Niestety nie czuję żadnego postępu w relacji głównych bohaterów. Mam wrażenie, że manga skupia się głównie na problemach osób niedosłyszących, a nie na tym elemencie romantycznym. Jak dla mnie manga mega nijaka i nudnawa, mega mozolnie się ją czyta.

Niestety nie czuję żadnego postępu w relacji głównych bohaterów. Mam wrażenie, że manga skupia się głównie na problemach osób niedosłyszących, a nie na tym elemencie romantycznym. Jak dla mnie manga mega nijaka i nudnawa, mega mozolnie się ją czyta.

Równie cudowna, co poprzednie części, dzieje się też więcej. Bardzo polecam, wspaniała jak wcześniejsze części, urocza i z ważnymi wartościami.

Równie cudowna, co poprzednie części, dzieje się też więcej. Bardzo polecam, wspaniała jak wcześniejsze części, urocza i z ważnymi wartościami.

Ten tom jest dużo smutniejszy, w porównaniu do poprzednich. Coś niedobrego zaczyna się dziać w relacji głównych bohaterów.

Ten tom jest dużo smutniejszy, w porównaniu do poprzednich. Coś niedobrego zaczyna się dziać w relacji głównych bohaterów.

Ta część chyba najbardziej mi się podobała, a szczególnie wątek z przeszłością Taichiego, fragmenty jego dzieciństwa. Szkoda mi trochę, że tom skończył się w takim miejscu, chętnie chciałabym wiedzieć, co będzie dalej! Czekam na następny tom ^^

Ta część chyba najbardziej mi się podobała, a szczególnie wątek z przeszłością Taichiego, fragmenty jego dzieciństwa. Szkoda mi trochę, że tom skończył się w takim miejscu, chętnie chciałabym wiedzieć, co będzie dalej! Czekam na następny tom ^^

Mimo pewnej sceny, którą zawiera w sobie ten tomik, odnoszę wrażenie, że autorka nieco zboczyła z tworzenia z tego historii BL i skupiła się na swoim pierwotnym planie na tę mangę. Czy jednak mi to jakoś przeszkadza? Absolutnie nie. O ile sam romans jest silnikiem napędowym tego, jak potoczyły się losy Taichiego (choć może i bez tego by się to tak skończyło?),o tyle jego delikatność, a właściwie nawet lekki zanik, mi osobiście, kompletnie nie przeszkadza.

Historia dalej ma świetny klimat, dalej czyta się ją z przyjemnością i ciekawością. Oby tak dalej!

Mimo pewnej sceny, którą zawiera w sobie ten tomik, odnoszę wrażenie, że autorka nieco zboczyła z tworzenia z tego historii BL i skupiła się na swoim pierwotnym planie na tę mangę. Czy jednak mi to jakoś przeszkadza? Absolutnie nie. O ile sam romans jest silnikiem napędowym tego, jak potoczyły się losy Taichiego (choć może i bez tego by się to tak skończyło?),o tyle jego...

Kiedy masz pomysł na dobrą historię, ale wiesz, że twoją książkę oznaczono jako BL i musisz sprostać wymaganiom rynku i piszczącym yaoistkom... -__-

Ludzie, no powaga, ta historia miałaby o wiele więcej uroku, gdyby nie te zbyteczne teksty/sceny w stylu yaoi. Poważnie. Mam wrażenie, że właśnie przez ten wątek manga się strasznie ciągnie, próbując do tego być powieścią obyczajową/dramatyczną/romantyczną (autorka w ogóle ma pomysł czy tak po prostu pisze na bieżąco?, bo się pogubiłem). Ale ja wiem, przecież taki sukces, film był, to trzeba go ciągnąć. I nie zrozumcie mnie źle, historia jest... ciekawa, poważnie, jednak sądziłem, że ma się opierać na znajomości Koucheia i Taichiego. Tymczasem kolejne tomy po prostu nużą, bo człowiek nie wie, czy ma się przejąć ich znajomością, jak to się potoczy, czy nie skupiać się na nich, a na normalnym życiu i innych bohaterach.

Nie wiem, może po prostu taki urok tej mangi, może ona po prostu jest zbyt dobra, by sadzać ją w kręgu BL? Jednak nie ZA DOBRA, by stawiać ją wyżej, by prezentowała sobą coś więcej. Powoli robi się nudno i zacząłem się zastanawiać, czy Fumino Yuki nie powinna zaprzestać wymyślania byle tematów tylko po to, by produkować następne tomy :/

Kiedy masz pomysł na dobrą historię, ale wiesz, że twoją książkę oznaczono jako BL i musisz sprostać wymaganiom rynku i piszczącym yaoistkom... -__-

Ludzie, no powaga, ta historia miałaby o wiele więcej uroku, gdyby nie te zbyteczne teksty/sceny w stylu yaoi. Poważnie. Mam wrażenie, że właśnie przez ten wątek manga się strasznie ciągnie, próbując do tego być powieścią...

Po fenomenalnej pierwszej części i nieco słabszej, ale wciąż przyjemnej kontynuacji, mam wrażenie, że trzeci (już teraz wielotomowy) z kolei komiks nieco traci na uroku, tempie i tym charakterystycznym subtelnym smaczku, który przesądzał o wyjątkowości "Słoneczka" na tle innych BL. Nie zrozumcie mnie źle, nadal jest to dobra jakość, warta czasu, pieniędzy i miejsca na półce, ale ja wiem, że Yuki Fumino stać na znacznie więcej i zwyczajnie szkoda mi patrzeć, jak się męczy i miota, próbując jednocześnie zachować charakter swojego dzieła i sprostać yaoicowym schematom. Ma teraz więcej miejsca, więc może w dalszych tomach wyjdzie na prostą - na razie troszkę żal...

Po fenomenalnej pierwszej części i nieco słabszej, ale wciąż przyjemnej kontynuacji, mam wrażenie, że trzeci (już teraz wielotomowy) z kolei komiks nieco traci na uroku, tempie i tym charakterystycznym subtelnym smaczku, który przesądzał o wyjątkowości "Słoneczka" na tle innych BL. Nie zrozumcie mnie źle, nadal jest to dobra jakość, warta czasu, pieniędzy i miejsca na...

Bardzo dobry tom, trzyma poziom poprzednich

Bardzo dobry tom, trzyma poziom poprzednich