Autor doskonale dopasowuje swój styl do wieku bohaterów. Kiedy Owen był dzieckiem, poznawaliśmy Królewskie Źródło oczami dziecka. Teraz dorósł, a jednocześnie z nim spoważniał także styl powieści. Bardzo mocno możemy odczuć tę różnicę dziewięciu lat, co moim zdaniem bardzo dobrze świadczy o warsztacie autora.

Książka zachwyciła mnie intrygami, zagadkami, ale chyba najbardziej wątkiem miłosnym. Nie chcę nic zdradzić, więc napiszę, że osobiście nie tego się spodziewałam. Ogromny plus dla autora za to, że nie podążył ścieżką, jaką obiera wielu, choć to rozwiązanie trochę złamało mi serce. Stojąc u progu wojny, możemy poznać także przenikliwy umysł Owena. Nie znam się totalnie na polityce, więc tym bardziej powieść okazała się dla mnie mega zaskakująca.

Owen z lękliwego chłopca wyrósł na dzielnego wojownika wiernego swojemu królowi. Czasem możemy się jednak przekonać, że nie w każdej sytuacji czuje się tak swobodnie, jakby chciał. Zakochałam się w nim jako dorosłym młodzieńcu od pierwszego wejrzenia. Evie natomiast nie straciła nic ze swojej ciekawości, ale zdecydowanie potrafiła ją bardziej stonować i wykorzystać. Wyrosła na damę, która nie boi się stawić czoła wrogom. Ciekawą bohaterką jest Etayne, choć nie chcę zdradzać jej roli. Polubiłam ją za lojalność okazywaną Owenowi, ale było mi też niezwykle żal, gdy poznałam jej historię. U wielu znanych nam postaci możemy zaobserwować zmianę związaną z wiekiem, choć niektórzy się nie zmieniają - np. Dominic. Moim zdaniem autor bardzo dobrze poradził sobie z tak dużym przeskokiem w czasie.

Córka Złodzieja to opowieść o lojalności, o wyborach i o poświęceniu. Jednocześnie nie ma ona nic wspólnego z sielanką, a na sam koniec powieści mamy ochotę rzucić książką o ścianę - dlaczego potoczyło się to w taki sposób! Wynika to głównie z tego, że autor bardzo mocno związuje nas z postaciami, więc ich krzywda boli tym bardziej. Zdecydowanie nie mogę doczekać się kolejnego tomu, a wy musicie poznać Królewskie Źródło!

Autor doskonale dopasowuje swój styl do wieku bohaterów. Kiedy Owen był dzieckiem, poznawaliśmy Królewskie Źródło oczami dziecka. Teraz dorósł, a jednocześnie z nim spoważniał także styl powieści. Bardzo mocno możemy odczuć tę różnicę dziewięciu lat, co moim zdaniem bardzo dobrze świadczy o warsztacie autora.

Książka zachwyciła mnie intrygami, zagadkami, ale chyba...