Cóż... bardzo trudno było mi przełknąć "Strukturę iki". "Księga herbaty" i "Pochwała cienia", wydane w tej serii, zrobiły na mnie ogromne wrażenie i rozbudziły apetyt na więcej. Piękne wydanie i wcześniejsze doświadczenia sprawiły, że moje oczekiwania były bardzo wygórowane w stosunku do tej książki. I okazało się, oczywiście, że oczekiwania w stosunku do książek to nie jest zbyt rozsądne podejście, ponieważ utrudniają odbiór kolejnych. I tak stało się tym przypadku. Głównym odczuciem po lekturze jest rozczarowanie... Dlatego, że oczekiwałam stylu podobnego jak we wcześniej wymienionych książkach, poetyckiego i subtelnego sposobu snucia rozważań, a potłukłam się o pseudofilozoficzne wypociny, mocno przeintelektualizowane stworki, w których autor, w moim odczuciu, zdecydowanie nie potrafił opowiedzieć o tym, co było głównym tematem książki. A im dalej, tym było gorzej. Czytałam coraz bardziej poirytowana i rozczarowana. Hm... źle wyszłam na dobrym nastawieniu, a szkoda, bo potencjał był ogromny. Nie podobało mi się.

Cóż... bardzo trudno było mi przełknąć "Strukturę iki". "Księga herbaty" i "Pochwała cienia", wydane w tej serii, zrobiły na mnie ogromne wrażenie i rozbudziły apetyt na więcej. Piękne wydanie i wcześniejsze doświadczenia sprawiły, że moje oczekiwania były bardzo wygórowane w stosunku do tej książki. I okazało się, oczywiście, że oczekiwania w stosunku do książek to nie...