Świetna książka o Marcinie Lutrze, ukazująca reformatora jako postać odbrązowioną ze wszystkimi swoimi wadami i zaletami. Luter w niniejszej publikacji jest przedstawiony jako człowiek z krwi i kości, ogólnie książka jest próbą wejścia w jego sposób myślenia, w jego psychikę. Ale nie tylko jego, gdyż - co jest moim zdaniem największą jej zaletą - skupia się na relacjach z jego najbliższymi kolegami. Zarówno Melanchton czy Karlstadt stali się osobami z krwi i kości.

Autorka nie robi z Lutra bohatera. Ukazuje jego mroczne strony, takie jak wybuchowy charakter, zapalczywość, skłonność do apodyktyczności i protekcjonalnego traktowania swoich towarzyszy. Ukazuje też jego wyraźny antysemityzm. Nie odmawia mu jednak religijnego zaangażowania i tego, że na serio traktował to o czym mówi. Zwłaszcza ważna była dla niego - wbrew innym reformatorom - rzeczywista obecność Chrystusa w Eucharystii.

Ogólnie publikację czyta się jak dobry reportaż, język nie jest suchy, a autorka sprawnie potrafi zarysować zarówno sylwetki postaci jak i miejsca w których Luter przebywa. Książka jest gruba, ale dzięki takiej narracji dość szybko się ją czyta. Jak najbardziej polecam, wartościowa biografia Marcina Lutra - i na dodatek całkiem obiektywna.

Świetna książka o Marcinie Lutrze, ukazująca reformatora jako postać odbrązowioną ze wszystkimi swoimi wadami i zaletami. Luter w niniejszej publikacji jest przedstawiony jako człowiek z krwi i kości, ogólnie książka jest próbą wejścia w jego sposób myślenia, w jego psychikę. Ale nie tylko jego, gdyż - co jest moim zdaniem największą jej zaletą - skupia się na relacjach z...