Zrobiłam coś czego jeszcze nigdy nie robiłam, po raz pierwszy stworzyłam konto na podobnym portalu (mimo że lubimyczytac.pl przeglądam od lat) żeby wyrazić swoje oburzenie. Po przeczytaniu pierwszej części, sugerując się ocenami kupiłam drugą. Zaletą książki może być to, że przeczytałam ją w jeden dzień....i jak dla mnie tyle zalet. O ile pierwsza część nie była według mnie wysokich lotów, o tyle druga nawet nie unosi się nad ziemną. W pierwszej części głównej bohaterce można wybaczyć wiele przez wzgląd na straszne doświadczenia na ulicy i utratę pamięci, niestety w drugiej jej zachowanie było dla mnie w większości przypadków po prostu nielogiczne. UWAGA, SPOILER.
Nie potrafię zrozumieć, jak można było uznać za dobry pomysł by zaledwie nastolatka wraz z mordercą, narkomanem i kryminalistą zamieszkała w domu z trójką (trójką!!) dzieci, jaki sąd się na to godzi, gdzie bezpieczeństwo tym niewinnych dzieciaków? Oczywiście wszyscy wiemy, że King jest groźnym, złym chłopcem, pragnę jednak przypomnieć, że przez jego styl życia jeden przyjaciel nie żyje, drugi był torturowany a jego dziewczyna została zgwałcona także trójka dzieci w momencie gdy nie uregulował on jeszcze swoich spraw nie wydaje mi się najlepszym wyjściem. Dodatkowo książka ma masę nieścisłości.... Doe marzy o wylegiwaniu się w niedzielę nago i nieskrępowanym seksie przy gromadce dzieci (powodzenia), w jednym ze wspomnień gdy Nikki przychodzi pod jej okno, Doe widzi pod jej nosem piały proszek, jednak po paru linijkach Nikki musi oświetlić swoją twarz latarką, żeby dostrzegła krwawiące usta, złamany nos, siniaki i przestawioną szczękę...ale biały proszek było widać od razu :/. Ponadto kiedy córka senatora zostaje tak ciężko pobita że trafia do szpitala to gdzie w tym wszystkim jest policja, czy nie powinna poszukiwać Tannera, przesłuchiwać świadków itp. kolejna rzecz - ojciec Doe. Przez prawie całe życie zimny i obojętny, myślący tylko o karierze, nie przejmuje się tym, że jego 15-letnia córka jest w ciąży, nawet sugeruje aborcję a tu nagle przyjeżdża pod dom ze łzami w oczach mimo że parę linijek później ma na nosie okulary przeciwsłoneczne. A Tanner upadający po postrzeleniu w ramię przez senatora w następnej chwili wyrzuca do wody Doe przywiązaną do krzesła. Rozumiem, że po postrzale zyskuje się jakieś dodatkowe siły...Irytowało mnie niemiłosiernie to, że Doe była niczym Rambo, znosiła wszystko dzielnie i bez uszczerbku na późniejszym zdrowiu psychicznym: czy to gwałt, bicie po twarzy, uderzanie głową o podłogę, wypalanie tatuażu czy podtapianie. Litości. Pominę fakt, że wypalono jej plecy a później jednym szarpnięciem zerwano spodenki i bieliznę a to wszystko kiedy siedziała przywiązana do krzesła...Mam wrażenie, że autorka bardzo chciała przedstawić jak najwięcej okrutnych faktów i po prostu umieszczała w książce każdy pomysł jaki miała, nie przejmując się zbytnio, że w całości brzmi to wręcz karykaturalnie. Przykłady można mnożyć, na koniec podam jeszcze tylko jeden: po co King w ogóle zabierał ze sobą pomocników, skoro zostali oni na zewnątrz i absolutnie nic nie zrobili? senator również dowiedział się że córka miała wypadek i przyleciał zupełnie sam, nikogo nie powiadomił. A jako matkę najbardziej oburzał mnie chyba fakt, że główna bohaterka tak mało skupiała się na synu. Przez większość czasu czuła się wilgotna na myśl wielkim, umięśnionym i wytatuowanym ciele (no cóż, 18 lat) i o ile jestem w stanie to zrozumieć, o tyle nie gra mi to z ideą wielkiej szczęśliwej rodziny pełnej dzieci. Główni bohaterowie sami zachowują się jak dzieci to wieczne powtarzanie Kinga: ona jest moja i nikomu jej nie oddam - zachowywał się jak uparty smarkacz który chce się bawić ulubioną zabawką...
Nie wiem czy ktoś to przeczyta, bo strasznie się rozpisałam, ale musiałam wyrazić swoją flustrację :) Żałuję wydanych pieniędzy.

Zrobiłam coś czego jeszcze nigdy nie robiłam, po raz pierwszy stworzyłam konto na podobnym portalu (mimo że lubimyczytac.pl przeglądam od lat) żeby wyrazić swoje oburzenie. Po przeczytaniu pierwszej części, sugerując się ocenami kupiłam drugą. Zaletą książki może być to, że przeczytałam ją w jeden dzień....i jak dla mnie tyle zalet. O ile pierwsza część nie była według mnie...