rozwińzwiń

Kraksa

Okładka książki Kraksa J.G. Ballard
Okładka książki Kraksa
J.G. Ballard Wydawnictwo: Amber Seria: Złota Seria literatura piękna
200 str. 3 godz. 20 min.
Kategoria:
literatura piękna
Seria:
Złota Seria
Tytuł oryginału:
Crash
Wydawnictwo:
Amber
Data wydania:
1996-01-01
Data 1. wyd. pol.:
1996-01-01
Data 1. wydania:
1973-01-01
Liczba stron:
200
Czas czytania
3 godz. 20 min.
Język:
polski
ISBN:
8371691351
Tłumacz:
Jacek Manicki
Tagi:
J.G. Ballard
Średnia ocen

6,4 6,4 / 10

Oceń książkę
i
Dodaj do biblioteczki

Porównaj ceny

i
Porównywarka z zawsze aktualnymi cenami
W naszej porównywarce znajdziesz książki, audiobooki i e-booki, ze wszystkich najpopularniejszych księgarni internetowych i stacjonarnych, zawsze w najlepszej cenie. Wszystkie pozycje zawierają aktualne ceny sprzedaży. Nasze księgarnie partnerskie oferują wygodne formy dostawy takie jak: dostawę do paczkomatu, przesyłkę kurierską lub odebranie przesyłki w wybranym punkcie odbioru. Darmowa dostawa jest możliwa po przekroczeniu odpowiedniej kwoty za zamówienie lub dla stałych klientów i beneficjentów usług premium zgodnie z regulaminem wybranej księgarni.
Za zamówienie u naszych partnerów zapłacisz w najwygodniejszej dla Ciebie formie:
• online
• przelewem
• kartą płatniczą
• Blikiem
• podczas odbioru
W zależności od wybranej księgarni możliwa jest także wysyłka za granicę. Ceny widoczne na liście uwzględniają rabaty i promocje dotyczące danego tytułu, dzięki czemu zawsze możesz szybko porównać najkorzystniejszą ofertę.
Ładowanie Szukamy ofert...

Patronaty LC

Książki autora

Okładka książki Literatura na Świecie nr 5-6/2023 (622-623) J.G. Ballard, Redakcja pisma Literatura na Świecie
Ocena 6,0
Literatura na ... J.G. Ballard, Redak...
Okładka książki Lost Mars: The Golden Age of the Red Planet J.G. Ballard, Ray Bradbury, Marion Zimmer Bradley, Krystyn Lach-Szyrma, P. Schuyler Miller, Walter Miller, E. C. Tubb, George C. Wallis, Stanley G. Weinbaum, Herbert George Wells
Ocena 0,0
Lost Mars: The... J.G. Ballard, Ray B...

Mogą Cię zainteresować

Oceny

Średnia ocen
6,4 / 10
121 ocen
Twoja ocena
0 / 10

OPINIE i DYSKUSJE

Sortuj:
avatar
1540
634

Na półkach:

Szczerze to nie wiem po co powstała ta książka. Ani to straszne, ani to śmieszne. Dziwna jest to na pewno, ale ciekawi mnie, dla kogo Autor ją pisał? Chyba jedynie dla tych osób, które podniecają się na widok wypadku. Może jest też wąskie grono ludzi, którzy uwielbiają poświrowane narracje. Wybierając tę pozycję wiedziałam, że będzie dziwnie, ale szczerze nie wiedziałam, że aż tak. W sumie muszę dać trochę wyższą ocenę za nietypową wyobraźnię. Nie wiem tylko czy dobrze jest chwalić kogoś za TAKĄ wyobraźnię (oczywiście ciągle mam nadzieję, że jest to wizja czysto abstrakcyjna i Autor nie ma tak na co dzień),czy raczej skierować na leczenie. Trochę się plączę, ale serio ciężko mi coś składnie napisać. Było dziwnie po prostu, a doświadczenie niecodzienne, od niedowierzania, przez obrzydzenie, po w sumie głębokie zastanowienie się nad tym, jak człowiek „łączy się” z samochodem/motocyklem/samolotem podczas kolizji.

Szczerze to nie wiem po co powstała ta książka. Ani to straszne, ani to śmieszne. Dziwna jest to na pewno, ale ciekawi mnie, dla kogo Autor ją pisał? Chyba jedynie dla tych osób, które podniecają się na widok wypadku. Może jest też wąskie grono ludzi, którzy uwielbiają poświrowane narracje. Wybierając tę pozycję wiedziałam, że będzie dziwnie, ale szczerze nie wiedziałam, że...

więcej Pokaż mimo to

avatar
194
51

Na półkach:

Z Trylogii Betonu ta najmniej mnie porwała, ale to wciąż dobra powieść.

