„Ale jak nie zaryzykujesz cierpienia, nigdy nie odnajdziesz prawdziwego szczęścia”.

Na Kate Mason spoczął obowiązek zajęcia się uprawą rodzinnych pól jagodowych. W obawie, że zyski z upraw nie zapewnią jej utrzymania, postanawia wyremontować mały domek i wynająć go. Wkrótce do Maine sprowadza się Drake z dwoma siostrzenicami, który chętnie wynajmuje domek od Kate. Ale co sprowadza Drake do Maine? Otóż jego brat wraz z małżonką zginęli. Okoliczności ich śmierci nie do końca są wyjaśnione. Miejscowy szeryf uważa, że to Heath zabił Melissę, po tym jak dowiedział się o jej romansie, a następnie popełnił samobójstwo. Brat nie wierzy w tę wersję wydarzeń. Uważa, że Heath nie byłby do tego zdolny. Ale czy ma rację? Przyjeżdża do Maine, aby przeprowadzić własne prywatne śledztwo w tej sprawie. Czy okoliczności ich śmierci są tak oczywiste, jak uważa policja? A może rozwiązania zagadki należy szukać gdzie indziej?
Natomiast Kate Mason wraz z siostrą były świadkami tego zdarzenia. Czy przeszłość będzie ich prześladować? A może naprowadzą Drake na trop sprawcy wypadku?
Nie zdziwiło mnie, że historia od pierwszych stron wciąga i nie pozwala o sobie zapomnieć, to stały element powieści tej autorki. Mamy tutaj dużo intryg, kłamstw, smutku, lęku i niepokoju, ale więcej jest optymizmu, wiary w prawdę, dobrych gestów, miłości i zaufania. To powieść pełna emocji, zaskakujących momentów i chwil wzruszeń.
Nawet jeśli bym chciała, nie mam się do czego przyczepić, ponieważ autorka ponownie napisała powieść, która od pierwszych do ostatnich stron intryguje i wzbudza całą gamę uczuć. To książka w pełni dopracowana, przemyślana, a co ważniejsze, pomimo sporej dawki romantyczności realna. Bo autorce udało się połączyć wątek miłosny z wątkiem kryminalnym. Dzięki tej mieszance opowieść jest bardzo realna, ale i wzruszająca. W niej cały czas coś się dzieje, nigdy nie wiadomo jak postąpią bohaterowie, czym nas zaskoczą i jakie emocje akurat wzbudzą. Colleen Coble nie stwarza wydumanych problemów, nie przesadza z dramatyzmem czy też uczuciami bohaterów, wszystko jest podane w odpowiednich proporcjach i ze sobą pięknie współgra.
Zmierzch nad jagodowymi polami to trzymający w napięciu do ostatniej chwili thriller. Powieściopisarka znakomicie wodzi nas za nos. Wydaje się, że rozwiązanie zagadki śmierci małżeństwa jest podane nam na tacy, ale nic bardziej złudnego. Celowe wprowadzenie wątków pobocznych, np. ucieczka z więzienia wujka Paula, komplikuje rozwiązanie zagadki, ale też utwierdza nas w przekonaniu, że może on mieć coś wspólnego z tą śmiercią. Autorka tak prowadzi narrację, że czytający utożsamia się z główną bohaterką Kate Mason. Ja się bardzo wczułam w jej położenie, odnosiłam wrażenie, że to ja podejmuję za nią decyzje, to ja jestem prześladowana. Cały czas czułam też na plecach oddech prześladowcy Kate, nie mogłam się go pozbyć. A to sprawiało, że dreszcze napięcia mnie nie opuszczały, trwały przy mnie do ostatnich stron tej niesamowitej powieści.
Zmierzch nad jagodowymi polami sprawił, że na kilka godzin zapomniałam o otaczającym mnie świecie, wraz z bohaterami przeżywałam ich problemy, rozterki, emocje, płakałam i z determinacją pokonywałam kolejne przeszkody. To również opowieść o rozkwitającej miłości, przyjaźni, zaufaniu, walce o marzenia, potyczce z lękami i obawami. Historia wzrusza, emocje sięgają zenitu, Colleen Coble mnie urzekła i myślę, że to nie był ostatni raz.
W przypadku tej powieści powiedzenie, że najciemniej jest pod latarnią, spełnia się doskonale. Prowadzone na szeroką skalę poszukiwania zabójcy brata i bratowej Dreak'a, wiara, że Kate jest prześladowana przez swojego wujka Paula, tylko potwierdzają to założenie. A tak naprawdę wystarczyło mieć oczy i uszy szeroko otwarte, analizować dokładnie zachowania znajomych, nie pomijać żadnych sygnałów i gestów. A więc, jak się domyślacie, zakończenie powieści jest zaskakujące. Zapewniam, że nikt z was takiego zakończenia śledztwa się nie spodziewał. Więc tym bardziej sięgnijcie po tę pozycję. Ogromna dawka emocji gwarantowana. Historia ta absorbuje i utrzymuje w swoich szponach do ostatniej kropki.

„Ale jak nie zaryzykujesz cierpienia, nigdy nie odnajdziesz prawdziwego szczęścia”.

Na Kate Mason spoczął obowiązek zajęcia się uprawą rodzinnych pól jagodowych. W obawie, że zyski z upraw nie zapewnią jej utrzymania, postanawia wyremontować mały domek i wynająć go. Wkrótce do Maine sprowadza się Drake z dwoma siostrzenicami, który chętnie wynajmuje domek od Kate. Ale co...