Analiza dokumentu, opis konferencji w Wannsee, w luksusowej willi, gdzie wysokiej rangi wojskowi, jak i politycy, profesorowie niemieccy debatują nad całkowitą zagładą Żydów.

Analiza dokumentu, opis konferencji w Wannsee, w luksusowej willi, gdzie wysokiej rangi wojskowi, jak i politycy, profesorowie niemieccy debatują nad całkowitą zagładą Żydów.

Chłodne dyskusje przy śniadaniu.

Czyli o czym rozprawiano 20 stycznia 1942 roku w posiadłości jednej z dzielnic (o której wojna jakby zupełnie zapomniała) Berlina? To w tym miejscu zapadła decyzja o tzw. ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej. Pamiętać należy, że wcześniej, bo 14 stycznia odbyła się prekonferencja Hegewaldheim na obszarze Prus Wschodnich, to tu nakreślono wstępne koncepcje chorego planu. Przypieczętowano je właśnie w Wannsee. Warto mieć też na uwadze, że sytuacja Żydów od początku wojny była tragiczna i mordowano ich już wcześniej.

Wzmiankować muszę, że lektura, choć nie jest obszerna, do najłatwiejszych nie należy, ze względu na hermetyczny styl autora. Jednak ów wykonał tytaniczną pracę, mamy pogłębioną analizę protokołu konferencji. Analizy historyka są bardzo ścisłe, chronologia jest wręcz pedantyczna. Peter Longerich gruntownie zbadał temat, o czym świadczy imponująca bibliografia; przypomina także o budowie obozu koncentracyjnego w Chełmnie nad Nerem. Zatem naukowiec słusznie pyta: Skoro więc masowe mordowanie rozpoczęło się już na dużą skalę, do czego były jeszcze w ogóle potrzebne do

Dodatkowym atutem tego zwięzłego opracowania są fotografie dokumentacji.

W spotkaniu udział wzięli wysoko postawieni funkcjonariusze SS, NSDAP. Główną pieczę sprawował Reinhard Heydrich (twórca słynnej prowokacji gliwickiej, ''usprawiedliwiającej" napaść III Rzeszy na Polskę). Z upoważnienia Goringa miał nadzorować Pełne rozwiązanie kwestii żydowskiej w niemieckiej strefie wpływów w Europie. Protokół sporządził Adolf Eichmann, naczelny organizator akcji. Narada trwała 90 minut. Wedle dokumentu, zgładzić planowano 11 milionów europejskich Żydów, w tym 5 mln z terenów ZSRR i ponad 3 mln z Generalnego Gubernatorstwa. Ale nie poprzestano na tym, niemieckie plany eksterminacyjne dotyczyły także ludności żydowskiej z Wielkiej Brytanii, Irlandii, Szwajcarii, Hiszpanii czy Turcji. Czyli z terenów pozostających poza kontrolą Hitlera.

Akcja Reinhardt (noc z 16 na 17 marca 1942 roku) przewidywała wymordowanie Żydów z okręgu Białystok w obozach Bełżec, Sobibór oraz Majdanek.

Czy warto sięgnąć po tę publikację? Oczywiście! Peter Longerich sygnalizuje o okolicznościach poprzedzających konferencję w Wannsee, poznajemy biogramy uczestników. Badacz jest dociekliwy, stawia wiele sensownych pytań, hipotez, trzymając się określonej metodologii. W przypisach naświetla wiele spraw.

Chłodne dyskusje przy śniadaniu.

Czyli o czym rozprawiano 20 stycznia 1942 roku w posiadłości jednej z dzielnic (o której wojna jakby zupełnie zapomniała) Berlina? To w tym miejscu zapadła decyzja o tzw. ostatecznym rozwiązaniu kwestii żydowskiej. Pamiętać należy, że wcześniej, bo 14 stycznia odbyła się prekonferencja Hegewaldheim na obszarze Prus Wschodnich, to tu...

Autor opisuje kulisy konferencji w Wannsee, podczas której naziści debatowali nad "ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej". Autor przedstawia w zarysie wydarzenia poprzedzające konferencję, związane już z dziejącą się eksterminacją ludności. Metodycznie analizuje jej przebieg (i temu miejsca w książce poświęcono najwięcej) opierając się głównie na piętnastostronicowym protokole, weryfikując stronę po stronie. Na samym końcu po krótce przedstawia same metody wykonania zatwierdzonych ustaleń. Trudna i wymagająca książka. Trzeba się mocno skupić podczas czytania. Co nie oznacza, że jest zła. Jest dobra ale zdecydowanie dla miłośników historii i II wojny światowej.

