Książka analizująca relacje córka-ojciec i dwa archetypy – wojowniczki i dobrej dziewczynki, które są odpowiedzią na niezintegrowaną kobiecą i męską stronę osobowości. Interesujące wnioski o sposobach w jakie rekompensujemy sobie brak miłości i inne potrzeby ale dające też nadzieję, jak w pełni się rozwijać, integrując część „męską” (dyscyplina, porządek, odwaga, działanie) i „kobiecą” (emocjonalność, empatię, radość, spontaniczność) w sobie. Oczywiście mówimy o męskiej stronie i kobiecej tak jak je rozumie Jung, nie chodzi o to że mężczyźni nie są emocjonalni. Warto przeczytać i przetrawić - dla zainteresowanych własnym rozwojem i psychologią.

Książka analizująca relacje córka-ojciec i dwa archetypy – wojowniczki i dobrej dziewczynki, które są odpowiedzią na niezintegrowaną kobiecą i męską stronę osobowości. Interesujące wnioski o sposobach w jakie rekompensujemy sobie brak miłości i inne potrzeby ale dające też nadzieję, jak w pełni się rozwijać, integrując część „męską” (dyscyplina, porządek, odwaga, działanie)...

Bardzo interesujące ujęcie kobiecości (i schematów zachowań kobiet) w kontekście relacji tych kobiet z ich ojcami. Sporo jest o kobiecym gniewie, uległości czy zatracaniu się w dążeniu do perfekcyjności; o ojcach-chłopcach i o ojcach autorytarnych - i co z tego wszystkiego wynika w życiu dorosłym ich córek. Przy fragmentach o snach trochę mi zgrzytało i wydawało mi się to mocno naciągane: interpretować sny pod klucz zwany rzeczywistością, no ale ja mało się znam na snach i niewiele wiem właściwie o analizie jungowskiej. W każdym razie - zdecydowanie warto, bo nawet gdyby odstawić analizę jungowską na bok, to wszystko i tak układa nam się w ładny ciąg przyczynowo-skutkowy, tzn. zraniony przez któregoś ze swoich rodziców ojciec rani swoją córkę, a ta córka...I tak dalej. Rana wcale nie musi być świadomie zadana. Wystarczy, że ojciec jest dorosłym beztroskim ojcem przechodzącym spod skrzydeł matki pod skrzydła swojej żony albo ojcem autorytarnym, dla którego świat rodzinny dzieli się na tych (a raczej: tego),którzy (który) zawsze mają rację i rządzą (rządzi) oraz na tych, którzy są od słuchania i wykonywania poleceń - i to jest jedyny możliwy świat.

Podobają mi się liczne odniesienia L.S. Leonard do baśni i dramatów. Kolejny trop wskazujący na to, że kobieca energia od wieków była i jest tłamszona. Ale to też nie jest tak, że to wszystko wina samych ojców, no tak proste to niestety nie jest.

Niedawno przeczytałam "Czarownice" Mony Chollet i "Córki i ojcowie w analizie jungowskiej" traktuję jako uzupełnienie i rozszerzenie tematu dotyczącego funkcjonowania kobiet w społeczeństwie/rodzinie/świecie.

----
Uwaga dotycząca samego wydania: ta sama osoba przełożyła i redagowała tekst. W porządku, zdarza się, ale... nie ma korekty, nie ma drugiego redaktora. Ilość błędów ortograficznych, stylistycznych, interpunkcyjnych woła o pomstę do nieba i piekła zarazem. W sumie naliczyłam ich 25! Nigdy nie zdarzyło mi się znaleźć tylu byków w książce. Zwłaszcza, że wydanie z 2019 roku, które czytałam, opiera się na wydaniu z 2003 roku! Jak czytam w stopce: "przekład przejrzany i poprawiony". No ja nie wiem jak to było przeglądane i jak poprawiane...Wielkie zaniedbanie i ból w oczach.

Bardzo interesujące ujęcie kobiecości (i schematów zachowań kobiet) w kontekście relacji tych kobiet z ich ojcami. Sporo jest o kobiecym gniewie, uległości czy zatracaniu się w dążeniu do perfekcyjności; o ojcach-chłopcach i o ojcach autorytarnych - i co z tego wszystkiego wynika w życiu dorosłym ich córek. Przy fragmentach o snach trochę mi zgrzytało i wydawało mi się to...

Merytorycznie - przydatne, powinna to przeczytać każda kobieta, która ma żal o coś do rodziców, jak i ta, która od dawna żyje samodzielnie i chce zgłębić własne wnętrze...

Edytorsko - słabiutko. Błędy interpunkcyjne i gramatyczne...

Merytorycznie - przydatne, powinna to przeczytać każda kobieta, która ma żal o coś do rodziców, jak i ta, która od dawna żyje samodzielnie i chce zgłębić własne wnętrze...

Edytorsko - słabiutko. Błędy interpunkcyjne i gramatyczne...

Bardzo dobra książka, która rozkłada na czynniki pierwsze co się dzieje z kobietą, która została zraniona przez ojca w szerokim kontekście. Autorka ukazuje różne "sposoby zareagowania" na tą sytuację, a także sposoby poradzenia sobie z tym.

Bardzo dobra książka, która rozkłada na czynniki pierwsze co się dzieje z kobietą, która została zraniona przez ojca w szerokim kontekście. Autorka ukazuje różne "sposoby zareagowania" na tą sytuację, a także sposoby poradzenia sobie z tym.