Z Trylogii Betonu ta najmniej mnie porwała, ale to wciąż dobra powieść.

Pokaż mimo to

avatar
217
43

Na półkach: , ,

Pisarze to ludzie specyficzni, bo tylko tacy sięgają po możliwość napisania książki. Od Blanki Lipińskiej po Ballarda. Tak jak ciężko nie ubóstwiać tej pierwszej, z panem Ballardem już bywa różnie. Do mnie trafia. I to często w bardzo odpowiednie punkty.

Dzisiaj w "Kraksie" odnajduję nieco inne rzeczy, niż kiedy w wypiekami na twarzy czytałem to pokręcone dzieło w liceum. A fiksacja na punkcie technologii w międzyczasie otworzyła wrota na oścież.

Pisarze to ludzie specyficzni, bo tylko tacy sięgają po możliwość napisania książki. Od Blanki Lipińskiej po Ballarda. Tak jak ciężko nie ubóstwiać tej pierwszej, z panem Ballardem już bywa różnie. Do mnie trafia. I to często w bardzo odpowiednie punkty.

Dzisiaj w "Kraksie" odnajduję nieco inne rzeczy, niż kiedy w wypiekami na twarzy czytałem to pokręcone dzieło w liceum....

więcej Pokaż mimo to

avatar
2446
2372

Na półkach:

James Graham Ballard (1930 -2009) - „Imperium słońca”, „Kraksa” (na LC po 23 latach 6,61 (93 oceny i 16 opinii)
Wikipedia o „Kraksie” (1973):
„…najbardziej dla niego charakterystycznym gatunkiem jest dystopia. Najbardziej z tego gatunku ceniona jest powieść ‘Crash’, w której samochód stanowi symbol zmechanizowania świata i możliwości zniszczenia samego siebie przy pomocy techniki, jaką posiada człowiek. Bohaterowie powieści ogarnięci są obsesją, wiążą seksualne spełnienie z fizycznością maszyn i wypadkami samochodowymi…”
„…It is a story about symphorophilia; specifically car-crash sexual fetishism: its protagonists become sexually aroused by staging and participating in real car-crashes.
It was a highly controversial novel: one publisher's reader returned the verdict "This author is beyond psychiatric help. Do Not Publish!"
Plot summary: The story is told through the eyes of narrator James Ballard, named after the author himself, but it centers on the sinister figure of Dr. Robert Vaughan, a "former TV-scientist, turned nightmare angel of the expressways". Ballard meets Vaughan after being involved in a car accident himself near London Airport. Gathering around Vaughan is a group of alienated people, all of them former crash victims, who follow him in his pursuit to re-enact the crashes of celebrities and experience what the narrator calls "a new sexuality, born from a perverse technology". Vaughan's ultimate fantasy is to die in a head-on collision with movie star Elizabeth Taylor…”
Aby wszystko było jasme:
„Symphorophilia is a paraphilia in which sexual arousal involves staging and watching a tragedy, such as a fire or a traffic accident.
Paraphilia (previously known as sexual perversion and sexual deviation) is the experience of intense sexual arousal to atypical objects, situations, fantasies, behaviors, or individuals.[1][2] Such attraction may be labeled sexual fetishism…”
Przekładając „uczone” na „nasze” idzie o zboczenia seksualne, a szczególnie fetyszyzm. Przypominam jeszcze, że dystopia to….(Wikipedia):
„…. utwór fabularny z dziedziny literatury fantastycznonaukowej, przedstawiający czarną wizję przyszłości, wewnętrznie spójną i wynikającą z krytycznej obserwacji otaczającej autora sytuacji społecznej. Dystopia przyjmuje pesymistyczny osąd zastanego świata, fantastyczna wizja jest zazwyczaj jego hiperboliczną konstatacją, negującą możliwość odmiany w przyszłości zastanego stanu rzeczy. Dystopia, ze względu na podobieństwa w kreowaniu odstręczających obrazów ludzkiej egzystencji, jest często utożsamiana z antyutopią. Istotna różnica między tymi zjawiskami literackimi polega na tym, że dystopia swoje pesymistyczne wizje przyszłości wywodzi bezpośrednio z rzeczywistości, a nie z utopijnych programów jej naprawy. W języku niefachowym i w większości słowników oba te pojęcia są definiowane synonimicznie..”
Oraz że listy utworów zaliczanych do dystonii są na https://en.wikipedia.org/wiki/List_of_dystopian_literature.
A pierwsze skrzypce gra Orwell, Huxley i Philip K. Dick.
Znalazłem świetne opracowanie Dominiki Pietraszek na: https://www.wprost.pl/kultura/10003656/apokalipsa-wedlug-j-g-ballarda.html
„…Pisarz proponuje tu wizję przyszłości, w której samochód staje się przedłużeniem ludzkiego ciała. Obcowanie z maszyną przynosi bohaterom książki seksualne zaspokojenie. Ich przyjemność jest tym większa, im bardziej zbliżają się oni do samounicestwienia, czyli śmierci w wypadku drogowym. Sam Ballard we wstępie poprzedzającym powieść pisze: „»Kraksa« nie zajmuje się jakąś pojedynczą wyimaginowaną, choćby najtragiczniejszą w skutkach katastrofą, lecz pandemonicznym kataklizmem, który co roku pozbawia życia setki tysięcy, a okalecza miliony ludzi. Czy dostrzegamy w tym wypadku samochodowym złowieszczą zapowiedź koszmarnego mariażu seksu z techniką? (…) uczyniłem z samochodu nie tylko symbol seksu, lecz również totalną metaforę życia mężczyzny we współczesnym społeczeństwie. Polityczna rola powieści, jako takiej, jest zupełnie oddzielona od jej zawartości seksualnej, ale nadal uważałbym »Kraksę« za pierwszą powieść pornograficzną wykorzystującą technikę jako środek wyrazu” (J. G. Ballard, „Kraksa”, Warszawa 1996).
Owo zatarcie granicy między człowiekiem a maszyną nie mieściło się w głowach wydawców książki, którzy początkowo odrzucili powieść z komentarzem: „Autor wymaga leczenia psychiatrycznego”……..”

