Daphne du Maurier znana jest miłośnikom literatury jako autorka świetnej "Rebeki" i nastrojowej "Oberży na pustkowiu". Autorka tworzyła z reguły dzieła będące na granicy dwóch gatunków, balansując między psychologicznym thrillerem a kryminałem czy nawet powieścią gotycką. "Moja kuzynka Rachela " to mało znana w Polsce historia. W jakich klimatach jest utrzymana i czy zasługuje na poznanie?
Kim jest Rachela ? Osobą, która będzie was intrygować i zaskakiwać od pierwszych do ostatnich stron książki. Dama z przeszłością, pochodząca z Włoch zdołała oczarować w swoim rodzimym kraju, Ambrożego Ashleya.
Kim jest Ambroży? Zatwardziałym starym kawalerem i właścicielem sporego majątku w Anglii oraz opiekunem i kuzynem młodego Flipa. W czasie swojej podróży do Włoch poznaje Rachelę i żeni się z nią, a w kilka miesięcy po tym fakcie umiera. Cały majątek jednak przypada nie małżonce ,a młodszemu krewnemu Ashleya.
Jaki jest młody dziedzic? To świeżo upieczony absolwent Oxfordu, wychowywany bez kobiet, prostolinijny ,ale i porywczy. Bardzo przeżywa wyjazd kuzyna, jego coraz bardziej zaskakujące, rzadkie listy a także nagły ślub. Dziwne okoliczności śmierci Ambrożego powodują ,że zaczyna podejrzewać jego żonę o najgorsze. Nie ma jednak dowodów. Jak zachowa się Filip gdy w jego progu stanie wdowa ?Czy uda mu się ją zdemaskować, a może to Rachela będzie górą?
Fabuła oparta jest na niuansach, nowe fakty odkrywane są przez czytelnika stopniowo. Myślę, że większość czytających kilka razy zmieniała koncepcję co do wydarzeń przedstawionych w utworze.
Mamy tu do czynienia z wieloma elementami powieści psychologiczno-obyczajowej. Portret Racheli i jej młodego powinowatego jest "namalowany" bardzo precyzyjnie, z dużą dozą prawdopodobieństwa psychologicznego. Widać w bohaterach ich szczególne cechy osobiste, ale także wpływ wychowania ,klasy społecznej z której pochodzą i kraju , w którym wzrastali. Dodatkowo postać tytułowej wdowy jest skonstruowana w bardzo misterny sposób. Kobieta ta wzbudza silne i bardzo różne emocje nie tylko w swoim otoczeniu, ale i w odbiorcach dzieła du Maurier.
Dodatkowym atutem książki jest język, jakim została napisana. Piękny ,bardzo plastyczny ,a jednocześnie elegancki idealnie pasował do opowieści o czasach bardzo odległych, świecie, którego już nie ma. Autorka doskonale stopniowała napięcie ,potrafiła przy użyciu kilku słów zmienić opis spokojnego angielskiego popołudnia w mroczny ,pełen ukrytych emocji obraz.
Jeżeli macie ochotę poczytać o podejrzeniach, okrucieństwie oraz intrygującej i tajemniczej kobiecie to powieść dla Was. Ta książka dla gratka dla tych, którzy kochają opisy mniej lub bardziej wspaniałych rezydencji oraz klimat jak z Willa Collinsa .To na pewno dzieło dla cierpliwych, ponieważ akcja w utworze rozwija się niespiesznie. Myślę jednak, że rozwiązanie intrygi zadowoli nawet tych najbardziej wybrednych. Zdecydowanie polecam.

Daphne du Maurier znana jest miłośnikom literatury jako autorka świetnej "Rebeki" i nastrojowej "Oberży na pustkowiu". Autorka tworzyła z reguły dzieła będące na granicy dwóch gatunków, balansując między psychologicznym thrillerem a kryminałem czy nawet powieścią gotycką. "Moja kuzynka Rachela " to mało znana w Polsce historia. W jakich klimatach jest utrzymana i czy...