Było w porządku, poprostu ok ale jak na Cassandrę Clare spodziewałam się czegoś lepszego.

Było w porządku, poprostu ok ale jak na Cassandrę Clare spodziewałam się czegoś lepszego.

To opowiadanie przypomina mi, za co uwielbiam Raphaela. Tak bardzo potrafię się wczuć w ten jego "mood".

„Dlaczego Nocni Łowcy zawsze chcą rozmawiać o uczuciach? Dlaczego nikt nigdy nie zachowuje się jak profesjonalista?”

Za każdym razem, kiedy pojawia się w gdzieś w jakimś opowiadaniu, ogarnia mnie radość. Jest jedną z moich ulubionych postaci.

Za drugim podejściem to opowiadanie podobało mi się jeszcze bardziej. Młody Jace — to jaki był i jaki stał się później, rozgrzewa serce. Zresztą podobnie jak Alec i Isabelle.

To opowiadanie sprawia, że mam ochotę na re-read Darów Anioła.

---
Opowiadanie miało dobre momenty, ale też potrafiło lekko nudzić.
Byli tutaj moi ulubieńcy, czyli Jem i Raphael.
Podobało mi się właściwie wszystko, co związane było z Jace'm. Idealnie pokazane jak Valentine go surowo wychowywał i co to z niego uczyniło. Do tego scena w kuchni była taka urocza!

To opowiadanie przypomina mi, za co uwielbiam Raphaela. Tak bardzo potrafię się wczuć w ten jego "mood".

„Dlaczego Nocni Łowcy zawsze chcą rozmawiać o uczuciach? Dlaczego nikt nigdy nie zachowuje się jak profesjonalista?”

Za każdym razem, kiedy pojawia się w gdzieś w jakimś opowiadaniu, ogarnia mnie radość. Jest jedną z moich ulubionych postaci.

Za drugim podejściem to...