Zostańmy przy tym ostatnim stwierdzeniu i dodajmy, że czytelnicy zachwycający się tą pornografią powinni porozmawiać z prof. Lwem - Starowiczem.
A ocena? Oczywiście PAŁA z nieodzownym obrzydzeniem

James Graham Ballard (1930 -2009) - „Imperium słońca”, „Kraksa” (na LC po 23 latach 6,61 (93 oceny i 16 opinii)
Wikipedia o „Kraksie” (1973):
„…najbardziej dla niego charakterystycznym gatunkiem jest dystopia. Najbardziej z tego gatunku ceniona jest powieść ‘Crash’, w której samochód stanowi symbol zmechanizowania świata i możliwości zniszczenia samego...

więcej Pokaż mimo to

avatar
240
240

Na półkach: ,

Przesycona seksem, czy wręcz dewiacjami autora, powieść "Kraksa", mimo, że doczekała się ekranizacji, jest raczej powieścią słabą. Narratorem opowiadającym historię Vaughana jest postać o nazwisku James Ballard, czyli, można rzec alter ego pisarza. Wypadki wyzwalają w ludziach wyuzdanie doprowadzone do skrajności, więc wciągnięty po wypadku w tą niesmaczną grę Ballard, atakuje nasze zmysły najmroczniejszymi wizjami wytworzonymi w umyśle chorego człowieka. Bez żadnych hamulców opisuje tragiczne wypadki, akty sadomasochizmu, podniety posunięte do obrzydliwości, przekraczając tym samym granicę smaku.

Przesycona seksem, czy wręcz dewiacjami autora, powieść "Kraksa", mimo, że doczekała się ekranizacji, jest raczej powieścią słabą. Narratorem opowiadającym historię Vaughana jest postać o nazwisku James Ballard, czyli, można rzec alter ego pisarza. Wypadki wyzwalają w ludziach wyuzdanie doprowadzone do skrajności, więc wciągnięty po wypadku w tą niesmaczną grę Ballard,...

więcej Pokaż mimo to

avatar
691
249

Na półkach: , , ,

Książka trafiła do mnie przypadkowo. Dopiero po przeczytaniu opisu zorientowałam się, że oglądałam film na podstawie tej książki. Nie wiem, które z nich było dziwniejsze... Wypadkowo-samochodowe porno.
Czytanie szło mi z oporem, ale to tylko 200 stron, więc postanowiłam dokończyć.
Jeśli ktoś jednak lubi takie klimaty a la Cronenberg i chce przeczytać, to niech raczej sprawdzi inne wydania, bo w tym było sporo denerwujących literówek.

