując szereg sytuacji „faux pas” i niezręcznych scen obnażających jej „zatwardziałe” serce i gorące myśli pełne pożądania. W usuwaniu przeszkód pomagały nie tylko wtajemniczone przyjaciółki Mac, ale również Azalia. Wprawdzie największą zasługę w zmianie nastawienia dziewczyny odegrał pies, to nie byłby on taki skuteczny w swoich działaniach, gdyby nie pamięć tamtej „pocieszającej nocy” i rosnące pożądanie, z którym Mac zupełnie sobie nie radziła.
Kibicowanie tej parze sprawiło mi ogromną przyjemność!
Okazuje się, że wiele nieszczęść sercowych, które oskarżamy o prześladowanie, fundujemy sobie sami, za bardzo myśląc, a za mało wsłuchując się w czujące serce. To opowieść napisana wbrew zdroworozsądkowym poradnikom, stawiającą na uczucia. Na miłość, która ma łączyć, a nie dzielić. Ma zmuszać do szczerych wyznań i rozmów, a nie przemilczania w imię konwenansów.
Przypomnieć o potędze jej siły w pokonywaniu przeszkód!
To część otwierająca serię Bluff Point z psem w tle. Kolejną, jak przeczytałam na okładkowym skrzydełku, będzie „Wyszczekana miłość”.
Zapowiada się optymistyczny cykl komedii romantycznych leczących chandrę i smutki.
http://naostrzuksiazki.pl/

Ileż przyjemności kryje się w tej opowieści!
Po kokardę! Po uszy! Psie uszy! To właśnie pies o imieniu Azalia w historii miłosnej Mac i Gavina odegrał najważniejszą rolę. Śmiem twierdzić, że gdyby nie znaleziony przez Mac szczeniak w jednym z zaułków miasteczka Bluff Point, może nigdy dziewczyna nie zrozumiałaby, że są dla siebie stworzeni. Bo Gavin to rozumiał i czuł....