Autor opisuje kulisy konferencji w Wannsee, podczas której naziści debatowali nad "ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej". Autor przedstawia w zarysie wydarzenia poprzedzające konferencję, związane już z dziejącą się eksterminacją ludności. Metodycznie analizuje jej przebieg (i temu miejsca w książce poświęcono najwięcej) opierając się głównie na piętnastostronicowym...

"Ostateczne rozwiązanie"
Książka jest ciężka, ze względu na temat jak i sposób pisania. Autor skupił się na konferencji w Wannesee, która była zapalnikiem do masowej eksterminacji.
Mamy przedstawione biogramy uczestników, opisane miejsce, a co najważniejsze przeprowadzono drobiazgową analizę protokołu z Wannsee.
Oprócz tego przedstawiono w dość dużym skrócie, wydarzenia będące pokłosiem ustaleń na tym spotkaniu.
Przerażający obraz mechanizmów i urzędniczej gorliwości w wykonywaniu zadań dotyczących likwidacji Żydów. Ile to trudności trzeba przezwyciężyć, żeby móc zwiększyć wydajność maszyny śmierci.
Warto zaznajomić się z tą pracą - pozostaje w pamięci mimo niełatwej składni.

"Ostateczne rozwiązanie"
Książka jest ciężka, ze względu na temat jak i sposób pisania. Autor skupił się na konferencji w Wannesee, która była zapalnikiem do masowej eksterminacji.
Mamy przedstawione biogramy uczestników, opisane miejsce, a co najważniejsze przeprowadzono drobiazgową analizę protokołu z Wannsee.
Oprócz tego przedstawiono w dość dużym skrócie, wydarzenia...

Na tematy związane z Holocaustem powstało tak wiele książek, że trudno zliczyć. Spora część z nich jest bezwartościowa lub bardzo słaba. Tutaj mam wrażenie jest inaczej. Duża porcja materiału źródłowego, mamy tu cały tekst który powstał po konferencji jako jej podsumowanie, odpowiednie wprowadzenie dotyczące osób, które wzięły w niej udział jak również, bardzo dużą bibliografię. Bardzo polecam!

Na tematy związane z Holocaustem powstało tak wiele książek, że trudno zliczyć. Spora część z nich jest bezwartościowa lub bardzo słaba. Tutaj mam wrażenie jest inaczej. Duża porcja materiału źródłowego, mamy tu cały tekst który powstał po konferencji jako jej podsumowanie, odpowiednie wprowadzenie dotyczące osób, które wzięły w niej udział jak również, bardzo dużą...

Krótka, ale bardzo bogata w treść książka. Autor analizuje zarówno przebieg konferencji w Wannsee (a raczej poddaje skrupulatnej analizie - słowo po słowie - lakoniczny pełen ezopowego języka 15-stronnicowy protokół konferencji),jak i wydarzenia poprzedzające i następujące po niej próbując odtworzyć radykalizację polityki III Rzeszy w stosunku do Żydów i proces decyzyjny prowadzący do Holocaustu. Wymagająca, ale warta uwagi.

Krótka, ale bardzo bogata w treść książka. Autor analizuje zarówno przebieg konferencji w Wannsee (a raczej poddaje skrupulatnej analizie - słowo po słowie - lakoniczny pełen ezopowego języka 15-stronnicowy protokół konferencji),jak i wydarzenia poprzedzające i następujące po niej próbując odtworzyć radykalizację polityki III Rzeszy w stosunku do Żydów i proces decyzyjny...

Tytułowa Konferencja w Wannsee było to spotkanie, które odbyło się 20 stycznia 1942 roku w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie. Udział wzięli w nim niemieccy prominenci nazistowskiej służby państwowej, pod przewodnictwem Reinharda Heydricha.
Tematem spotkania było ostateczne i jak najszybsze rozwiązanie "sprawy żydowskiej". Tak eufemistycznie nazywano zaplanowane masowe ludobójstwo, eksterminację wszystkich Żydów.
Heydrich został upoważniony do podjęcia: „wszelkich niezbędnych przygotowań do globalnego rozwiązania kwestii żydowskiej na europejskim obszarze wpływów niemieckich”.
To spotkanie i wszystko co się wokół niego działo porusza w niniejszej książce Peter Longerich, jeden z najlepszych historyków zajmujących się m.in. hitlerowskimi Niemcami i III Rzeszą. Longerich jest specjalista w tych zagadnieniach. Spod jego pióra wyszły np. opasłe i wyczerpujące tematykę biografie Hitlera, Goebbelsa oraz Himmlera.
Konferencja w Wansee podzielona jest na trzy spore rozdziały, z których każdy porusza inne zagadnienie. Cennym dodatkiem są ciekawy i potrzebny prolog oraz bardzo bogaty materiał źródłowy, ze sporym spisem bibliografii. Taki układ książki jest bardzo dobry.
Minus daję tylko za umieszczenie przypisów na końcu książki, co zdecydowanie utrudnia lekturę.
Cennym i ciekawym uzupełnieniem jest dodatek w postaci zdjęć protokołu z konferencji wraz z tłumaczeniem. Protokolantem był Adolf Eichmann, zbrodniarz wojenny, skazany za ludobójstwo, póżniejszy główny koordynator i wykonawca planu ostatecznego rozwiązania kwestii żydowskiej.
Książkę mimo tragicznej tematyki jaką porusza, czyta się doskonale. Dla osób zainteresowanych Holokaustem, dziejami Żydów, II wojna światową to pozycja obowiązkowa.