Książka trafiła do mnie przypadkowo. Dopiero po przeczytaniu opisu zorientowałam się, że oglądałam film na podstawie tej książki. Nie wiem, które z nich było dziwniejsze... Wypadkowo-samochodowe porno.
Czytanie szło mi z oporem, ale to tylko 200 stron, więc postanowiłam dokończyć.
Jeśli ktoś jednak lubi takie klimaty a la Cronenberg i chce przeczytać, to niech raczej...

więcej Pokaż mimo to

avatar
1927
1112

Na półkach: ,

Powiedzieć o tej książce, że to czysta pornografia – to zdecydowanie za dużo. Owszem, całość akcji kręci się wokół psychopatycznych aktów miłosnych (choć to określenie zdecydowanie nie oddaje sedna sprawy),wokół perwersyjnej erotyki, oblanej dymami narkotycznych wizji, wokół stechnicyzowanych fetyszy, wśród których prym wiodą kratka wlotu chłodnicy, wbijająca się w ludzkie ciało oraz rozsmarowywane po zegarach deski rozdzielczej wydzieliny. Ale, jakkolwiek odpychające mogą być niektóre pomysły autora, jest to zdecydowanie coś więcej, niż tylko przelana na papier perwersyjna wyobraźnia jakiegoś zamroczonego szaleńca.

Nie jestem zwolenniczką doszukiwania się drugiego dna wszędzie, nawet w obrazie, na którym ktoś namalował czarną kropkę na białym tle. Ale „Kraksę” warto przeanalizować ciut głębiej, choć jakichś szczególnych wartości literackich raczej próżno tu szukać... Jest to z pewnością specyficzne świadectwo pewnego okresu w dziejach zachodniej cywilizacji: przywołuje lata 70., eksperymenty z narkotykami, wypaloną nieco wolną miłość, która przeradza się we własną karykaturę, gdy im dziwniej – tym lepiej. Przywołuje obraz społeczeństwa nastawionego już nie tyle na konsumpcję, ile na dogadzanie własnym przyjemnościom – tu ukazanym w skrajnej postaci. Główni bohaterowie mogą się wydawać co najmniej dziwni – z umysłami wypaczonymi po doznanych wypadkach, szukający podniety w samochodowych kraksach, czerpiący rozkosz z rozbryzgów krwi, flaków i innych wydzielin we wnętrzach pokiereszowanych samochodowych wraków. Są odrażający i psychopatyczni – szczególnie, gdy popatrzy się na Vaughama: w spodniach, noszących ślady erotycznych starć, z ciałem pełnym blizn i ran rozjątrzanych na nowo; szalejący po autostradach w swoim coraz bardziej poobijanym wozie, niczym jakiś psychopata z kina grozy.

Ale jeśli spojrzenie uda się utrzymać trochę dłużej, spod tej odrażającej maski zaczyna przebijać się tragizm. Zafiksowany na punkcie samochodowych kraks bohater staje się symbolem człowieka II połowy XX wieku – skupionego tylko i wyłącznie na sobie i swojej przyjemności. Gotowego doprowadzić do śmierci – siebie i innych, byle wyzwolić kolejny spazm rozkoszy. Nie mającego innych autorytetów i świętości, ponad własną przyjemność. Jasne, gdzieś w tym wszystkim z pewnością jest jakieś szaleństwo – ale to doprowadzenie doznań do skrajności jest pewnie tylko zabiegiem literackim. Bo czyż seks nie jest faktycznie głównym napędem ludzkości? Jest to jakiś obraz dekadencji, desperackiego poszukiwania spełnienia w irracjonalnych wizjach, które tak naprawdę skrywa w sobie tragiczną pustkę. Bo bohaterowie są tak naprawdę niewolnikami własnego popędu, poszukiwania coraz to bardziej intensywnej podniety, poza nim nie mają w życiu innych wartości, innych celów, innych pasji. I sami zdają sobie z tego sprawę, tym wścieklej podejmując kolejne próby przekroczenia progu spełnienia (sam autor opisuje Vaughama jako „przegranego fanatyka, uparcie trzymającgo się swoich obsesji”). A z chwilą, gdy cel ucieknie im sprzed nosa, albo gdy uda się zrealizować jakieś marzenie (jak homoerotyczne dążenie Ballarda),nagle stają przed pustką, gdy jedynym możliwym rozwiązaniem wydaje się już tylko śmierć. Zresztą konstrukcja psychiki tych bohaterów całkowicie wyklucza jakiekolwiek inne rozwiązanie: spełnienie jest przecież niemożliwe, nasycenie jest zawsze tylko chwilowe...

