Już po opisie tej powieści wiedziałam, że to książka dla osób takich jak ja. W końcu która fangirl nie marzyła o znalezieniu się w uniwersum ulubionej powieści? O przeżywaniu takich samych przygód jak ukochani bohaterowie? O romansie ze swoim książkowym obiektem westchnień?

Bohaterowie "Fandomu" mają to (nie)szczęście i zostają przeniesieni do opowieści "Tańca na szubienicy", czyli ich ulubionej książki i ekranizacji. Ale nie jest tak cudownie, jak mogłoby się wydawać. Przez przypadek przyczyniają się do śmierci Rose, czyli głównej bohaterki. Muszą jednak doprowadzić tę historię do końca, więc Violet zajmuje jej miejsce.

Wiedziałam, że ta książka bardzo mi się spodoba, ale nie sądziłam, że będzie aż tak genialna!
Spodziewałam się wielu rzeczy, bo jest to lektura nieco przewidywalna, ale jednak był moment jednego wielkiego zaskoczenia, który sprawił, że ocena tej książki gwałtownie wzrosła w moich oczach.

Bohaterowie są nieco schematyczni. Wystarczy spojrzeć na Violet- to typowa szara myszka, która żyje w cieniu swojej pięknej przyjaciółki, Alice (co też jest bardzo sztampowe). Jednak postaci mają też cechy, które odbierają im tej nieoryginalności- sam fakt, że większość z nich jest prawdziwymi geekami. Do tego sam fakt, jak swoim zachowaniem przyczyniają się do zmiany akcji w "Tańcu na szubienicy" podkreśla ich indywidualne cechy.

Na początku byłam święcie przekonana, że to kolejna typowo amerykańska powieść, bo nie dostrzegałam tej typowej brytyjskości i to wywoływało u mnie lekki zawód. Jednak im bardziej się zagłębiałam, tym bardziej zaczęłam ją dostrzegać w zachowaniu bohaterów.

A ten świat przedstawiony... albo raczej świat przedstawiony w świecie przedstawionym, który wywołuje skrajne uczucia, bo jest równocześnie banalny jak i oryginalny. Trudno to wyjaśnić, jeżeli nie chce się zdradzić fabuły, więc powiem tylko: "WOW!". Anna Day wprowadziła definicję świata przedstawionego na zupełnie inny poziom. Sama już się zaczęłam gubić i zatracać w jednej rzeczywistości, choć wiedziałam o istnieniu drugiej. Momentami byłam równie skołowana, jak bohaterowie.

Moje serce grzało się do czerwoności, gdy pojawiały się odniesienia do innych książek antyutopijnych i nie tylko. To po prostu świetne easter eggs dla fanów takich powieści.

"Fandom" wykorzystuje znane motywy i je modyfikuje. Sam wątek miłosny, który z założenia powinien być schematyczny jest czymś niespotykany. Nie wiem, czy mi się podobał, ale na pewno był niebanalny w swojej schematyczności. I nie przysłaniał mi całości fabuły, choć był jego istotnym elementem.
Czuję ogromny niedosyt. Chcę więcej, nawet jeżeli to będzie jakieś fanfiction. Po tej lekturze wierzę w talent i moc czytelniczych fandomów. Bo to udowadnia ta książka- fani napędzają książkę a książka fanów.

Polecam z całego serca, zwłaszcza dla fanów książek dystopijnych. Ta książka będzie manifestacją Waszych uczuć. Sama odnalazłam w niej moją duszę fangirl.

Już po opisie tej powieści wiedziałam, że to książka dla osób takich jak ja. W końcu która fangirl nie marzyła o znalezieniu się w uniwersum ulubionej powieści? O przeżywaniu takich samych przygód jak ukochani bohaterowie? O romansie ze swoim książkowym obiektem westchnień?

Bohaterowie "Fandomu" mają to (nie)szczęście i zostają przeniesieni do opowieści "Tańca na...