Czy jestem nudziarą?
Chce przy­znać, że ten tytuł udał się Monice Szwai, bo nie ma on chyba nic w spól­nego z tym jaka ta książka jest.
Jestem nudziarą nie była nudną książką ani przez chwilę.
To jest kolejna z ksią­żek, którą czy­ta­łem żonie i przy oka­zji naszej jesz­cze nie naro­dzo­nej córeczce. To wręcz komiczne, że główna boha­terka uważa się za nudziarę. Chciał­bym aby na świe­cie było wię­cej takich nudziar — świat byłby o wiele ciekawszy.
Być, czy nie być nudziarą
Ok być może ten mylny obraz bycia nudziarą wiąże się z tym, że mowa tu o sta­rej nudzia­rze, a nie tej nowej boha­terce, która posta­na­wia się zmie­nić i zacząć nowe życie.
Powody, dla któ­rych główna boha­terka — Agata, uważa się za nudziarę możesz prze­czy­tać w opi­sie książki Jestem nudziarą. Moim zda­niem to totalna ściema.
Monika Szwaja napi­sała tak chyba tylko dla stwo­rze­nia kon­tra­stu. Że stara Agata była nudna i nie­cie­kawa — po pro­stu nudziara, a ta nowa jest wystrza­łowa, odlo­towa i się maluje. Uwie­rzysz w to? Nasza nudziara w wieku lat 30 jesz­cze się nie malo­wała i musi się uczyć od dzieci, o prze­pra­szam bar­dzo, od młodzieży.
Nauczy­cielki są nudne, czy aby na pewno?
Zdra­dzę Ci tutaj jedną małą tajem­nicę. Zre­for­mo­wana nudziara jest nauczy­cielką. Naj­pierw pra­co­wała na uczelni, ale z powodu pew­nych zda­rzeń, o tym już prze­czy­tasz w książce, zre­zy­gno­wała z poprzed­niej pracy i zaczęła uczuć w reno­mo­wa­nym liceum.
Naprawdę nie wiem, kto nazwałby taką nauczy­cielkę nudziarą, bo jej wycho­wan­ko­wie na pewno nie.
Cie­kawe, czy Monika Szwaja miała podobną nauczy­cielkę, z którą „żywio­łowa” mło­dzież bar­dzo lubi mieć lek­cję i jest z nią na sto­pie koleżeńskiej.
Szkoła to nie całe życie
Ok, szkoła, szkołą i co z tego, że dzieje się w niej wiele zabaw­nych i nie­co­dzien­nych sytu­acji i wszyst­kie wydają się krą­żyć wokół głów­nej boha­terki książki — Agaty. Prze­cież jest życie poza szkołą, nawet dla nauczy­ciela. Zwłasz­cza wie­czorne życie.
Nazwał­byś nudziarą kobiety, które cho­dzą do klu­bów i wyle­wają nie­zna­jo­mym męż­czy­znom drinki na spodnie. Mi się ten obraz kłóci z wyobra­że­niem nudziary, a Tobie?
Dekla­ra­cja
Naj­śmiesz­niej­sze jest to, że ta sytu­acja wyda­rzyła się w książce nie­mal zaraz po deklaracji:
Jestem nudziarą!
To jest wie­rutne kłam­stwo. Powinni ten tytuł zaskar­żyć, bo kła­mie, ani boha­terka, ani tym bar­dziej książka nie są nudne. Na miano nudziary nie zasłu­guje żadne z głów­nych boha­te­rów książki, nawet mło­dzież jest roz­ryw­kowa i prze­sia­duje w klu­bach, cza­sami nawet w tych samych co ich nauczy­cielka, ale to histo­ria z książki, którą sam powi­nie­neś przeczytać.
Jestem nudziarą ma rów­nież ele­menty roman­tyczne i te tro­chę bar­dziej nie­grzeczne. Prze­cież główna boha­terka ma już trzy­dzie­ści lat, a nawet nie miała ani jed­nego, ani jed­nego, męża. Wyobra­żasz to sobie, więc łatwo się domy­śleć, że pojawi się zaraz amant na hory­zon­cie, ba i to nawet nie jeden, ale o tym możesz prze­czy­tać w książce Jestem nudziarą z pew­no­ścią będziesz się przy niej dobrze bawił, nas z żoną bawiła ta książka bardzo.
Smutna część
Ta książka to nie tylko humor. Są w niej rów­nież zawarte histo­rie z sytu­acji nie­bez­piecz­nych, groź­nych, a nawet smutnych.
Naj­wię­cej jest o szkole i nauczy­ciel­kach, w końcu Agata jest jedną z nich. Uwagi kole­ża­nek na temat nie­po­praw­nego spo­sobu wycho­wy­wa­nia dzieci wydają mi się śmieszne. To raczej te kole­żanki mają błędny obraz wycho­wy­wa­nia i naucza­nia, ale decy­zja w tej spra­wie należy do Cie­bie. Wystar­czy, że prze­czy­tasz Jestem nudziarą, a uśmiech zago­ści na Two­jej twa­rzy, a w kilku nie­spo­dzie­wa­nych, a może i spo­dzie­wa­nych momen­tach, Monika Szwaja nakłoni Cię do spoj­rze­nia na pewne sprawy i reflek­sji na ich temat.
http://magiaksiazek.pl Magia książek - blog o książkach

Czy jestem nudziarą?

Chce przy­znać, że ten tytuł udał się Monice Szwai, bo nie ma on chyba nic w spól­nego z tym jaka ta książka jest.

Jestem nudziarą nie była nudną książką ani przez chwilę.

To jest kolejna z ksią­żek, którą czy­ta­łem żonie i przy oka­zji naszej jesz­cze nie naro­dzo­nej córeczce. To wręcz komiczne, że główna boha­terka uważa się za nudziarę. Chciał­bym...