Czy można tę książkę z czystym sumieniem polecić? Myślę, że mimo wszystko warto ją przeczytać – choćby z ciekawości. Choćby dla poznania odmiennych sposobów patrzenia na człowieka i świat. Tylko że to jedna z tych książęk, ktorą po skończonej lekturze trzeba z siebie strząsnąć, jak pies po kąpieli w brudnej kałuży. Czytelnikom nadwrażliwym estetycznie – raczej odradzam ;)

Powiedzieć o tej książce, że to czysta pornografia – to zdecydowanie za dużo. Owszem, całość akcji kręci się wokół psychopatycznych aktów miłosnych (choć to określenie zdecydowanie nie oddaje sedna sprawy),wokół perwersyjnej erotyki, oblanej dymami narkotycznych wizji, wokół stechnicyzowanych fetyszy, wśród których prym wiodą kratka wlotu chłodnicy, wbijająca się w ludzkie...

więcej Pokaż mimo to

avatar
922
654

Na półkach: ,

Trudno jest mi ocenić książkę przed którą mój umysł strona po stronie, rozdział po rozdziale, bronił się i zamykał. Autor dokonał zmasowanego ataku na mojej psychice.
Nie chodzi nawet o obrzydzeni i niesmak. Są na tym świecie ksiażki, których przeczytania żałuję i ta jest jedną nich... bo czasem lepiej nie wiedzieć.
Sama jestem zdziwiona moją reakcją na tę książkę.

Trudno jest mi ocenić książkę przed którą mój umysł strona po stronie, rozdział po rozdziale, bronił się i zamykał. Autor dokonał zmasowanego ataku na mojej psychice.
Nie chodzi nawet o obrzydzeni i niesmak. Są na tym świecie ksiażki, których przeczytania żałuję i ta jest jedną nich... bo czasem lepiej nie wiedzieć.
Sama jestem zdziwiona moją reakcją na tę książkę.

Pokaż mimo to

avatar
608
111

Na półkach: ,

"Pod nogami chrzęścił mi śmietnik zeschłych liści, pustych paczek po papierosach i kryształków szkła. Te kruszynki roztrzaskanych w drobny mak hartowanych szyb, zmiatane na bok przez pokolenia sanitariuszy z ambulansów, tworzyły przy skraju drogi wąskie pasemko. patrzyłem na ten zakurzony naszyjnik, pozostałość po tysiącach samochodowych wypadków. W ciągu pięćdziesięciu lat, w miarę jak zderzać się tu będzie coraz więcej samochodów, z kruszynek szkła powstanie najpierw pokaźny pas, a po dalszych trzydziestu latach cała plaża z ostrego kryształu. Wtedy może się pojawić nowa rasa przeczesywaczy plaż, kucających wśród tych hałd potłuczoncyh przednich szych, przesiewających je w poszukiwaniu niedopałków, żużytych kondomów i zgubionych monet. Pod tą nową wartwą geologiczną nałożoną przez sto lat wypadków samochodowcyh pogrzebana będzie moja własna, mała śmierć, anonimowa, jak zeszkolona blizna na skamieniałym drzewie."

"Pod nogami chrzęścił mi śmietnik zeschłych liści, pustych paczek po papierosach i kryształków szkła. Te kruszynki roztrzaskanych w drobny mak hartowanych szyb, zmiatane na bok przez pokolenia sanitariuszy z ambulansów, tworzyły przy skraju drogi wąskie pasemko. patrzyłem na ten zakurzony naszyjnik, pozostałość po tysiącach samochodowych wypadków. W ciągu pięćdziesięciu...

więcej Pokaż mimo to

avatar
214
25

Na półkach: ,

Wszystkie sceny "łóżkowe" (bardziej samochodowe) są do siebie podobne, gdyby tylko słownictwo było bardziej urozmaicone... Podobne odczucia miałam po "Nagim lunchu", pewnie przez obrzydliwe opisy erotyczne. Symbolika jednak całkiem mi się podoba, książkę szybko się czyta.

Wszystkie sceny "łóżkowe" (bardziej samochodowe) są do siebie podobne, gdyby tylko słownictwo było bardziej urozmaicone... Podobne odczucia miałam po "Nagim lunchu", pewnie przez obrzydliwe opisy erotyczne. Symbolika jednak całkiem mi się podoba, książkę szybko się czyta.

Pokaż mimo to

Książka na półkach

  • Chcę przeczytać
    359
  • Przeczytane
    179
  • Posiadam
    26
  • Ulubione
    6
  • Teraz czytam
    5
  • Chcę w prezencie
    4
  • Literatura angielska
    4
  • 2022
    3
  • Biblioteka
    2
  • 2011
    2

Cytaty

Więcej
J.G. Ballard Kraksa Zobacz więcej
J.G. Ballard Kraksa Zobacz więcej
J.G. Ballard Kraksa Zobacz więcej
Więcej

Podobne książki

Przeczytaj także