http://pasje-fascynacje-mola-ksiazkowego.blogspot.com/

Tytułowa Konferencja w Wannsee było to spotkanie, które odbyło się 20 stycznia 1942 roku w willi przy Großer Wannsee 56/58 w Berlinie. Udział wzięli w nim niemieccy prominenci nazistowskiej służby państwowej, pod przewodnictwem Reinharda Heydricha.
Tematem spotkania było ostateczne i jak najszybsze rozwiązanie "sprawy żydowskiej". Tak eufemistycznie nazywano zaplanowane...

Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, jak określano plany wyeliminowania wszystkich Żydów, przede wszystkim z europejskiej strefy wpływów niemieckich okupantów. Wszyscy zgadzali się co do ogólnej koncepcji, spór wynikał z racji różnicy zdań, skąd zacząć kierować całą akcją. Na temat konferencji, która dała podwaliny, a raczej umocniła te działania, napisano mnóstwo prac, a nawet nakręcono filmy, w których uchwycono chłodne kalkulowanie dobrze wykształconych ludzi o zamordowaniu tylu ludzi.
Niemiecki historyk Peter Longerich, autor biografii między innymi Hitlera, po przeanalizowaniu tysięcy dokumentów stworzył książkę, będącą relacją z konferencji w Wannesee.

20 stycznia 1942 roku na zaproszenie Reinharda Heydricha, szefa Głównego Urzędu Bezpieczeństwa Rzeszy, piętnastu mężczyzn – byli to wysokiej rangi przedstawiciele nazistowskiej służby państwowej, NSDAP i SS – spotkało się w luksusowej willi na zachodnich obrzeżach Berlina, przy Grosser Wannsee. Piękno architektury i krajobrazu dramatycznie kontrastowało z celem ich spotkania. W przejętej przez SS i służącej jako dom gościnny willi zebrano się, by obradować nad „ostatecznym rozwiązaniem kwestii żydowskiej”. Jak dokumentuje zachowany protokół, precyzyjnie ustalono, kto będzie podlegać eksterminacji oraz w jaki sposób należy tego dokonać. Piętnastu mężczyzn, spośród których dziesięciu ukończyło studia wyższe, a ośmiu miało tytuł doktorski, dyskutowało w idyllicznym otoczeniu nad projektem w zaangażowany, rzeczowy i fachowy sposób. Nikt nie zakwestionował jego założeń, zakładających wymordowanie jedenastu milionów ludzi.Tyle o treści książki możemy dowiedzieć się z okładki.

"Wydalenie Żydów" z Niemiec, było od początku najważniejszym punktem polityki Hitlera. Autorowi znakomicie udało się przedstawić szaleńczy plan doskonale wykształconych ludzi, który niemalże udało się zrealizować. W tym dokumencie mamy możliwość zaznajomić się z całością prac, jakie były udziałem uczestników konferencji. Mnie lektura tego woluminu zajęła bardzo długo, nie tylko ze względu na temat i emocje towarzyszące mi podczas lektury, ale i ze względu na to, że lektury tej nie można nazwać lekką.
Dla pasjonatów historii tamtego mrocznego okresu lektura obowiązkowa. Również dla tych których ostateczne rozwiązanie interesuje, ze względu na zasięg jaki ten plan obejmował.

Ostateczne rozwiązanie kwestii żydowskiej, jak określano plany wyeliminowania wszystkich Żydów, przede wszystkim z europejskiej strefy wpływów niemieckich okupantów. Wszyscy zgadzali się co do ogólnej koncepcji, spór wynikał z racji różnicy zdań, skąd zacząć kierować całą akcją. Na temat konferencji, która dała podwaliny, a raczej umocniła te działania, napisano mnóstwo...

Książka zawiera m.in. pełne tłumaczenie i wnikliwą analizę Protokołu konferencji w Wannsee - to jedno z najważniejszych źródeł dotyczących Holocaustu. Każdy kto interesuje się tym tematem powinien przeczytać.

Książka zawiera m.in. pełne tłumaczenie i wnikliwą analizę Protokołu konferencji w Wannsee - to jedno z najważniejszych źródeł dotyczących Holocaustu. Każdy kto interesuje się tym tematem powinien przeczytać.