Bitwa pod Jemappes jest punktem wyjścia dla tego wspaniałego okresu, podczas którego trójkolorowy sztandar przemierzał będzie przez ponad dwadzieścia lat szlaki całej Europy. Valmy pokazało już siłę defensywną nowej armii. Młode bataliony ochotników rywalizowały w odwadze ze starymi regimentami liniowymi, skutecznie je wspierając i biorąc z nich przykład. Wobec takiej postawy inwazja pruska musiała się zatrzymać. Jednakże o ile konsekwencje strategiczne i polityczne dnia 20 września 1792 roku były doniosłe, to towarzyszące im wydarzenia natury militarnej nie były raczej imponujące. Nie dały odpowiedzi na pytanie: czy gdyby te same wojska poszły do ataku przeciwko oddziałom równie solidnym, dobrze wyszkolonym i manewrującym tak jak Prusacy - miałyby tyle energii i zdolności, aby je przełamać? Zwycięstwo pod Jemappes już wkrótce rozwieje te wątpliwości. Pokaże że Francja dysponuje nie tylko narzędziem do obrony, ale i do ataku: po odparciu agresorów będzie w stanie podążyć ich śladem, oraz dopaść i rozgromić na ich własnych terytoriach. Bez przeszkód otworzy się nowy okres i ekspansja szybko zastąpi wojnę w obronie niepodległości.