,,Chciałam wgryźć się w zakazany owoc, kiedy przekonałam się że jest zatruty. Dał mi ból, ale ironicznie.. ten ból dawał mi życie."

Wszyscy znamy opowieść o Królewnie Śnieżce prawda? Wiedźma zazdroszcząca jej urody, pod przebraniem staruszki podarowała jej zatrute jabłko, które Śnieżka ugryzła. Zrobiła to nieświadomie... nie było w tym premedytacji, ani chęci śmierci, nie wiedziała że owoc ten może ją zabić. A gdyby była tego świadoma? Nie sięgnęłaby po niego prawda? Nie chwyciła w ręce i nie przyłożyła do ust. Bo gdyby to zrobiła baśń nie miałaby sensu, pewnie nie istniałaby.
Ale istniałby ,,Vicious"... istniałaby opowieść Emilii, która w przeciwieństwie do Śnieżki, wiedziała że owoc jest zatruty i sączy się z niego jad, a mimo to zaryzykowała i sięgnęła.. kuszona jak Ewa w rajskim ogrodzie.. Czy Ona także zapłaci za tą pokusę taką cenę?

,,Vicious" pani L.J. Shen, to książka która kusiła mnie od bardzo długiego czasu. Opis gdzieś w myślach przywodził na myśl serię Dotyku ciemności Pani Roberts. Pewnie przez ten motyw miłości do oprawcy. A ponieważ lubię pogmatwane, czasami ocierające się o absurd historie miłosne tej pozycji nie mogło zabraknąć na mojej półce.

Vicious bo tak będę nazywać naszego głównego bohatera, dlaczego? :) Jeżeli jesteście ciekawi sprawdźcie sobie tłumaczenie tego słowa a jednocześnie tytułu powieści oraz przyległe przymiotniki, wtedy zrozumiecie :)
Vicious sprawiał że życie Emilii było piekłem na ziemi. Każde jego słowo, zachowanie, pokazywało że nienawidzi jej bardziej niż ktokolwiek inny. Jest brutalny, okrutny, zawistny. Ale mimo to przyciąga ją do niego.. do jej dręczyciela. Mimo, że nie zamierza uleć żądzy.. nie może zaprzeczyć że ona istnieje i rośnie. Znika z miasta, ucieka? Zostaje do tego zmuszona? Kiedy po dziesięciu latach wraca... pewne okoliczności sprawiają że muszą razem pracować, spędzając razem bardzo dużo czasu.. Oboje się zmienili.. ale na tak wiele sposobów pozostali jednak tacy sami.. Dręczyciel i jego ofiara?

Pan Vicious nie jest stereotypowym bohaterem romansów.. można by wręcz powiedzieć że zabłądził i przez przypadek wylądował tutaj zamiast w jakimś kryminalne czy horrorze.. Jest okrutny, zjadliwy, złośliwy, ale gdzieś pod powierzchnią czuć było od niego coś zupełnie innego. To sprawiało że przez całą książkę czułam się jak Emilia... Miałam do niego tak wiele sprzecznych uczuć. Nienawidziłam by za chwilę pokochać. Chciałam spoliczkować, by za moment pocałować. Byłam zupełnie skołowana, ale w ogólnym rozrachunku to i tak nie miało najmniejszego znaczenia.. On i tak zdobędzie Wasze serca...Nawet jeśli w tym momencie w to nie wierzycie :)
W tego typu książkach zawsze lękiem napawają mnie główne bohaterki. Obawiałam się że dostanę powtórkę pani z Dręczyciela.. co byłoby dla mnie katorgą. Zawsze jest to ryzyko, że postać będzie słaba, mizerna, chętna do tego aby ją poniżać. Na szczęście Emilia ukróciła ten paskudny stereotyp. Była miła, bezinteresowna, lojalna, zwłaszcza wobec swojej siostry. Mimo swojej ogromnej słabości do dręczącego ją bohatera, nie można nazwać jej słabą! Nie dało się jej nie polubić, a w końcowych rozdziałach wręcz pokochać!

Vicious to książka, która utrzymywała mnie na samej granicy, aż do samego końca. Skomplikowane, gorące i ocierające się o absurd uczucia między bohaterami sprawiały że miałam ochotę się napić, aby ukoić zszargane nerwy.
Więc jeżeli macie ochotę na posmakowanie czystej nienawiści, która później w zadziwiający sposób zamienia się w miłość to zachęcam do lektury :)
I apeluję do polskich wydawców, aby przyjrzeć się tej powieści i dać polskim czytelnikom coś ZEPSUTEGO.. w najbardziej niesamowity ze sposobów :)

,,Chciałam wgryźć się w zakazany owoc, kiedy przekonałam się że jest zatruty. Dał mi ból, ale ironicznie.. ten ból dawał mi życie."

Wszyscy znamy opowieść o Królewnie Śnieżce prawda? Wiedźma zazdroszcząca jej urody, pod przebraniem staruszki podarowała jej zatrute jabłko, które Śnieżka ugryzła. Zrobiła to nieświadomie... nie było w tym premedytacji, ani chęci śmierci, nie...