Dalsze przygody Gwendolyn Sepherd czyli tytułowego rubina pierwszej części Trylogii Czasu.. Drugi tom zaczyna się dokładnie tam gdzie skończył się pierwszy. Dlatego trudno jest oddzielić te dwie książki i wystawić im oddzielne recenzje , oczywiście na początku dużo jest przypisów wprowadzających w drugi tom to jest on napisany w dokładnie tym samym klimacie.
W sumie jedyne co się zmienia to stosunek romansu do fantastyki , bo w drugim tomie wątek miłosny jest dużo bardziej rozbudowany od wszystkich pozostałych. Mnie wręcz trochę ten wątek relacji miedzy tą dwójką przytłoczył bo jest dość infantylny i rozdmuchany. Trochę za dużo jest opisywania płaczu bohaterki po tym jak Gideon „spojrzał lodowato”
Nie potrafię powiedzieć na czym polega fenomen tej książki, ale rzeczywiście nie sposób się od niej oderwać, człowiek z ciekawością pokonuje następne strony i mimo, ze czasami dostrzega brak jakichkolwiek wartości literackich to brnie nadal aż skończy. Mało tego teraz przeczytam trzeci tom i to na pewno !

Dalsze przygody Gwendolyn Sepherd czyli tytułowego rubina pierwszej części Trylogii Czasu.. Drugi tom zaczyna się dokładnie tam gdzie skończył się pierwszy. Dlatego trudno jest oddzielić te dwie książki i wystawić im oddzielne recenzje , oczywiście na początku dużo jest przypisów wprowadzających w drugi tom to jest on napisany w dokładnie tym samym klimacie.
W sumie...