Niebo jest daleko czy blisko? Dawniej spoglądając w górę odnosiłam wrażenie, że zdecydowanie jest daleko a jego mieszkańcy tylko z ciekawością większą lub mniejszą obserwują nas. Z ich perspektywy musimy być jak mrówki. Sądziłam, iż pozostają głusi na nasze wołania, gdyż mają lepsze zajęcia od pomagania ludziom. W końcu są z Panem Bogiem. Jak powiedział jeden ksiądz... w niebie jest wieczna impreza. Dlaczego w takim wypadku, kiedy w Raju jest im ... jak w raju mieliby przywiązywać jakąkolwiek wagę do naszych kłopotów? Niedawno zaczęłam intensywnie zagłębiać się w ten temat. Na podstawie przeczytanych, usłyszanych informacji zrozumiałam w jak wielkim błędzie byłam. Święci, szczęśliwi już z Panem w niebie, nie zapominają o nas. Właśnie teraz są w stanie nam pomagać bardziej, niż gdyby chodzili po ziemi.W swojej drugiej książce z cyklu "Na niebieskiej linii" Szymon Hołownia przedstawia sylwetki wybranych przez siebie świętych. Opisuje ich żywot informując czytelnika, czym dany święty się zajmuje, w jakich sprawach najchętniej interweniuje. Spośród tych postaci wyłowiłam kilka, do których na pewno powrócę. Będzie to po pierwsze Sługa Boży ksiądz Dolindo Ruotolo - jest o nim ostatnio głośno. Na chrześcijańskich portalach pojawiło się mnóstwo artykułów odnośnie modlitwy "Jezu, Ty się tym zajmij", jaką rozpowszechniał. Na rynku jest też dostępna książka o księdzu Ruotolo autorstwa Joanny Bątkiewicz - Brożek. Po drugie szczególnie zapadła mi w pamięć osoba Czcigodnego Sługi Bożego Alojzego Kosiby. Być może ta sylwetka jest Wam znana przede wszystkim z filmu "Braciszek", wyświetlany jest niezwykle często w telewizyjnej jedynce. To, co ujmuje w Kosibie, to prostota. Takie całkowite zanurzenie się w Bożym Miłosierdziu. My wciąż się tego uczymy, często mamy w sobie niezgodę na Boży Plan. Alojzy, nie miał tego problemu. On żył z Bogiem i Bogiem oddychał. Nie sposób też nie wspomnieć o Antonim Marczewskim. Był on zakonnikiem, dominikaninem. Był na tym świecie przez 30 lat. Zakochany w przyrodzie, ptakach. W 2016 roku 11 lipca Polskę obiegła wiadomość, że ojciec Marczewski nie żyje, zabił go piorun... paradoks, prawda? Człowiek kochający naturę traci życie w ten sposób. Czytając o nim ujęło mnie wiele faktów z jego ziemskiej egzystencji ale także też z ... pogrzebu, który był nietypowy.

Po lekturze tej książki na myśl przychodzi wiele wniosków, ale jeden jest taki, który szczególnie zapada w serce: Świętość jest dla każdego. Osoby ogłoszone świętymi nie były bez grzechu, idealne, spędzające czas tylko na modlitwie, pomocy innym. Pamiętajmy, że w Biblii są złodzieje, cudzołożnicy, prostytutki... W pewnym momencie swojego życia po prostu zaczynają odczuwać pustkę, szukają sposobów jak ją zapełnić i dochodzą do wniosku, że konsumpcjonizm, egoizm, nie jest sposobem na szczęśliwie i spotykają Boga. A raczej w końcu pozwalają aby Pan wylał na nich swoją Miłość. W każdej chwili można zmienić swoje postępowanie i zacząć żyć dla Boga i innych ludzi - to jest niesamowite.

"Święci pierwszego kontaktu" Szymona Hołowni to pozycja, która na ten moment życia była mi bardzo potrzebna. Wiele z niej zaczerpnęłam a w sumie to nie tyle z niej, co z życiorysów opisanych w niej świętych. Myślę, że każdy, wierzący lub też nie, odnajdzie w niej coś dla siebie. Prócz przedstawionych w niej sylwetek na kartach pozycji odnajdziemy również słowo o cudach, czy warto się o nie modlić, jak to robić, dlaczego inni ich doświadczają a ja nie? Książka może okazać się wstępem do niezwykłej przygody po życiu duchowym, wstępem, gdyż osoba zaciekawiona świętymi pogłębieniem wiedzy o nich, zapewne nie będzie w pełni usatysfakcjonowana lekturą, w której tylko dotknie bytu świętych.

Niebo jest daleko czy blisko? Dawniej spoglądając w górę odnosiłam wrażenie, że zdecydowanie jest daleko a jego mieszkańcy tylko z ciekawością większą lub mniejszą obserwują nas. Z ich perspektywy musimy być jak mrówki. Sądziłam, iż pozostają głusi na nasze wołania, gdyż mają lepsze zajęcia od pomagania ludziom. W końcu są z Panem Bogiem. Jak powiedział jeden ksiądz... w...