Nie mogę wyjść z podziwu dla autora. Ponad cztery lata pisania! Ta pokaźna cegła, dopieszczona z każdej strony to prawdziwy majstersztyk! Świetnie skonstruowana fabuła sprawia, że powieść czyta się bardzo płynnie. Wszystkie szczegóły są dobrze przemyślane i doszlifowane. Gdy wzięłam ją do ręki, bałam się, że mnie zmęczy i znuży, przez wzgląd na grubość, jednak nic takiego się nie stało. Wręcz przeciwnie! Nudy nie znalazłam! W książce dzieje się niewyobrażalnie dużo. Zostałam kompletnie pochłonięta przez nierzeczywisty świat, w którym senne koszmary stały się realne. Rozmaite historie z dzieciństwa są nietypowe, niebanalne, wciągające i naprawdę szokujące.

Najważniejsza część fabuły dzieje się w małym, zapyziałym miasteczku. Jest to dość częsty zabieg wykorzystywany przez pisarzy w horrorach, który zresztą bardzo mi się podoba, takie umiejscowienie akcji buduje mroczny, specyficzny klimat powieści. Autor wspaniale przedstawił stronę obyczajową, czyli codzienne życie w Derry. Miasto wydaje się być przeklęte z racji powtarzających się brutalnych morderstw, gwałtów i tajemniczych zaginięć, które są nad wyraz wstrząsające, bo ofiarami są dzieci. Uczucie przerażenia zwiększają również interludia dotyczące losów Derry i tajemniczej istoty.

Ogromnym atutem są świetnie wykreowani bohaterowie, wyraziści i bardzo różnorodni. Fajne jest to, że większość fabuły przedstawione jest z perspektywy dzieci, które walczą nie tylko z własnymi koszmarami, przybierającymi określoną, upiorną formę, ale również ze szkolnymi łobuzami znęcającymi się nad słabszymi. I tu kolejnym plusem jest precyzyjnie nakreślony portret psychologiczny postaci, w szczególności etap dorastania i wynikający z tego naturalny porządek.

Im bliżej finału, tym bardziej podekscytowana byłam. Zanim zaczęłam wertować powieść, obejrzałam film, ten nowszy, w związku z czym zastanawiałam się na ile ekranizacja oddała ponadczasowe dzieło napisane przez mistrza grozy. Na ekranie finałowa scena mnie dość usatysfakcjonowała (oczywiście film nie jest w stanie oddać wielkości powieści, napisanej na najwyższym poziomie), ale tutaj zakończenie pozostawiło nutę niedosytu. Brakowało mi na końcu prawdziwej bomby, która lada moment wybuchnie i to jedyny i mały, biorąc pod uwagę całość, minus tej powieści. To zaliczam do mojej ścisłej czołówki i prawdopodobnie będzie jedyną z niewielu książek, do których jeszcze kiedyś wrócę.

Nie mogę wyjść z podziwu dla autora. Ponad cztery lata pisania! Ta pokaźna cegła, dopieszczona z każdej strony to prawdziwy majstersztyk! Świetnie skonstruowana fabuła sprawia, że powieść czyta się bardzo płynnie. Wszystkie szczegóły są dobrze przemyślane i doszlifowane. Gdy wzięłam ją do ręki, bałam się, że mnie zmęczy i znuży, przez wzgląd na grubość, jednak nic takiego...