Chise Ogawa

Okej, zgadzam się że zawiązanie fabuły było idiotyczne, a seks z nieprzytomnym kolegą (!),w której o on "robi" za stronę czynną (!!) był nie dość, że głupi, to jeszcze niesmaczny, ale im dalej tym lepiej. Naprawdę. Chociaż główny bohater to palant, czego sam nie ukrywa, to niektóre z jego przemyśleń wydały mi się, no może nie głębokie, ale na miejscu. Wpakował się w trudną sytuację, z resztą podobnie jak jego brat, i jakoś próbował ją zracjonalizować. I to mi się podobało. Już pisałam, lubię prace Chise Ogawy, właśnie za to babranie się w nie najprzyjemniejszej stronie miłości. W jej bólu, strachu, niepewności co będzie dalej. Jej historie nie opowiadają o jednorożcach i tęczy, gdzie wszyscy na hurra pakują się w homoseksualne związki. Raczej jest przykro i brudno. I ja to kupuję. Na szczęście zawsze na końcu pozostaje nadzieja, że będzie lepiej. I jakoś się uda. I to kupuję jeszcze bardziej.